Αμερικανίδα αναρχική συγγραφέας και φεμινίστρια From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Βολταιρίν ντε Κλερ (17 Νοεμβρίου, 1866 - 20 Ιουνίου, 1912) ήταν γαλλικής καταγωγής Αμερικανίδα αναρχική ακτιβίστρια, ποιήτρια, συγγραφέας και φεμινίστρια[13]. Υπήρξε παραγωγική συγγραφέας και ομιλήτρια, αντίθετη προς το κράτος, τον γάμο, και την κυριαρχία της θρησκείας στη σεξουαλικότητα και τη ζωή των γυναικών. Ξεκίνησε την καριέρα της ως ακτιβίστρια του κινήματος Ελεύθερη Σκέψη (Freethought). Η ντε Κλερ συντάχθηκε αρχικά με τον ατομικιστικό αναρχισμό, αλλά εξελίχθηκε μέσω της αμοιβαιότητας (μουτουαλισμός)[14] σε «αναρχική χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς». Ήταν συνάδελφος της Έμμα Γκόλντμαν, με την οποία διατηρούσε σχέση σεβασμού μεν, αλλά και διαφωνίας σε πολλά θέματα. Πολλά από τα κείμενά της δημοσιεύθηκαν μετά τον θάνατό της από το περιοδικό της Γκόλντμαν Μητέρα Γη, για το οποίο έγραφε κείμενα εν ζωή, το 1914.
Βολταιρίν ντε Κλερ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Voltairine de Cleyre (Αγγλικά) |
Γέννηση | 17 Νοεμβρίου 1866[1][2][3] Λέσλι (Μίτσιγκαν)[4] |
Θάνατος | 20 Ιουνίου 1912[1] ή 19 Ιουνίου 1912[5] Σικάγο |
Αιτία θανάτου | μηνιγγίτιδα |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
Τόπος ταφής | Haymarket Martyrs' Monument (41°52′12″ s. š., 87°49′11″ z. d.)[6] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Θρησκεία | αθεϊσμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[7][8] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | συγγραφέας[9] ποιήτρια[4] δοκιμιογράφος[4] δημοσιογράφος[4] ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών[4] αναρχικός[10] ακτιβίστρια για την ειρήνη φιλόσοφος[11] φεμινίστρια[12] |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτική ιδεολογία | αναρχισμός και Αναρχισμός χωρίς επιθετικούς προσδιορισμούς |
Οικογένεια | |
Σύντροφος | Dyer Lum |
Σχετικά πολυμέσα | |
Γεννημένη στη μικρή πόλη Λέσλι, του Μίτσιγκαν[15], μετακόμισε με την οικογένειά της στο Σαιντ Τζόουνς, επίσης στο Μίτσιγκαν[16], όπου έζησε μαζί με τους γονείς της σε συνθήκες ακραίας φτώχειας.
Ο πατέρας της τής έδωσε το όνομα Βολταιρίν από το όνομά του Βολταίρου, συγγραφέα του γαλλικού διαφωτισμού. Στην ηλικία των 12 την έβαλε ο πατέρας της στην καθολική μονή της Σάρνια, στο Οντάριο, θεωρώντας ότι θα έπαιρνε μια καλύτερη εκπαίδευση. Η εμπειρία αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη μετατόπιση της προς τον αθεϊσμό παρά τον χριστιανισμό[15].
Τελειώνοντας την εκπαίδευσή της στη μονή, η ντε Κλερ μετακόμισε στο Γκραντ Ράπιντς, Μίτσιγκαν, όπου συμμετείχε στο έντονα αντικληρικό κίνημα Freethought[17] με διαλέξεις και αρθρογραφία στο περιοδικό Freethought, για να γίνει τελικά εκδότης μιας εφημερίδας του κινήματος με τίτλο, Η Προοδευτική Εποχή[18].
Κατά τη συμμετοχή της στο κίνημα Freethought στα μέσα και τέλη της δεκαετίας του 1880, η ντε Κλερ επηρεάστηκε από τον Τόμας Πέιν, τη Μαίρη Γουόλστονκραφτ και τον δικηγόρο θρύλο της εποχής Κλάρενς Ντάροου, γνωστό από δίκη του Δαρβινισμού στην Αμερική[19]. Άλλες επιρροές ήταν Χένρι Ντέιβιντ Θόρω, ο Μπιγκ Μπιλ Χέιγουντ και ο Γιουτζίν Ντεμπς. Μετά τον απαγχονισμό των διαδηλωτών του Χεϊμάρκετ[20] το 1887, ωστόσο, έγινε αναρχική. «Μέχρι τότε πίστευα στην ουσιαστική δικαιοσύνη του αμερικανικού δικαίου της δίκης με ενόρκους. Μετά από αυτό δεν θα μπορούσα» έγραψε σε αυτοβιογραφικό δοκίμιο[21].
Η ντε Κλερ απέκτησε ένα γιο, τον Χάρι, στις 12 Ιουνίου του 1890. Πατέρας του ήταν ο Τζέιμς Έλλιοτ, σύντροφός της στο κίνημα «Ελεύθερη Σκέψη». Ο Χάρι έζησε με τον Έλλιοτ, βάσει της μεταξύ τους συμφωνίας, ενώ η ντε Κλερ δεν συμμετείχε στην ανατροφή του. Στο διάστημα 1889-1910 έζησε στη Φιλαδέλφεια, ανάμεσα σε φτωχούς Εβραίους μετανάστες, όπου ήταν κοινός τόπος η συμπάθεια για τις αναρχικές πεποιθήσεις της. Εκεί δίδασκε Αγγλικά και μουσική, και έμαθε να μιλάει και να γράφει στα Γίντις[22].
