βιντεοπαιχνίδι πλατφόρμας 8-bit του 1991 From Wikipedia, the free encyclopedia
Λίγους μήνες μετά την πρώτη εμφάνιση του Sonic The Hedgehog στο Mega Drive, ακολούθησε και μια έκδοση για τα 8-bit μηχανήματα της Sega, το Master System και την φορητή κονσόλα Game Gear. Λόγω της πρωτοφανούς επιτυχίας που είχε γνωρίσει το Master System στην αγορά της Βραζιλίας μέσω της Tec Toy, η Sega κυκλοφόρησε τον τίτλο στη χώρα της Λατινικής Αμερικής στις 23 Οκτωβρίου του 1991, δυο ημέρες νωρίτερα δηλαδή από την κυκλοφορία του παιχνιδιού στον υπόλοιπο κόσμο. Ακολούθησε το Ιαπωνικό λανσάρισμα της έκδοσης Game Gear στις 28 Δεκεμβρίου του ιδίου έτους, με τις Ευρωπαϊκές και Αμερικανικές εκδόσεις να κάνουν την εμφάνισή τους λίγες ημέρες αργότερα.
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Sonic the Hedgehog | |
|---|---|
 | |
| Δημιουργός | Ancient |
| Εκδότης | Sega |
| Πλατφόρμα | Sega Master System και Game Gear |
| Ημ/νία κυκλοφορίας | 25 Οκτωβρίου 1991 |
| δεδομένα () | |
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός, ότι από το 1992 και μετά, όλα τα μοντέλα Master System 2 (και αργότερα και το Master System 3 από την Tec Toy) που κυκλοφορούσαν στην αγορά, είχαν περασμένο στην μνήμη το Sonic The Hedgehog, αντικαθιστώντας έτσι τον μέχρι πρότινος περασμένο στη μνήμη τίτλο, Alex Kidd.
Η πλοκή του παιχνιδιού παραμένει ίδια με αυτή της έκδοσης για το Mega Drive: o Sonic καλείται να συλλέξει τα 6 chaos emeralds στην προσπάθειά του να σταματήσει τον Dr. Robotnik και τα σχέδιά του, που βλάπτουν την χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής.
Σε αντίθεση με τους τίτλους Sonic του Mega Drive, η ανάπτυξη της 8-bit έκδοσης δεν έγινε ούτε από την Sonic Team, αλλά ούτε και από την STI. Αντίθετα, την ανάπτυξη της έκδοσης για το Master System και το Game Gear ανέλαβε η Ancient, ένα στούντιο που ανήκει στον, γνωστό για τις μουσικές του συνθέσεις σε διάφορα βιντεοπαιχνίδια, Yuzo Koshiro. Η 8-bit έκδοση του Sonic The Hedgehog, είναι ο μοναδικός τίτλος Sonic του οποίου την ανάπτυξη είχε αναλάβει το συγκεκριμένο studio.
Υπογραμμίζεται, ότι η 8-bit έκδοση του Sonic The Hedgehog δεν είναι υποβάθμιση (downgraded port) της έκδοσης για Mega Drive, αντίθετα πρόκειται για έναν εξ ολόκληρου «καινούργιο» τίτλο, φτιαγμένο αποκλειστικά για τα Master System και Game Gear.
Το gameplay ακολουθεί σε γενικές γραμμές την λογική της έκδοσης του Mega Drive: ό,τι στοιχεία χαρακτηρίζουν την 16-bit έκδοση κάνουν την εμφάνισή τους και εδώ. Ωστόσο οι δυο εκδόσεις διέπονται από διαφορές που δίνουν διαφορετική ταυτότητα σε κάθε τίτλο.
Ο γενικότερος τρόπος παιχνιδιού της έκδοσης για Master System και Game Gear χαρακτηρίζεται από μια πιο αργή προσέγγιση τόσο στον σχεδιασμό επιπέδων, όσο και στην ίδια την ταχύτητα του Sonic (προφανώς λόγω των περιορισμένων δυνατοτήτων του hardware σε σχέση με το Mega Drive). Γι αυτόν τον λόγο, ο τίτλος εισήγαγε και περισσότερα στοιχεία περιπέτειας απ’ ότι ο αντίστοιχος της 16-bit έκδοσης. Πιο συγκεκριμένα, στην 8-bit έκδοση ο Sonic καλούνταν να ψάξει και να βρει τα chaos emeralds μέσα στις πίστες του παιχνιδιού, σε αντίθεση με τον τίτλο του Mega Drive, όπου ο Sonic αποκτούσε τα chaos emeralds κερδίζοντάς τα από τα bonus. Πίστες bonus υπήρχαν και στην έκδοση των Master System/ Game Gear, αλλά σε αντίθεση με τις αντίστοιχες της 16-bit έκδοσης, προσφέρονταν αποκλειστικά για την απόκτηση επιπλέον ζωών και continues.
