Αλθαιμένης

Στην Αρχαία ελληνική μυθολογία ο Αλθαιμένης ήταν ο μοναδικός γιος του βασιλιά της Κρήτης Κατρέως και εγγονός του Μίνωα και της Πασιφάης, αδελφές του ήταν η Αερόπη, η Κλυμένη και η Απημοσύνη. Ο Αλθαιμένης σκότωσε τον πατέρα του χωρίς να γνωρίζει ποιος είναι εκπληρώνοντας χρησμό που είχε πάρει ο ίδιος ο Κατρέας.^[2] Τις πληροφορίες σχετικά με τον Αλθαιμένη τις γνωρίζουμε από πηγές που παρέχουν ο Διόδωρος Σικελιώτης και η Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου.^[3] Σύμφωνα με τον Διόδωρο ο Αλθαιμένης πήρε χρησμό ότι θα σκοτώσει ο ίδιος τον πατέρα του, με πολλούς οπαδούς του μετανάστευσε στην Ρόδο όπου ίδρυσε στο υψηλότερο όρος Αττάβυρος το ιερό του Αττάβυρου Διός και παραλιακά μια πόλη την Κρητηνία που είναι σήμερα βυθισμένη. Πολλά χρόνια αργότερα ο υπέργηρος Κατρέας έφτασε στην Ρόδο αναζητώντας τον γιο του για να του παραδώσει τον θρόνο, ο Αλθαιμένης τον πέρασε για πειρατή και τον σκότωσε με ένα ακόντιο. Ο Αλθαιμένης έμαθε ότι σκότωσε τον ίδιο τον πατέρα του όπως είχε πεί ο χρησμός και πέθανε από την λύπη του, οι κάτοικοι της Ρόδου τον λάτρεψαν σαν τοπικό ήρωα.

Αλθαιμένης
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Γονείς	Κατρέας[1]
Αδέλφια	Απημοσύνη Αερόπη Κλυμένη
δεδομένα

Η Βιβλιοθήκη του Απολλόδωρου λέει αντίστοιχα ότι ο Κατρέας πήρε χρησμό ότι θα τον σκοτώσει ένα από τα παιδιά του, προσπάθησε να τον κρατήσει κρυφό αλλά ο Αλθαιμένης το έμαθε και δραπέτευσε στην Ρόδο μαζί με την αδελφή του Απημοσύνη. Την Απημοσύνη ερωτεύτηκε έντονα ο θεός Ερμής, η ίδια προσπαθούσε να τον αποφύγει με κάθε μέσο μέχρι που την έριξε στην παγίδα και την βίασε, το είπε στον αδελφό της αλλά εκείνος το θεώρησε σαν δικαιολογία και την ξυλοκόπησε μέχρι θανάτου. Ο Κατρέας έφτασε στην Ρόδο πολλά χρόνια αργότερα αναζητώντας τον γιο του για να τον διαδεχτεί στον θρόνο της Κρήτης αλλά οι βοσκοί τον πέρασαν για πειρατή. Μάταια προσπάθησε ο Κατρέας να τους εξηγήσει τον σκοπό του ταξιδιού του στη Ρόδο: τα γαβγίσματα των τσοπανόσκυλων έπνιγαν τις φωνές του. Με την όλη αναταραχή ήρθε και ο Αλθαιμένης, ο οποίος πέταξε το ακόντιό του στον υποτιθέμενο εχθρό και έτσι εκπληρώθηκε ο χρησμός. Ο Αλθαιμένης ωστόσο μέσα σε λίγη ώρα διεπίστωσε την ταυτότητα του ξένου, οπότε παρακάλεσε τους θεούς να ανοίξει η γη και να τον καταπιεί, πράγμα που έγινε (στην κυριολεξία).

Γενεαλογία

Δίας

Ευρώπη

Αστερίων βασ. της Κρήτης

Ραδάμανθυς δικαστής ∞ Αλκμήνη

Μίνωας βασ. της Κρήτης ∞ Πασιφάη

Σαρπηδόνας βασ. της Λυκίας

Κατρέας

Δευκαλίων του Μίνωα

Γλαύκος του Μίνωα

Ανδρόγεως

Αλθαιμένης

Ιδομενέας βασ. της Κρήτης

(νόθος) Μόλος

Σθένελος του Ανδρόγεω

Ιδαμάντης βασ. της Κρήτης

Ίφικλος

Μηριόνης μαχητής στην Τροία

Παραπομπές

1. «Catreus» (Ρωσικά)
2. https://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.04.0104%3Aalphabetic+letter%3DA%3Aentry+group%3D17%3Aentry%3Dalthemenes-bio-1
3. Gantz, σ. 271; Diodorus Siculus, 5.59.1–4; Apollodorus, 3.2

Πηγές

• Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969
• Apollodorus, Apollodorus, The Library, with an English Translation by Sir James George Frazer, F.B.A., F.R.S. in 2 Volumes. Cambridge, Massachusetts, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd. 1921. Online version at the Perseus Digital Library.
• Diodorus Siculus, Diodorus Siculus: The Library of History. Translated by C. H. Oldfather. Twelve volumes. Loeb Classical Library. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press; London: William Heinemann, Ltd. 1989. Online version by Bill Thayer
• Gantz, Timothy, Early Greek Myth: A Guide to Literary and Artistic Sources, Johns Hopkins University Press, 1996.
• Smith, William; Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, London (1873). Online version at the Perseus Digital Library