Ο Αλεξάντρ Κολτσάκ (Alexander Vasilyevick Kolchak KB, ρωσικά: Алекса́ндр Васи́льевич Колча́к, Αγία Πετρούπολη, Ρωσική Αυτοκρατορία, 4 Νοεμβρίου 1874 – Ιρκούτσκ, ΕΣΣΔ, 7 Φεβρουαρίου 1920) ήταν ναύαρχος του Αυτοκρατορικού Ναυτικού της Τσαρικής Ρωσίας. Πολέμησε στο Ρωσο-Ιαπωνικό πόλεμο του 1905 και στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο, ενώ κατά τη διάρκεια του Ρωσικού εμφύλιου πολέμου ίδρυσε ένα αντικομμουνιστικό καθεστώς στη Σιβηρία, αναδεικνυόμενος σαν ανώτατος αρχηγός των χερσαίων και θαλάσσιων δυνάμεων των «λευκών», από το 1918 έως το 1920[9]. Η κυβέρνησή του είχε έδρα το Ουμσκ, στην νοτιοδυτική Σιβηρία. Επί μία διετία ό Κολτσάκ ήταν ο διεθνώς αναγνωρισμένος επικεφαλής του κράτους[10]. Εντούτοις, η προσπάθειά του να ενώσει τις δυνάμεις των «Λευκών», απέτυχε. Επίσης ο Κόλτσακ αρνήθηκε να παραχωρήσει αυτονομία σε διάφορες εθνικές μειονότητες της αυτοκρατορίας, ενώ δεν επιθυμούσε συνεργασία με αριστεριστές που αντιτίθονταν στους Μπολσεβίκους και βασίστηκε σε εξωτερική βοήθεια, γεγονός που έδωσε την ευκαιρία στους τελευταίους να τον χαρακτηρίσουν ως υποχείριο των Δυτικών Δυνάμεων. Καθώς η επιρροή του σταδιακά έφθινε, προδόθηκε, συνελήφθη από την Τσεχοσλοβακική Λεγεώνα και παραδόθηκε στους αντιπάλους του, οι οποίοι και τον εκτέλεσαν[11].
Γρήγορες Πληροφορίες Αλεξάντρ Κολτσάκ, Γενικές πληροφορίες ...
| Αλεξάντρ Κολτσάκ |
|---|
 |
| Γενικές πληροφορίες |
|---|
Όνομα στη
μητρική γλώσσα | Александръ Васильевич Колчакъ (Ρωσικά) |
|---|
| Γέννηση | 4ιουλ. / 16 Νοεμβρίου 1874γρηγ.[1][2]
Alexandrovskoye[3][4] |
|---|
| Θάνατος | 7 Φεβρουαρίου 1920[1][5][6]
Ιρκούτσκ[7][4] |
|---|
| Αιτία θανάτου | τραύμα από πυροβολισμό |
|---|
| Συνθήκες θανάτου | θανατική ποινή |
|---|
| Κατοικία | Αγία Πετρούπολη |
|---|
| Χώρα πολιτογράφησης | Ρωσική Αυτοκρατορία
Ρωσικό κράτος 1918-1920
Ρωσική Δημοκρατία |
|---|
| Εκπαίδευση και γλώσσες |
|---|
| Μητρική γλώσσα | Ρωσικά |
|---|
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά |
|---|
| Σπουδές | Σώμα Ναυτικών Δοκίμων
St. Petersburg Naval Institute |
|---|
| Πληροφορίες ασχολίας |
|---|
| Ιδιότητα | πολιτικός
εξερευνητής
αξιωματικός
ωκεανογράφος
στρατιώτης[8]
παγετωνολόγος |
|---|
| Περίοδος ακμής | 1886 |
|---|
| Πολιτική τοποθέτηση |
|---|
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Λευκός Στρατός |
|---|
| Οικογένεια |
|---|
| Σύζυγος | Σοφία Φιοντόροβνα Κολτσάκ |
|---|
| Γονείς | Βασίλι Ιβάνοβιτς Κολτσάκ |
|---|
| Στρατιωτική σταδιοδρομία |
|---|
| Βαθμός/στρατός | Αντιναύαρχος και ναύαρχος/Ρωσικό αυτοκρατορικό πολεμικό ναυτικό, Russian Army και White Fleet |
|---|
| Πόλεμοι/μάχες | Ρωσοϊαπωνικός Πόλεμος, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και Ρωσικός Εμφύλιος Πόλεμος |
|---|
| Αξιώματα και βραβεύσεις |
|---|
| Αξίωμα | Εθνικός κυβερνήτης του ρωσικού κράτους (1918–1920)
Supreme Commander |
|---|
| Βραβεύσεις | Μετάλλιο Κονσταντίν (1906)
Τάγμα της Αγίας Άννης, Α΄ Τάξη μετά Ξιφών (1ιουλ. / 14 Ιανουαρίου 1917γρηγ.)
Τάγμα της Αγίας Άννης, Β΄ Τάξη (1910)
Τάγμα της Αγίας Άννης, Δ΄ Τάξη (1904)
Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Α΄ Τάξη μετά Ξιφών (1916)
Τάγμα του Αγίου Στανισλάου, Β΄ Τάξη μετα Ξιφών (1905)
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Δ΄ Τάξη μετά Ξιφών και Κορδέλας (1903)
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Γ΄ Τάξη μετά Ξιφών (1915)
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Γ΄ Τάξη (1919)
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη (1915)
Χρυσό Ξίφος για γενναιότητα (1905)
μετάλλιο του Ρωσοιαπωνικού πολέμου (1906)
Medal "In memory of the 300th anniversary of Romanov dynasty" (1913)
Μετάλλιο Στη μνήμη του Αλέξανδρου Γ' (1896)
μετάλλια στη μνήμη 200 χρόνων από τη ναυμαχία στη Γκανγκούτ (1915)
Σταυρός Πορτ Άρθουρ (1914)
Τάγμα του Λουτρού (1915)
Τάγμα του Αγίου Βλαδίμηρου, Δ΄ Τάξη μετά Ξιφών και Κορδέλας (1907)
Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής (1914) |
|---|
| Υπογραφή |
|---|
 |
| Σχετικά πολυμέσα |
| δεδομένα |
Κλείσιμο