Αντιμετώπιζε σε όλη τη διάρκεια της ζωής της διάφορες ασθένειες και κατάθλιψη, ενώ επέζησε απόπειρας δολοφονίας εναντίον της στις 19 Δεκεμβρίου, 1902. Ο δράστης, Χέρμαν Χέλτσερ, ήταν πρώην μαθητής της που είχε παραφρονήσει από πυρετό και τον οποίο αμέσως συγχώρησε. Κατά την άποψή της «θα ήταν μια προσβολή εναντίον του πολιτισμού, αν έπρεπε να σταλεί στη φυλακή για μια πράξη που ήταν προϊόν εγκεφαλοπάθειας»[23].
Η άνοιξη του 1911 βρήκε την ντε Κλερ ενθαρρυμένη από την επανάσταση του Μεξικού, και κυρίως από τις δραστηριότητες του αναρχικού Ρικάρδο Φλόρες Μαγόν (Ricardo Flores Magón). Το τελευταίο ποίημά της ήταν αφιερωμένο στους Μεξικανούς ακτιβιστές.
Η ντε Κλερ πέθανε στις 20 Ιουνίου 1912, στο Σεντ Μαίρη του Νοσοκομείου Νάζαρετ στο Σικάγο, Ιλλινόις, από σηπτική μηνιγγίτιδα. Ενταφιάστηκε κοντά στην Έμμα Γκόλντμαν, τους κατηγορούμενους του Χεϊμάρκετ και άλλους κοινωνικούς ακτιβιστές στο Γερμανικό Κοιμητήριο του Βαλντχάιμ στο Φόρεστ Παρκ, προάστιο δυτικά του Σικάγο[24].
Οι πολιτικές πεποιθήσεις της ντε Κλερ διαφοροποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της ζωής της, έως ότου έγινε ένθερμη υποστηρίκτρια του «αναρχισμού χωρίς επίθετα», «[...] ένα δόγμα, χωρίς ετικέτες όπως κομμουνισμός, κολεκτιβισμός, μουτουαλισμός ή ατομικισμός. Κατ' άλλους, νοείται ως στάση αποδοχής της συνύπαρξη διαφορετικών σχολών σκέψης του αναρχισμού [...]», σύμφωνα με τον ιστορικό Τζορτζ Ρίτσαρντ Έσενγουαϊν (Georges Richard Esenwein)[25].
Αρχικά η ντε Κλερ αποδεχόταν την πρώιμη μορφή του αναρχισμού, που προτάσσει την ατομικότητα έναντι του κράτους, αγκαλιάζοντας ουσιαστικά την ιδέα ότι στον τομέα της οικονομίας η ελεύθερη αγορά είναι ένας φυσικός τρόπος διανομής των αγαθών. Στην πορεία της ιδεολογικής της διαμόρφωσης έχει σημασία ότι εξαρχής η Βολταιρίν απορρίπτει τον κομμουνισμό εξαιτίας των εξουσιαστικών δομών του, που θεωρεί ότι είναι βλαπτικές για τη θεμελιώδη αρχή της ελευθερίας[26]. Συνδεδεμένη κύρια με τον αμερικανικό ατομικιστικό αναρχισμό διαφοροποιείται από την Έμμα Γκόλντμαν και τις κομμουνιστικές αντιλήψεις της[27]. Παρά τη διαφωνία τους, ωστόσο, υπερασπίστηκε το δικαίωμα της απαλλοτρίωσης με το δοκίμιο του 1894 Σε υπεράσπιση της Έμμα Γκόλντμαν και το δικαίωμα στην Απαλλοτρίωση.
Αργότερα η ντε Κλερ ασπάζεται τον μουτουαλισμό θεωρώντας ότι «το καλύτερο που μπορούσαν να κάνουν οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες ήταν να οργανώσουν τη βιομηχανία έτσι, ώστε να απαλλαγούν εντελώς από το χρήμα και να παράγουν συνεργατικά, και όχι ως εργοδότες και εργαζόμενοι»[28]. Στο ίδιο πνεύμα το 1912 έγραψε ότι η Παρισινή Κομμούνα απέτυχε, γιατί σεβάστηκε την ιδιοκτησία και «[...] γιατί οι εξεγερμένοι προσπάθησαν να σπάσουν τις πολιτικές αλυσίδες χωρίς να σπάσουν τις οικονομικές αλυσίδες [...]»[29].
Βαθιά φεμινίστρια σε μια διάλεξη του 1895 με τίτλο Σκλαβιά του Φύλου η ντε Κλερ καταδικάζει τα πρότυπα ομορφιάς που ωθούν τις γυναίκες να παραμορφώσουν το σώμα τους, όπως επίσης και τις πρακτικές του γάμου ή πρακτικές κοινωνικοποίησης των παιδιών που δημιουργούν αφύσικους ρόλους φύλων[30]. Ήταν επίσης σθεναρά αντίθετη με την ιδέα της ύπαρξης στρατών. Στο δοκίμιό της Αμερικανικός Αναρχισμός και Αμερικανικές Παραδόσεις, διατυπώνει την άποψη ότι για να επιτευχθεί ειρήνη, «όλοι οι ειρηνόφιλοι θα πρέπει να αποσύρουν την υποστήριξή τους από τον στρατό και ότι εκείνοι που επιθυμούν τον πόλεμο, θα πρέπει να τον κάνουν με δικό τους ρίσκο και έξοδα»[31].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.