ΑΦΚ Τσάμπιονς Λιγκ
From Wikipedia, the free encyclopedia
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το ΑΦΚ Τσάμπιονς Λιγκ[1] (αγγλικά: AFC Champions League, η επίσημη ονομασία από την περίοδο 2002-03 / εν συντομία: ACL) διοργανώνεται ετησίως από την Ασιατική Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου (AFC) και συμμετέχουν σε αυτό οι πρωταθλήτριες ομάδες από τα πρωταθλήματα των χωρών-μελών της AFC και οι ομάδες που τερματίζουν σε υψηλές θέσεις από τα καλύτερα βαθμολογημένα πρωταθλήματα της Ασίας.
 | |
| Διοργανωτής | AFC |
|---|---|
| Ίδρυση | 1967 2002 (σημερινή μορφή) |
| Χώρος διεξαγωγής | Ασία (ΑΦΚ) |
| Αριθμός ομάδων | 32 (όμιλοι) 45 (σύνολο) |
| Υποβιβασμός | Kyrgyzstan League και Ýokary Liga |
| Τρέχων κάτοχος |  Ουράβα Ρεντ Ντάιαμοντς (3ος τίτλος) |
| Περισ. κατακτήσεις |  Αλ Χιλάλ (4 τίτλοι) |
| Τηλεοπτική κάλυψη | Ανάλογα με κάθε χώρα |
| Ιστοσελίδα | the-afc.com |
 2023-24 | |
 Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση | |
Ξεκίνησε το 1967 ως Τουρνουά Πρωταθλητών Συλλόγων Ασίας (Asian Champion Club Tournament) για να διακοπεί το 1972. Ξανάρχισε με νέα μορφή τη σεζόν 1985-86 ως Ασιατικό Πρωτάθλημα Συλλόγων (Asian Club Championship). Από τη σεζόν 2002-03 συγχωνεύτηκε με το Κύπελλο Κυπελλούχων Ασίας (Asian Cup Winners' Cup) και το Σούπερ Καπ Ασίας και μετονομάστηκε σε AFC Champions League. Διεξάγεται με σύστημα ομίλων και φάσεων νοκ-άουτ κατά τα πρότυπα του Τσάμπιονς Λιγκ της UEFA.
Ο νικητής της διοργάνωσης μετείχε παλιότερα στο Αφρο-Ασιατικό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου Συλλόγων (από 1986 ως 1998) και από το 2005 προκρίνεται στο Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA.
Η πρώτη απόπειρα δημιουργίας μιας ασιατικής διοργάνωσης πρωταθλητριών συλλόγων έγινε το 1967 με τη συμμετοχή συλλόγων μόνο από έξι χώρες: Μαλαισία, Χονγκ Κονγκ, Νότιο Βιετνάμ, Ισραήλ, Νότια Κορέα και Ταϊλάνδη. Η διοργάνωση ονομαζόταν Τουρνουά των Πρωταθλητών Συλλόγων Ασίας (Asian Champion Club Tournament) και έγινε τέσσερις μόνο φορές: 1967, 1969, 1970 και 1971. Την πρώτη σεζόν έγινε με σύστημα διπλών αγώνων νοκ-άουτ, ενώ ο τελικός ήταν μονός σε ουδέτερη έδρα. Το 1968 δεν έγινε ενώ στις επόμενες τρεις διοργανώσεις η προκριματική φάση έγινε σε δυο ομίλους από τους οποίους οι δύο πρώτες ομάδες στη βαθμολογία προκρίνονταν στην τελική φάση. Η τελική φάση διεξαγόταν στην έδρα μιας εκ των τεσσάρων ομάδων σε μορφή φάιναλ-φορ, δηλαδή νοκ-άουτ ημιτελικοί, μικρός και μεγάλος τελικός.
Η διοργάνωση δεν κατάφερε να αποκτήσει δημοτικότητα και χρόνο με το χρόνο μετείχαν όλο και λιγότεροι σύλλογοι: δέκα το 1969, επτά το 1971 και οκτώ το 1971. Το 1972 εκδήλωσαν ενδιαφέρον μόνο πέντε σύλλογοι από τους οποίους οι τρεις αποσύρθηκαν, με αποτέλεσμα η διοργάνωση να ματαιωθεί και να μην ξαναγίνει. Ένα από τα αίτια της μειωμένης συμμετοχής ήταν η αποχή των αραβικών χωρών λόγω της παρουσίας του Ισραήλ.
