Αριστερά (πολιτική)

Ο όρος αριστερά στην πολιτική, σήμερα, αναφέρεται κυρίως σε αντιλήψεις και θέσεις που αντιμάχονται την ανισότητα και την ιεραρχία που είναι αποτελέσματα της καπιταλιστικής κοινωνίας.^[1]

Ο όρος "αριστερά", καθώς και ο αντίστοιχος όρος "δεξιά", έχουν τις ρίζες τους στη Γαλλική Επανάσταση (1789–1799), όπου αναφέρονταν στον τρόπο που κάθονταν οι παρατάξεις στη Γενική Συνέλευση (Γαλλ: états généraux): στην αριστερά πλευρά του προέδρου κάθονταν όσοι εναντιώνονταν στη Μοναρχία και υποστήριζαν την επανάσταση, την εγκαθίδρυση δημοκρατίας και ένα κοσμικό καθεστώς^[2], ενώ στη δεξιά πλευρά κάθονταν οι υποστηρικτές του Παλαιού Καθεστώτος. Η χρήση του όρου "Αριστερά" εν γένει ξεκίνησε, όμως, μετά την αποκατάσταση της μοναρχίας το 1815, οπότε και περιέγραφε τους "Ανεξάρτητους".^[3]

Ο όρος "Αριστερά" εφαρμόστηκε ιστορικά για να περιγράψει σειρά κινημάτων και ρευμάτων, και συγκεκριμένα: τον Ρεπουμπλικανισμό κατά τη Γαλλική Επανάσταση, τον Σοσιαλισμό^[4], τον Κομμουνισμό, και τον Αναρχισμό^[5]. Από το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, ο όρος "Αριστερά" χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα ακόμη μεγαλύτερο φάσμα κινημάτων^[6] που περιλαμβάνει το αντιρατσιστικό, το φεμινιστικό, το αντιπολεμικό, και το οικολογικό,^[7]^[8] ενώ έχει εφαρμοστεί και σε κόμματα όπως το Δημοκρατικό Κόμμα στις ΗΠΑ και το Εργατικό Κόμμα στο Ηνωμένο Βασίλειο^[9]^[10].

Σήμερα, ο όρος "Αριστερά" διαμορφώνεται ανάμεσα στην Κεντροαριστερά και την αντικαπιταλιστική Αριστερά. Η Κεντροαριστερά έχει ως στόχο της την άμβλυνση ορισμένων μόνο κραυγαλέων ταξικών ανισοτήτων και την εμπέδωση της κοινωνικής ομαλότητας. Η αντικαπιταλιστική Αριστερά αναφέρεται στη ριζοσπαστική εκδοχή της Αριστεράς στην πολιτική. Ο όρος αυτός χρησιμοποιείται για να περιγράψει την Αριστερά που δεν έχει μεταρρυθμιστική (ρεφορμιστική) στρατηγική, αλλά θέλει την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος.

Οι οικονομικές θεωρήσεις που περιλαμβάνονται στο φάσμα της "Αριστεράς", αποτελούνται από τον Κέυνς και το Κράτος Πρόνοιας ως και την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, όπως μεγάλα εργοστάσια και τον κεντρικό σχεδιασμό.^[11] Η "Αριστερά" υποστήριζε τα εργατικά συνδικάτα κατά τη βιομηχανική επανάσταση του 19ου αιώνα, ενώ τον 20ο αιώνα σχετίστηκε με την κυβερνητική παρεμβατικότητα στην οικονομία.^[12] Στον 21ο αιώνα, η Αριστερά κατακρίνει την παγκοσμιοποίηση και τον διεθνή ανταγωνισμό των οικονομιών, καθώς θεωρεί πως επιφέρουν πιέσεις για χαμηλότερες αποδοχές, απορρύθμιση των εργατικών σχέσεων και όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων.

