επώνυμο From Wikipedia, the free encyclopedia
Η οικογένεια Αρβανιτάκη (Ιταλικά: Arvanitachi) είναι κρητική οικογένεια που βρίσκεται επίσης στα Επτάνησα και αλλού στην Ελλάδα. Η οικογένεια είναι ιδιαίτερα γνωστή για τις πολλές γενιές αγιογράφων-ιερέων που παρήγαγε. Άλλα μέλη της οικογένειας ήταν στρατιώτες, πολιτικοί, έμποροι, γιατροί και δικηγόροι.
Το όνομα «Αρβανιτάκης» είναι ένα προσωνύμιο που σημαίνει «μικρός Αρβανίτης», το οποίο χρονολογείται από τις ημέρες της Ενετοκρατίας και υιοθετήθηκε στην Κρήτη τον 15ο αιώνα. [1] «Αρβανίτικο είναι επίσης και το κοινότατο όνομα Σιδέρης, που δινόταν ως επαγγελματικός προσδιορισμός στους σιδεράδες Αρβανίτες, καθώς και όλα τα ονόματα που έχουν ως πρόθεμα τη λέξη Αρβανίτης, όπως Αρβανιτάκης, Αρβανιτόπουλος κτλ.» from Ραφαηλίδης, Β. Έλληνες Και Νεοέλληνες Βασίλης (1988, Athens), 59
Το πρώτο μέλος της οικογένειας που υιοθέτησε το επίθετο ήταν ο Γιάνναρης Δράκος-Αρβανιτάκης, μισθοφόρος Στρατιώτης καπετάνιος στη Δημοκρατία της Βενετίας . [2] Του παραχωρήθηκε γη στο Βλέρομα της Κρήτης ως αντάλλαγμα για τη στρατιωτική του θητεία και εισήλθε στην Ενετική αριστοκρατία γνωστή με το παρατσούκλι του «Αρβανιτάκης», η οποία σταδιακά ιταλοποιήθηκε ως «Αρβανιτάχη». [3] [4]
Η οικογένεια πολέμησε για τη Δημοκρατία της Βενετίας σε όλους τους Οθωμανο-βενετικούς πολέμους μέχρι την κατάληψη της Κρήτης από τους Οθωμανούς το 1669. Μερικά μέλη της οικογένειας παρέμειναν στην Κρήτη όπου ήταν γνωστοί ως άγριοι πολέμαρχοι (καπετάνιοι).[2] Άλλα μέλη της οικογένειας μετακόμισαν αλλού για να συνεχίσουν την υπηρεσία τους στη Βενετική Δημοκρατία. Το 1671 ο πρώτος Αρβανιτάκης έφτασε στη Ζάκυνθο, με άλλα μέλη της οικογένειας να εγκατασταθούν στους Παξούς και την Κέρκυρα, που ήταν όλα βενετσιάνικα εδάφη. [1] Η οικογένεια μπήκε στο Libro d'Oro των Παξών τον 17ο αιώνα. Εισήχθησαν στο Libro d'Oro της Κέρκυρας το 1803. [5] Εισήχθησαν στο Libro d'Oro της Ζακύνθου στις 25 Σεπτεμβρίου 1785. [6] Κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας και της Βρετανίας η οικογένεια εκπαιδεύτηκε σε ιταλικά πανεπιστήμια όπως η Πάντοβα και η Πίζα και έτσι ήταν πολιτιστικά περισσότερο ιταλική παρά ελληνική μέχρι την επανένωση των Ιονίων Νήσων με το Βασίλειο της Ελλάδας το 1862.
Το οικόσημο της οικογένειας που χρησιμοποιήθηκε τουλάχιστον από τον 17ο αιώνα είναι «χωρισμενο κατα ζωνη ασημενιο (Δ.) και βαθυγαλαζο (Δ.) με δυο τελαμωνες ε 'διαγη χρωματων που φερουν εμφανισιο». [7]
Το 1904, ο Ludwig Salvator γράφει πώς η οικογένεια Αρβανιτάκη ήταν ανάμεσα στις 16 σημαντικότερες οικογένειες στο νησί της Ζακύνθου.[8] Η οικογένεια Αρβανιτάκη είχε αμπελώνες στην Αγριλιά της Ζακύνθου και ήταν ένας από τους μεγαλύτερους οινοπαραγωγούς του νησιού στα τέλη του 19ου αιώνα. [8] Η οικογένεια παρήγαγε επίσης τη δική της ποικιλία ταμπάκου. [8]
Ακολουθώντας το έθιμο των Ενετών, η οικογένεια Αρβανιτάκη ήταν μια αστική ευγενής οικογένεια και είχε έδρα την πόλη της Ζακύνθου. Αυτό καταστράφηκε στον σεισμό του 1953, αλλά ήταν ένα από τα μεγαλύτερα palazzi της πόλης. Χτίστηκε τον 18ο αιώνα σε βενετσιάνικο παλλαδικό ρυθμό με πέντε δωρικούς κίονες στο ισόγειο, τοξωτό χαγιάτι και τρίγλυφα πάνω. [8] Οι δύο επάνω όροφοι σχεδιάστηκαν σε «γίγαντα» στυλ με μεγάλες κολώνες που εκτείνονται στους δύο επάνω ορόφους. Στο αίθριο του σπιτιού βρισκόταν η προτομή του Ρωμαίου αυτοκράτορα Βιτέλλιου που επέζησε από τον σεισμό του 1953 και δωρήθηκε από τον γιατρό Giovanni Arvanitachi στο Μουσείο της Ζακύνθου.[9]
Ο κλάδος της οικογένειας της Ζακύνθου φημίζεται για την παραγωγή πολλών αγιογράφων . Πολλές από αυτές τις εικόνες, που παράγονται στην Επτανήσια Σχολή, παραμένουν από τα καλύτερα δείγματα εικόνων του 17ου-18ου αιώνα στο νησί. Διάσημα μέλη περιλαμβάνουν: Πανκράτιος Αρβανιτάκης (1635); Νικόλαος Αρβανιτάκης (1718); Ευσταθιος Αρβανιτάκης (1732–43); Πανκράτιος Αρβανιτάκης (18ος αιώνας) και Νικόλαος Αρβανιτάκης (1784–87).[1]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.