Η Α΄ Κοινοβουλευτική Περίοδος αποτέλεσε την πρώτη περίοδο της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κύπρου. Ξεκίνησε στις 16 Αυγούστου 1960 και ολοκληρώθηκε στις 15 Ιουλίου 1970. Η σύνθεση της Βουλής των Αντιπροσώπων για την Α΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο προέκυψε μέσω των Βουλευτικών Εκλογών του 1960.[1]
Α΄ Κοινοβουλευτική Περίοδος | |
---|---|
16 Αυγούστου 1960 – 15 Ιουλίου 1970 | |
Πρόεδρος | Γλαύκος Κληρίδης |
Αντιπρόεδρος | Ορχάν Μουντερίσογλου (1960-1963) |
Πολιτικά κόμματα | |
Βουλευτές | 50 |
Εκλογές | 1960 |
Σύνταγμα | Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας |
Εκλογή προέδρου και αντιπροέδρου της Βουλής
Στην πρώτη συνεδρία της Βουλής των Αντιπροσώπων κατά την Α΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο (16 Αυγούστου 1960), έγινε εκλογή για την ανακήρυξη του προέδρου του σώματος, καθώς και του αντιπροέδρου. Προεδρεύων του σώματος στην πρώτη συνεδρία ήταν ο πρεσβύτερος των Ελλήνων βουλευτών Χαρίδημος Χατζήχαρος και αντιπροεδρεύων ο πρεσβύτερος των Τούρκων βουλευτών Νιαζί Μανιέρα.[2]
Σύμφωνα με το σύνταγμα ο Πρόεδρος της Βουλής προέρχεται από την Ελληνική κοινότητα (Ελληνοκύπριοι) και ο Αντιπρόεδρος της Βουλής προέρχεται από την Τουρκική κοινότητα (Τουρκοκύπριοι). Πρόεδρος της Βουλής για την Α΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο εξελέγη ο Γλαύκος Κληρίδης χωρίς ανθυποψήφιο. Αντιπρόεδρος της Βουλής για την Α΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο εξελέγη ο Ορχάν Μουντερίσογλου, χωρίς ανθυποψήφιο.[2]
Λόγω των δικοινοτικών διαταραχών της περιόδου 1963-1964 οι Τουρκοκύπριοι βουλευτές εγκατέλειψαν τις θέσεις τους, οι οποίες έκτοτε παραμένουν κενές. Επιπλέον, λόγω της έκρυθμης κατάστασης δεν πραγματοποιήθηκαν βουλευτικές εκλογές το 1965, αλλά η Α΄ Κοινοβουλευτική Περίοδος παρατεινόταν κάθε χρόνο με σχετική νομοθεσία έως το 1970.[2]
Σύνθεση βουλής
Έλληνες βουλευτές
Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει την κατανομή των 35 εδρών της βουλής της ελληνικής κοινότητας ανά κόμμα και εκλογική περιφέρεια όπως προέκυψε με βάση τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του 1960 και όπως ολοκληρώθηκε μετά από αλλαγές που προήλθαν (ανεξαρτητοποίηση, κενές έδρες).[1]
Κόμμα/κίνημα | Έδρες με βάση το αποτέλεσμα των εκλογών | Τελική σύνθεση | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Σύνολο | Λευκωσία | Λεμεσός | Αμμόχωστος | Πάφος | Λάρνακα | Κερύνεια | Σύνολο | Λευκωσία | Λεμεσός | Αμμόχωστος | Πάφος | Λάρνακα | Κερύνεια | |
Πατριωτικόν Μέτωπον | 30 | 10 | 6 | 6 | 3 | 3 | 2 | 23 | 7 | 4 | 5 | 3 | 2 | 2 |
ΑΚΕΛ | 5 | 2 | 1 | 1 | 1 | 5 | 2 | 1 | 1 | 1 | ||||
Ανεξάρτητοι | 0 | 3 | 1 | 1 | 1 | |||||||||
Σύνολο | 35 | 12 | 7 | 7 | 4 | 3 | 2 | 31 | 10 | 5 | 7 | 4 | 3 | 2 |
Τελική σύνθεση
Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει σε αλφαβητική σειρά τους Έλληνες βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων κατά την Α΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο.[1]
Σημειώσεις:
1Ο Ανδρέας Παπαδόπουλος εκλέχτηκε βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 1960 στην Εκλογική Περιφέρεια Λεμεσού με το Πατριωτικό Μέτωπο.[1] Ωστόσο, πριν την πρώτη συνεδρία της βουλής, διορίστηκε Υπουργός Συγκοινωνιών και Έργων στην Κυβέρνηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ 1960.[3] Για την πλήρωση της κενωθείσας έδρας διεξήχθη αναπληρωματική εκλογή στις 25 Σεπτεμβρίου 1960. Εξελέγη ο Δάφνης Παναγίδης ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα βουλευτής στις 28 Σεπτεμβρίου 1960. Το 1996 παραιτήθηκε από το βουλευτικό αξίωμα και η έδρα παρέμεινε κενή.[1]
2Ο Λεύκιος Ροδοσθένους έχασε τη βουλευτική του ιδιότητα μετά από απόφαση της ολομέλειας της Βουλής των Αντιπροσώπων, ημερομηνίας 21ης Ιουλίου 1961. Η βουλευτική έδρα παρέμεινε κενή.[1]
3Ο Πέτρος Στυλιανού εκλέχθηκε στις βουλευτικές εκλογές της 31ης Ιουλίου 1960 ως υποψήφιος του Πατριωτικού Μετώπου. Το 1962 διαγράφηκε από το Πατριωτικό Μέτωπο και παρέμεινε ανεξάρτητος βουλευτής για το υπόλοιπο της θητείας του.[1]
4Ο Γεώργιος Τζιρκώτης εκλέχθηκε στις βουλευτικές εκλογές της 31ης Ιουλίου 1960 ως υποψήφιος του Πατριωτικού Μετώπου. Το 1966 διαγράφηκε από το Πατριωτικό Μέτωπο και παρέμεινε ανεξάρτητος βουλευτής για το υπόλοιπο της θητείας του.[1]
5Την 21η Απριλίου του 1966 ο Γεώργιος Τομπάζος, με επιστολή του προς την ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων, υπέβαλε την παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα, αποδεχόμενος το διορισμό του ως Υπουργού Γεωργίας και Φυσικών Πόρων στην Κυβέρνηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ 1960 στις 19 Απριλίου του 1966. Η βουλευτική έδρα παρέμεινε κενή.[1]
6Την 21η Απριλίου 1966 ο Τίτος Φάνος, με επιστολή του προς την ολομέλεια της Βουλής των Αντιπροσώπων, υπέβαλε την παραίτησή του από το βουλευτικό αξίωμα, αποδεχόμενος το διορισμό του ως Υπουργού Συγκοινωνιών και Έργων στην Κυβέρνηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ 1960 στις 19 Απριλίου του 1966. Η βουλευτική έδρα παρέμεινε κενή.[1]
7Ο Κώστας Χριστοδουλίδης εκλέχθηκε στις βουλευτικές εκλογές της 31ης Ιουλίου 1960 ως υποψήφιος του Πατριωτικού Μετώπου.. Το 1966 διαγράφηκε από το Πατριωτικό Μέτωπο και παρέμεινε ανεξάρτητος βουλευτής για το υπόλοιπο της θητείας του.[1]
Τούρκοι βουλευτές
Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει την κατανομή των 15 εδρών της βουλής της τουρκικής κοινότητας ανά κόμμα και εκλογική περιφέρεια όπως προέκυψε με βάση τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών του 1960 και όπως ολοκληρώθηκε μετά από αλλαγές που προήλθαν (αλλαγή κόμματος).[1]