[1]
Smith, T. Alexander· Tatalovich, Raymond (2003). Cultures at War: Moral Conflicts in Western Democracies. Toronto, Canada: Broadview Press. σελ. 30.
[2]
Andrew Knapp & Vincent Wright, "The Government and Politics of France". Routledge:2006, ISBN 978-0-415-35732-6
[3]
Marcel Gauchet, "Right and Left", στην ανθολογία του Pierre Nora,"Realms of memory: conflicts and divisions", 1996, σελ. 248
[4]
Maass, Alan; Zinn, Howard (2010). The Case for Socialism (Revised ed.). Haymarket Books. p. 164. ISBN 978-1608460731. "The International Socialist Review is one of the best left-wing journals around..."
[5]
Schmidt, Michael; Van der Walt, Lucien (2009). Black Flame: The Revolutionary Class Politics of Anarchism and Syndicalism. Counter-Power 1. AK Press. p. 128. ISBN 978-1-904859-16-1. "anarchism is a coherent intellectual and political current dating back to the 1860s and the First International, and part of the labour and left tradition"
[6]
Revel, Jean Francois (2009). Last Exit to Utopia. Encounter Books. p. 24. ISBN 978-1594032646. "In the United States, the word liberal is often used to describe the left wing of the Democratic party."
[7]
Neumayer, Eric (2004). "The environment, left-wing political orientation, and ecological economics". Ecological Economics 51 (3–4): 167–175.
[8]
Barry, John (2002). International Encyclopedia of Environmental Politics. Taylor & Francis. ISBN 978-0415202855. "All surveys confirm that environmental concern is associated with green voting...[I]n subsequent European elections, green voters have tended to be more left-leaning...the party is capable of motivating its core supporters as well as other environmentally minded voters of predominantly left-wing persuasion..."
[9]
Van Gosse (2005). The Movements of the New Left, 1950–1975: A Brief History with Documents. Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-6804-3.
[10]
Arnold, N. Scott (2009). Imposing values: an essay on liberalism and regulation. Florence: Oxford University Press. p. 3. ISBN 0-495-50112-3. "Modern liberalism occupies the left-of-center in the traditional political spectrum and is represented by the Democratic Party in the United States, the Labor Party in the United Kingdom, and the mainstream Left (including some nominally socialist parties) in other advanced democratic societies."
[11]
Andrew Glyn, Social Democracy in Neoliberal Times: The Left and Economic Policy since 1980, Oxford University Press, 2001, ISBN 978-0-19-924138-5.
[12]
Eric D. Beinhocker. The origin of wealth. Harvard Business Press. 2006. ISBN 978-1-57851-777-0 p. 416 Google Books

Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Left-wing politics στο Wikimedia Commons
Λεξιλογικός ορισμός του αριστερά στο Βικιλεξικό

[1] [1]
Smith, T. Alexander· Tatalovich, Raymond (2003). Cultures at War: Moral Conflicts in Western Democracies. Toronto, Canada: Broadview Press. σελ. 30.

[2] [2]
Andrew Knapp & Vincent Wright, "The Government and Politics of France". Routledge:2006, ISBN 978-0-415-35732-6

[3] [3]
Marcel Gauchet, "Right and Left", στην ανθολογία του Pierre Nora,"Realms of memory: conflicts and divisions", 1996, σελ. 248

[4] [4]
Maass, Alan; Zinn, Howard (2010). The Case for Socialism (Revised ed.). Haymarket Books. p. 164. ISBN 978-1608460731. "The International Socialist Review is one of the best left-wing journals around..."

[5] [5]
Schmidt, Michael; Van der Walt, Lucien (2009). Black Flame: The Revolutionary Class Politics of Anarchism and Syndicalism. Counter-Power 1. AK Press. p. 128. ISBN 978-1-904859-16-1. "anarchism is a coherent intellectual and political current dating back to the 1860s and the First International, and part of the labour and left tradition"

[6] [6]
Revel, Jean Francois (2009). Last Exit to Utopia. Encounter Books. p. 24. ISBN 978-1594032646. "In the United States, the word liberal is often used to describe the left wing of the Democratic party."

[7] [7]
Neumayer, Eric (2004). "The environment, left-wing political orientation, and ecological economics". Ecological Economics 51 (3–4): 167–175.

[8] [8]
Barry, John (2002). International Encyclopedia of Environmental Politics. Taylor & Francis. ISBN 978-0415202855. "All surveys confirm that environmental concern is associated with green voting...[I]n subsequent European elections, green voters have tended to be more left-leaning...the party is capable of motivating its core supporters as well as other environmentally minded voters of predominantly left-wing persuasion..."

[9] [9]
Van Gosse (2005). The Movements of the New Left, 1950–1975: A Brief History with Documents. Palgrave Macmillan. ISBN 978-1-4039-6804-3.

[10] [10]
Arnold, N. Scott (2009). Imposing values: an essay on liberalism and regulation. Florence: Oxford University Press. p. 3. ISBN 0-495-50112-3. "Modern liberalism occupies the left-of-center in the traditional political spectrum and is represented by the Democratic Party in the United States, the Labor Party in the United Kingdom, and the mainstream Left (including some nominally socialist parties) in other advanced democratic societies."

[11] [11]
Andrew Glyn, Social Democracy in Neoliberal Times: The Left and Economic Policy since 1980, Oxford University Press, 2001, ISBN 978-0-19-924138-5.

[12] [12]
Eric D. Beinhocker. The origin of wealth. Harvard Business Press. 2006. ISBN 978-1-57851-777-0 p. 416 Google Books

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

Αριστερά (πολιτική)

Wikiwand in your browser!

Αριστερά (πολιτική)

Wikiwand in your browser!

Ιστορία

Η Αριστερά σήμερα

Παραπομπές

Δείτε επίσης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι