Βάλραμ Β΄ του Νάσσαου

Ο Βάλραμ Β΄, γερμ. Walram II. (π. 1220-1276) από τον Οίκο του Νάσσαου ήταν κόμης μέρους του Νάσσαου (1249-1276). Η εξουσία του ήταν στις περιοχές Βίζμπαντεν, Ίντσταϊν, Βάιλμπουργκ, Ζόνενμπουργκ. Είναι ο ιδρυτής κλάδου του Οίκου και απόγονοί του έγιναν μεγάλοι δούκες του Λουξεμβούργου.

Βάλραμ Β΄ του Νάσσαου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1220 (περίπου)[1][2]
Θάνατος	24  Ιανουαρίου 1276[2]
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Αδελαΐδα του Κάτσενελνμπογκεν[1][2][3]
Τέκνα	Αδόλφος της Γερμανίας[1][2][3] Ντήτερ του Νάσσαου[1][2][3] Richardis of Nassau[2][1][3] Mechtild of Nassau[2][1][3] Imagina of Nassau[1][3]
Γονείς	Ερρίκος Β΄ του Νάσσαου[2][1][3] και Ματθίλδη του Χέλρε[2][1][3]
Αδέλφια	Όθων Α΄ του Νάσσαου[1][2][3] Ιωάννης του Νάσσαου[1][2][3] Γκέρχαρντ του Νάσσαου[1][2][3] Ελισάβετ του Νάσσαου[1][2][3] Ρούπρεχτ του Νάσσαου[2][1][4] Ερρίκος του Νάσσαου (-1247)[2][1][4] Αικατερίνη του Νάσσαου[2][1][4] Ιουδήθ του Νάσσαου[2]
Οικογένεια	Οίκος του Νάσσαου[1][2][3]
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Geheimrat[1][3] Διοικητής της Αυλής[1][3]
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Ερρίκου Β΄, κόμη του Νάσσαου και της Ματθίλδης του Βάσενμπεργκ, κόρης του Όθωνα Α΄ κόμη του Χέλρε & Τσύτφεν. Νεότερος αδελφός του ήταν ο Όθων Α΄.

Το 1247 ο πατέρας του παραιτήθηκε υπέρ του Όθωνα Α΄. Από το 1250 άρχισε να συμμετέχει στην εξουσία. Το 1251 ο πατέρας του απεβίωσε. Επειδή υπήρχαν συνεχείς διαφωνίες με τον αδελφό του, διαίρεσαν την κομητεία το 1255 και έτσι δημιουργήθηκαν δύο ξεχωριστοί κλάδοι του Οίκου. Ο Βάλραμ Β΄ έλαβε τις νότια του ποταμού Λαν περιοχές (Βίζμπαντεν, Ίντσταϊν, Βάιλμπουργκ, Ζόνενμπεργκ) και ο Όθων Α΄ τις υπόλοιπες (Ζίγκεν, Ντίλενμπουργκ, Χάνταμαρ). Ήταν διοικητής της Αυλής του Ροδόλφου Α΄ των Αψβούργων και μυστικοσύμβουλός του.

Απώλεσε μερικές πόλεις στον αρχιεπίσκοπο του Τριρ. Συμμετείχε στη Διαμάχη για την περιοχή του Χέρμπορν από τους ιππότες του Ντέρνμπαχ και τον Οίκο της Έσσης. Μάλλον υπέφερε από διανοητική διαταραχή και απεβίωσε το 1276.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε το 1250 την Αδελαΐδα, κόρη του Ντήτερ Δ΄ κόμη του Κάτσενελνμπογκεν και είχε τέκνα:

• Ιμάγκινα απεβ. πριν το 1276, ίσως παντρεύτηκε τον Φρειδερίκο του Λίχτενμπεργκ.
• Ντήτερ απεβ. 1307, αρχιεπίσκοπος-εκλέκτορας του Τρηρ.
• Αδόλφος π. 1255-1298, κόμης του Νάσσαου, βασιλιάς της Γερμανίας.
• Ροβέρτος απεβ. 1305.
• Βάλραμ απεβ. 1324.
• Ριχάρντις απεβ. 1311, μοναχή στο αββαείο του Κλάρενταλ στο Βίζμπαντεν.
• Ματίλντα, απεβ. μικρή.

Πηγές

• Dek, Dr. Adriaan Willem Eliza (1970). Genealogie van het vorstenhuis Nassau (Genealogy of the Ruling House of Nassau) (in Dutch). Zaltbommel: Eurpoese Bibliotheek. OCLC 27365371. Archived from the original on 2009-10-26. Retrieved 2009-01-28.
• Schwennicke, Detlev (1998). Europäische Stammtafeln (European Ruler Tables), Neue Folge Band I (in German). Frankfurt am Main: Vittorio Klostermann GmbH. ISBN 3-465-02743-4.. Table 60.
• Thiele, Andreas (1994). Erzählende genealogische Stammtafeln zur europäischen Geschichte, Band I, Teilband 2: Deutsche Kaiser-, Königs-, Herzogs- und Grafenhäuser II (Annotated genealogical tables of rulers from European History, Volume 1, Part 2: German Emperor, King, Duke and Count Houses II) (in German) (2nd ed.). Frankfurt am Main: RG Fischer Verlag. ISBN 3-89501-023-5.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Genealogies of the Middle Ages

Παραπομπές

1. «Genealogie van het Vorstenhuis Nassau» Europese bibliotheek. Zaltbommel. 1970.
2. Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
3. «Het vorstenhuis Oranje-Nassau» Uitgeverij A.W. Sijthoff. Λέιντεν, Ουτρέχτη. 1882.
4. Wilhelm Karl Isenburg: Europäische Stammtafeln.