Τη σεζόν 1985-86 ξεκίνησε μια νέα προσπάθεια με τη νέα ονομασία Ασιατικό Πρωτάθλημα Συλλόγων (Asian Club Championship). Η μετακίνηση του Ισραήλ στη δύναμη της UEFA «διευθέτησε» το θέμα της συμμετοχής των αραβικών χωρών και έτσι στη διοργάνωση υπήρξε συμμετοχή από συλλόγους 29 χωρών. Στην προκριματική φάση οι ομάδες χωρίστηκαν σε έξι ομίλους που έγιναν με γεωγραφικά κριτήρια και δεν είχαν απαραίτητα ίσο αριθμό συλλόγων. Στη δεύτερη φάση έγιναν δύο όμιλοι των τριών ομάδων που έπαιξαν σε μία πόλη σε μορφή τουρνουά και οι δύο πρώτες κάθε ομίλου πέρασαν στην τελική φάση. Η τελική φάση διεξαγόταν στην έδρα μιας εκ των τεσσάρων ομάδων σε μορφή φάιναλ-φορ, δηλαδή νοκ-άουτ ημιτελικοί, μικρός και μεγάλος τελικός.
Με παρόμοια συστήματα διεξαγωγής συνεχίστηκε η διοργάνωση τις επόμενες χρονιές, με τον αριθμό των ομίλων να μεταβάλλεται ανάλογα με το πλήθος των σωματείων που μετείχαν. Το 1987 η τελική φάση διεξήχθη ως τουρνουά με βαθμολογία και όχι με μορφή νοκ-άουτ, οπότε δεν υπήρξε τελικός. Από το 1988 ως το 1990 έγιναν δύο προημιτελικοί όμιλοι, οι νικητές των οποίων αγωνίστηκαν σε διπλό τελικό εντός-εκτός έδρας. Από το 1991 επανήλθε το σύστημα της τελικής φάσης σε σε μορφή φάιναλ-φορ, το οποίο παρέμεινε ως το 2002 που η διοργάνωση άλλαξε μορφή.
Το 2002 αποφασίστηκε να αλλάξει μορφή η διοργάνωση και να συγχωνευτεί με το Κύπελλο Κυπελλούχων Ασίας. Δεν μετέχουν πλέον μόνο οι πρωταθλητές αλλά και οι δευτεραθλητές από τα πιο δυνατά πρωταθλήματα, με βάση ένα σύστημα πόντων της AFC. Μετά την προκριματική φάση, στην οποία οι ομάδες κληρώνονται με γεωγραφικά κριτήρια, μένουν 16 σύλλογοι για τη φάση των τεσσάρων ομίλων και στους οποίους οι «δυνατές» ομάδες προκρίνονται απευθείας κατά τα πρότυπα του Τσάμπιονς Λιγκ της UEFA. Οι τέσσερις νικητές των ομίλων αγωνίζονται στα ημιτελικά σε διπλούς αγώνες νοκ-άουτ.
Από το 2004 ως το 2008 οι όμιλοι έγιναν επτά και η νοκ-άουτ φάση ξεκινούσε από τα προημιτελικά, στην οποία μετείχε απευθείας η κάτοχος του κυπέλλου. Από το 2009 και εξής οι όμιλοι έγιναν οκτώ και σε αυτούς μετέχει απευθείας η προηγούμενη νικήτρια, ενώ στη νοκ-άουτ φάση προκρίνονται 16 σύλλογοι. Από το 2007 στη διοργάνωση μετέχουν και οι ομάδες της Αυστραλίας.
Ως το 2008 ο τελικός ήταν διπλός, ενώ από το 2009 γίνεται σε ουδέτερη έδρα.
| Έτος | Περίοδος Τουρνουά των Πρωταθλητών | |||
|---|---|---|---|---|
| Τόπος τελικού | Πρωταθλήτρια | Αποτελέσματα | Φιναλίστ | |
Χάποελ Τελ Αβίβ  |
 Σελάνγκορ | |||
| Μακάμπι Τελ Αβίβ |
 Γιάνγκτζι | |||
Ταζ  |
Χάποελ Τελ Αβίβ | |||
| Μακάμπι Τελ Αβίβ |
 Αλ Σορτά | |||
| Έτος | Περίοδος Πρωταθλήματος Συλλόγων | |||
| Τόπος τελικού | Πρωταθλήτρια | Αποτελέσματα | Φιναλίστ | |
| Νταεβού Ρόγιαλς |
Αλ Αχλί | |||
| Φουρουκάβα Ελέκτρικ |
Αλ Χιλάλ | |||
| Γιομιούρι |
Αλ Χιλάλ | |||
Αλ Σαντ  |
Αλ Ρασίντ | |||
Λιαονίνγκ  |
Γιοκοχάμα Νισάν | |||
| Εστεγλάλ |
Λιαονίνγκ | |||
| Αλ Χιλάλ |
Εστεγλάλ | |||
| Πας |
Αλ Σαμπάμπ | |||
Τάι Φάρμερς Μπανκ  |
 Ομάν | |||
| Τάι Φάρμερς Μπανκ |
Αλ Αραμπί | |||
| Ίλχουα Τσόνμα |
Αλ Νασρ | |||
| Πόχανγκ Στίλερς |
Ίλχουα Τσόνμα | |||
| Πόχανγκ Στίλερς |
Νταλιάν Γουάντα | |||
| Τζούμπιλο Ιβάτα |
Εστεγκλάλ ΦΚ | |||
| Αλ Χιλάλ |
Τζούμπιλο Ιβάτα | |||
| Σούουον Σάμσουνγκ |
Τζούμπιλο Ιβάτα | |||
| Σούουον Σάμσουνγκ |
Ανιάνγκ Τσίτας | |||
| Έτος | Περίοδος ΑΦΚ Τσάμπιονς Λιγκ | |||
| Τόπος τελικού | Πρωταθλήτρια | Αποτελέσματα | Φιναλίστ | |
Αλ Αΐν  |
ΜΠΕΚ Τέρο Σάσανα | |||
| Αλ Ιτιχάντ |
Σόνγκναμ Ίλχουα Τσόνμα | |||
| Αλ Ιττιχάντ |
Αλ Αΐν | |||
| Τζεονμπούκ Χιουντάι |
 Αλ Καράμα | |||
| Ουράβα Ρεντ Ντάιαμοντς |
Σεπαχάν Ισφαχάν | |||
| Γκάμπα Οσάκα |
 Αντελάιντ Γιουνάιτεντ | |||
| Πόχανγκ Στίλερς |
Αλ Ιττιχάντ | |||
| Σόνγκναμ Ίλχουα Τσόνμα |
Zoμπ Αχάν | |||
| Αλ Σαντ |
Τσόνμπουκ Χιουντάι | |||
| Ούλσαν Χιουντάι |
Αλ Αχλί | |||
| Κουανγκτσόου |
Σεούλ | |||
| Γ. Σίδνεϊ Γουόντερερς |
Αλ Χιλάλ | |||
| Κουανγκτσόου |
Αλ Αχλί | |||
| Τζεονμπούκ Χιουντάι |
Αλ Αΐν | |||
| Ουράβα Ρεντ Ντάιαμοντς |
Αλ Χιλάλ | |||
| Κασίμα Άντλερς |
Περσέπολις | |||
| Αλ Χιλάλ ΦΚ |
Ουράβα Ρεντ Ντάιαμοντς | |||
| Ούλσαν Χιουντάι |
Περσέπολις | |||
Σημειώσεις
| Ομάδα | Τίτλοι |
|---|---|
| Αλ Χιλάλ | 3 |
| Πόχανγκ Στίλερς | 3 |
| Εστεγλάλ | 2 |
| Σόνγκναμ Ιλχούα Τσόνμα | 2 |
| Αλ Ιτιχάντ | 2 |
| Τζεονμπούκ Χιουντάι | 2 |
| Ουράβα Ρεντ Ντάιαμοντς | 2 |
| Μακάμπι Τελ Αβίβ | 2 |
| Αλ Σαντ | 2 |
| Τάι Φάρμερς Μπανκ | 2 |
| Σουουόν Σάμσουνγκ | 2 |
| Ούλσαν Χιουντάι | 2 |
| Κουανγκτσόου Έβεργκραντ | 2 |
| Τζούμπιλο Ιβάτα | 1 |
| Αλ Αΐν | 1 |
| Χάποελ Τελ Αβίβ | 1 |
| Λιαονίνγκ | 1 |
| Μπούσαν ΙΠαρκ | 1 |
| ΤΖΕΦ Γιουνάιτεντ Τσίμπα | 1 |
| Τόκιο Βέρντι | 1 |
| Πας | 1 |
| Γκάμπα Οσάκα | 1 |
| Γουέστερν Σίδνεϊ Γουόντερερς | 1 |
| Κασίμα Άντλερς | 1 |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
