Ο Αλεξάκης Βλαχόπουλος ή Αλέξιος Βλαχόπουλος (1787-1865) ήταν Έλληνας πολιτικός και αγωνιστής της Επανάστασης του 1821, πληρεξούσιος, γερουσιαστής και υπουργός Στρατιωτικών.
| Αλεξάκης Βλαχόπουλος | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αλεξάκης Βλαχόπουλος (Ελληνικά) και Αλέξιος Βλαχόπουλος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1787[1] ή 1780 Νικόπολη |
| Θάνατος | 1865[1] Αθήνα |
| Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Βασίλειο της Ελλάδας Επτάνησος Πολιτεία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός στρατιωτικός επαναστάτης |
| Οικογένεια | |
| Αδέλφια | Κωνσταντίνος Βλαχόπουλος Δημήτριος Βλαχόπουλος |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Πόλεμοι/μάχες | Ελληνική Επανάσταση του 1821 |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Υπουργός Στρατιωτικών της Ελλάδας μέλος της Γερουσίας της Ελλάδας |
| Υπογραφή | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
Γεννήθηκε στη Νικόπολη Πρέβεζας τo 1787,[2] γόνος μεγάλης οικογένειας αρματολών της Δυτικής Ελλάδας. Μικρότερα σε ηλικία αδέλφια του ήταν οι Κωνσταντίνος και Δημήτριος. Ήταν μυημένος στη Φιλική Εταιρεία από το 1819 κι είχε το βαθμό του αποστόλου.[3] Μικρός βρέθηκε στην Αυλή του Αλή Πασά, για να γίνει αργότερα αρματολός. Το 1806 βρέθηκε στα ρωσοκρατούμενα Επτάνησα, και αργότερα κατατάχτηκε στον αγγλικό στρατό παίρνοντας μέρος στην κατάληψη της Λευκάδας (1811). Αργότερα εγκατέλειψε τον αγγλικό στρατό και ως απόστολος της Φιλικής Εταιρείας βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη, όπου και φυλακίστηκε.
Με δικό του στρατιωτικό σώμα πήρε μέρος σε πολλές μάχες του 1821, όπως στου Πέτα, στο Ζαπάντι, στο Μεσολόγγι και στην απελευθέρωση του Βραχωρίου. Στην απελευθέρωση του Βραχωρίου αναφέρεται ότι σε αυτόν παραδόθηκαν οι Οθωμανοί,[4] αλλά ότι δεν δέχτηκε την αναίμακτη παράδοσή τους και το βράδυ κρυφά από τους υπόλοιπους οπλαρχηγούς διέταξε τους άντρες του και επιτέθηκαν στους άοπλους παραδοθέντες Οθωμανούς και Εβραίους με τα γιαταγάνια, σφάζοντάς τους και λαφυραγωγώντας τους. Απ' όσους Οθωμανούς επέζησαν κάποιοι ανταλλάχτηκαν με την οικογένεια του Βλαχόπουλου που κρατούνταν όμηροι στην Πρέβεζα, ενώ οι υπόλοιποι ή κρατήθηκαν σκλάβοι των ντόπιων κατοίκων ή ανταλλάχθηκαν με άλλους Έλληνες αιχμαλώτους.[5]
Χρημάτισε πληρεξούσιος των επαρχιών Βλοχού και Βραχωρίου στη Συνέλευση της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος το Νοέμβριο του 1821 υπό τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο, τον οποίο ακολούθησε στην πολιτική δράση σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, και γερουσιαστής του Οργανισμού Δυτικής Χέρσου Ελλάδος.[6] Πήρε μέρος στη Γ΄ Συνέλευση της Δυτικής Χέρσου Ελλάδος στο Ανατολικό.[7] Υπήρξε μέλος της δικαστικής επιτροπής στη δίκη του Γεωργίου Καραϊσκάκη το 1824. Το 1825, με τον Σπύρο Κοντογιάννη και τον Γιαννάκη Ράγκο μπήκε στο πολιορκημένο Μεσολόγγι, και μετά την Έξοδο (Απρίλιος 1826) διορίστηκε Γενικός Επιθεωρητής Στρατού στη Στερεά Ελλάδα.[6] Μεταξύ 1828 και 1829 υπηρέτησε ως έκτακτος επίτροπος στην Αρκαδία[5] [8]. Μετεπαναστατικά χρημάτισε υπουργός Στρατιωτικών στην Κυβέρνηση Καποδίστρια και στην κυβέρνηση Όθωνα το 1841, από τις 19 Αυγούστου 1841 έως τον Σεπτέμβριο του 1843, όταν με την Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου συνελήφθη και φυλακίστηκε. Έλαβε μέρος στην επανάσταση της Θεσσαλίας το 1854 και το 1864 διετέλεσε υπασπιστής του βασιλιά Γεωργίου Α΄.[6] Απεβίωσε στην Αθήνα το 1865.[2]
Τιμητικές διακρίσεις
Μετά τη σύσταση του Ελληνικού Κράτους τιμήθηκε με το Αργυρούν Αριστείον του Αγώνος 1821-1829, μετά το 1833 με τον Αστέρα Ανωτέρου Ταξιάρχη του Τάγματος του Σωτήρος, και αργότερα με το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος του Σωτήρος.
Αναφορές
Πηγές
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
