Βαλίος

Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Βαλίος αναφέρονται τα ακόλουθα δύο όντα:

1. Το ένα από τα δύο αθάνατα άλογα του Αχιλλέα. Γονείς του, όπως και του άλλου αλόγου, του Ξάνθου, ήταν η Ποδάργη και ο Ζέφυρος. Ο θεός Ποσειδώνας χάρισε τον Βαλίο στον Πηλέα, πατέρα του Αχιλλέα, ως γαμήλιο δώρο. Μετά τον θάνατο και του Αχιλλέα, τα δύο άλογα υπηρέτησαν, έπειτα από εντολή του θεού Δία, τον Νεοπτόλεμο. Ο Διόδωρος αναφέρει ότι σύμφωνα με την παράδοση τα άλογα αυτά ήταν αρχικά Τιτάνες, σύμμαχοι του θεού Δία και του θεού Ποσειδώνα, που αξίωσαν κατά τη διάρκεια της Τιτανομαχίας να μεταμορφωθούν σε άλογα.
2. Το ένα από τα σκυλιά του Ακταίωνα.

Βαλίος
Το ένα από τα δύο αθάνατα άλογα του Αχιλλέα
Γονείς	Ζέφυρος και Ποδάργη
Αδέλφια	Ξάνθος Ετεροθαλή αδέρφια: Πόθος (πιθανόν) και Καρπός
wikidata (π)

Ο Όμηρος αναφέρεται στον Βάλιο στην 16η ραψωδία της Ιλιάδας:

«τῷ δὲ καὶ Αὐτομέδων ὕπαγε ζυγὸν ὠκέας ἵππους

Ξάνθον καὶ Βαλίαν, τὼ ἄμα πνοιῇσι πετέσθην,
τοὺς ἔτεκε Ζεφύρῳ ἀνέμῳ Ἄρπυια Ποδάγρη
βοσκομένη λειμῶνι παρὰ ῥόον Ὠκεανοῖο»
ἐν δὲ παρηορίῃσιν ἀμύμονα Πήδασον ἵει,
τόν ῥά ποτ᾽ Ἠετίωνος ἑλὼν πόλιν ἤγαγ᾽ Ἀχιλλεύς,

ὃς καὶ θνητὸς ἐὼν ἕπεθ᾽ ἵπποις ἀθανάτοισι. από τη Βικιθήκη - Ομήρου Ἰλ. 16, 150^[1]

Και ο Αυτομέδων έζεψε τον Ξάνθον και Βαλίον,

πουλάρι᾽ ανεμόποδα, τα γέννησε η Ποδάργη
150η Άρπυι᾽ από τον Ζέφυρον ως έβοσκε στην χλόην
στα τείχη του Ωκεανού. Τους έδεσε στο πλάγι
τον Πήδασον ασύγκριτον, που ᾽χε ο Πηλείδης φέρει
από του Ηετίωνος την πορθημένην πόλιν,

κι ίππος συμβάδιζε θνητός με αθάνατα πουλάρια.

Αναφορά στα μυθικά άλογα του Αχιλλέα γίνεται και από τον Κωνσταντίνο Καβάφη στο ποίημα «Τα άλογα του Αχιλλέως».

Πηγές

• Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969

Αναφορές

1. από τη Βικιθήκη - Ομήρου Ἰλ. 16, 150

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• Cavafis.compupress.gr Αρχειοθετήθηκε 2019-04-24 στο Wayback Machine.
• Κωνσταντίνος Καβάφης