Κόμμα/κίνημα | Έδρες με βάση το αποτέλεσμα των εκλογών | Τελική σύνθεση | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Σύνολο | Λευκωσία | Λεμεσός | Αμμόχωστος | Πάφος | Λάρνακα | Κερύνεια | Σύνολο | Λευκωσία | Λεμεσός | Αμμόχωστος | Πάφος | Λάρνακα | Κερύνεια | |
Εθνική Τουρκική Ένωση Κύπρου | 15 | 5 | 2 | 3 | 2 | 2 | 1 | 4 | 2 | 1 | 1 | |||
Ανεξάρτητη Τουρκική Ομάδα | 0 | 11 | 3 | 1 | 3 | 2 | 2 | |||||||
Σύνολο | 15 | 5 | 2 | 3 | 2 | 2 | 1 | 15 | 5 | 2 | 3 | 2 | 2 | 1 |
Τελική σύνθεση
Ο πίνακας που ακολουθεί παρουσιάζει σε αλφαβητική σειρά τους Τούρκους βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων κατά την Α΄ Κοινοβουλευτική Περίοδο.[1]
Σημειώσεις:
8Τον Δεκέμβριο του 1961 δημιουργήθηκε η Ανεξάρτητη Τουρκική Ομάδα, στην οποία εντάχθηκαν έντεκα από τους δεκαπέντε Τουρκοκύπριους βουλευτές: Αζίζ Αχμέτ Αλτάι, Ορχάν Μουντερίσογλου, Μπουρχάν Ναλμπάντογλου, Νεμπίλ Ναμπί, Ιμπραχίμ Ορχάν, Αλή Χαλίτ Ριζά, Σομέκ Σιακίρ Σελτσιούκ, Ραμαντάν Τζεμίλ, Σιεμσιεντίν Χαλίτ Κιαζίμ, Αντνάν Χασάν Γκιουβενέρ, Νεντζέτ Χουσεΐν.[1]
9Ο Οσμάν Ορέκ εκλέχτηκε βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 1960 με την Εθνική Τουρκική Ένωση Κύπρου. Ωστόσο, πριν την πρώτη συνεδρία της βουλής, διορίστηκε Υπουργός Άμυνας στην Κυβέρνηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ 1960.[4][5] Για την κενωθείσα έδρα του διεξήχθη αναπληρωματική εκλογή στις 25 Σεπτεμβρίου 1960 στις οποίες εκλέχθηκε ο Μεχμέτ Κεμάλ Ντενίς ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα βουλευτή στις 28 Σεπτεμβρίου 1960.[1][3]
10Ο Νιαζί Μανίερα εκλέχτηκε βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 1960 με την Εθνική Τουρκική Ένωση Κύπρου. Ωστόσο, πριν την πρώτη συνεδρία της βουλής, διορίστηκε Υπουργός Υγείας στην Κυβέρνηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ 1960.[4][5] Για την κενωθείσα έδρα του διεξήχθη αναπληρωματική εκλογή στις 25 Σεπτεμβρίου 1960 στις οποίες εκλέχθηκε ο Νεμπίλ Ναμπί ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα βουλευτή στις 28 Σεπτεμβρίου 1960.[1][3]
11Ο Φαζίλ Μουσταφά Πλουμέρ εκλέχτηκε βουλευτής στις βουλευτικές εκλογές του 1960 με την Εθνική Τουρκική Ένωση Κύπρου. Ωστόσο, πριν την πρώτη συνεδρία της βουλής, διορίστηκε Υπουργός Γεωργίας και Φυσικών Πόρων στην Κυβέρνηση Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ΄ 1960.[4][5] Για την κενωθείσα έδρα του διεξήχθη αναπληρωματική εκλογή στις 25 Σεπτεμβρίου 1960 στις οποίες εκλέχθηκε ο Ιμπραχίμ Ορχάν ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα βουλευτή στις 28 Σεπτεμβρίου 1960.[1][3]
12Ο Σιεμσιεντίν Χαλίτ Κιαζίμ σκοτώθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου 1963 σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα. Τη θέση του κατέλαβε η σύζυγός του, Αϊλά Χαλίτ Κιαζίμ, η οποία ανέλαβε καθήκοντα βουλευτή στις 25 Οκτωβρίου 1963.[1]
Παραπομπές
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.