Αιμέ Μιλέ

Ο Αιμέ Μιλέ (Aimé Millet, Παρίσι 1819 – 1891) ήταν Γάλλος γλύπτης, σημαντικός εκπρόσωπος του νεοκλασικισμού κατά την περίοδο της γαλλικής γλυπτικής του 19ου αιώνα. Ήταν γιος του μινιατουρίστα Φρεντερίκ Μιλέ (1796 – 1859).

Αιμέ Μιλέ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Aimé Millet (Γαλλικά)
Γέννηση	28  Σεπτεμβρίου 1819[1][2][3] Παρίσι
Θάνατος	14  Ιανουαρίου 1891[1][2][4] boulevard des Batignolles
Τόπος ταφής	Κοιμητήριο της Μονμάρτρης
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Σπουδές	Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού και Εθνική Σχολή Τεχνών Διακόσμησης
Ιδιότητα	γλύπτης[5], χαράκτης μεταλλίων, ζωγράφος[6] και χαράκτης
Γονείς	Frédéric Millet
Σημαντικά έργα	François Michel Le Tellier de Louvois, Cassandra Placing Herself under the Protection of Pallas και Vercingétorix
Βραβεύσεις	Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής
Χορηγός/οί	Ναπολέων Γ΄
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Μιλέ ξεκίνησε τις σπουδές του το 1836 στη Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισιού στο εργαστήριο του γλύπτη Πιερ-Ζαν Νταβίντ ντ’ Ανζέ (David d’ Angers), αφού είχε εργαστεί κοντά και στο διάσημο αρχιτέκτονα της εποχής Εζέν Βιολέ-λε-Ντυκ (Eugene Viollet-le-Duc, 1814 – 1879).

Ο Μιλέ εξέθεσε στο Σαλόν του 1857 μιαν «Άρτεμη», που σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Η αναγνώριση του αυτή από κοινό και κριτικούς ήταν αιτία να του ανατεθούν πολλές δημόσιες παραγγελίες, όπως τα μνημεία του αρχηγού των Γαλατών «Βερκιγγετόριξ» (1865, Αλίζ-Σεν-Ρεν) και του Γάλλου ποιητή «Φρανσουά-Ωγκύστ-Ρενέ Σατωμπριάν» (1875, Σαιν-Μαλό), καθώς επίσης γλυπτές διακοσμήσεις για το Λούβρο και το Δημαρχείο του Παρισιού.

Το 1870, ο Μιλέ διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών. Πέθανε στο Παρίσι στις 14 Ιανουαρίου 1891 και ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο της Μονμάρτρης.

Ανάμεσα στα πιο αξιόλογα έργα του περιλαμβάνονται:

"Η Κασσάνδρα προστρέχει στην προστασία της Αθηνάς". Έργο του Αιμέ Μιλέ. Παρίσι, Κήπος του Κεραμεικού.

• «Η Κασσάνδρα προστρέχει στην προστασία της Παλλάδας Αθηνάς» (1875, Κήπος του Κεραμεικού)
• «Σηκουάνας και Μάρνης» (1892, Δημαρχείο του Παρισιού)
• «Φειδίας ή η Γλυπτική» (1889, Κήπος του Λουξεμβούργου)
• «Νότια Αμερική» (Προαύλιο Μουσείο Ορσέ)
• «Πρόνοια, Εμπόριο, Οικονομία» (1882, 14 Rue Bergere)
• « Ο Απόλλων ανυψώνει τη λύρα του, ανάμεσα στην Ποίηση και τη Μουσική» (1860 – 1869, Όπερα Γκαρνιέ)
• «Μνημείο του Αλφόνς Μποντέν» (1851, Κοιμητήριο Μονμάρτρης).

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 148014969. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
2. «Aimé Millet». (Ολλανδικά) RKDartists. 213569.
3. «Aimé Millet». (Γαλλικά) Βάση δεδομένων Léonore. Υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας. LH//1877/44.
4. «Benezit Dictionary of Artists» (Αγγλικά) Oxford University Press. 2006. B00123034. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
5. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 1  Νοεμβρίου 2017. 500111683. Ανακτήθηκε στις 14  Μαΐου 2019.
6. (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 9  Αυγούστου 2021. 500111683. Ανακτήθηκε στις 10  Μαΐου 2022.

Πηγές

• Georges Belleiche, Statues de Paris: Les Rues de la Rive Gauche, pp. 122 & 146, Massin Editeur, Paris, 2006
• Georges Belleiche, Statues de Paris: Les Rues de la Rive Droite, pp. 20, 76, 139, 143 & 205, Massin Editeur, Paris, 2006