Μια σημαντική επίσης διαφορά βρισκόταν σε ολόκληρη τη δομή και τον τρόπο παιχνιδιού στις πίστες Bridge Zone 2 και Jungle Zone 2. Συγκεκριμένα, οι δυο αυτές πίστες παρουσιάζουν μηχανισμούς gameplay που δεν έχουν χρησιμοποιηθεί σε κανέναν άλλο τίτλο της σειράς μέχρι σήμερα, γι αυτό και ο γενικότερος σχεδιασμός τους χαρακτηρίζεται ως «ασυνήθιστης προσέγγισης» για τίτλο Sonic. Σημειώνεται εντούτοις, ότι την περίοδο που κυκλοφόρησε ο τίτλος δεν είχαν ακόμα καθιερωθεί οι σταθερές που γνωρίζουμε σήμερα στα παιχνίδια της σειράς.
Αναλυτικότερα, η Bridge Zone 2 σχεδιάστηκε με τη λογική της αυτόματης κύλισης πίστας (scrolling), (μηχανισμός που χρησιμοποιείτο σε αρκετούς τίτλους της εποχής) πράγμα που σήμαινε ότι ο Sonic είχε περιορισμένο χρόνο να αντιδράσει καθώς προχώραγε στην πίστα. Τέλος, η Jungle Zone 2, σε αντίθεση με όλες τις πίστες των παιχνιδιών Sonic που κάνουν χρήση οριζόντιας κύλισης, σχεδιάστηκε με τη λογική της κάθετης και ήθελε τον Sonic να σκαρφαλώνει μέχρι να φτάσει στη κορυφή της.
Διαφορές κάνουν την εμφάνισή τους και στις πίστες που περιλαμβάνουν μάχη με αρχηγό (boss). Στο Mega Drive, ο Sonic έπρεπε να φτάσει στη μάχη αφού πρώτα πέρναγε μέσα από την πίστα, αντίθετα στην έκδοση για Master System και Game Gear, ο Sonic απλώς καλούνταν να διανύσει μια μικρή απόσταση μέχρι να φτάσει στην μάχη με τον αρχηγό. Σε αντίθεση όμως με την έκδοση για Mega Drive, στα Master System και Game Gear o Sonic πήγαινε στις μάχες μη έχοντας στην κατοχή του δαχτυλίδια. Αυτό σήμαινε ότι ο Sonic έπρεπε να βγάλει την μάχη με τον αρχηγό χωρίς να δεχθεί απολύτως κανένα χτύπημα.
Τέλος, στην 8-bit έκδοση του Sonic The Hedgehog, όταν ο Sonic δεχθεί χτύπημα από κάποιον εχθρό, τα δαχτυλίδια που έχει στην κατοχή του δεν διασκορπίζονται. Έτσι, σε αντίθεση με την έκδοση για Mega Drive, o Sonic δεν είναι σε θέση να μαζέψει τυχόν χαμένα δαχτυλίδια.
Στην 8-bit έκδοση του Sonic The Hedgehog κάνουν την εμφάνισή τους τρεις κόσμοι από την έκδοση για Mega Drive, ο Green Hill Zone, ο Labyrinth Zone και ο Scrab Brain Zone. Διευκρινίζεται ωστόσο, ότι όλες οι πίστες είναι τελείως διαφορετικές από τις αντίστοιχες της 16-bit έκδοσής τους. Το μόνο που μένει ίδιο είναι η θεματολογία των τριών κόσμων, και αποκλειστικά στην περίπτωση της Green Hill Zone και η μουσική.
Με θέμα της μια τροπική περιοχή αποτελούμενη από καταρράκτες και έντονη βλάστηση. Ο σχεδιασμός επιπέδου χαρακτηρίζεται από καρφιά και ελατήρια, σε αντίθεση όμως με την 16-bit έκδοση, στα Master System και Game Gear δεν κάνουν την εμφάνισή τους οι κυκλικές λούπες.
Με θέμα της μια γέφυρα πάνω από έναν ποταμό. Ο σχεδιασμός του επιπέδου χαρακτηρίζεται από πολλούς γκρεμούς και διαλυόμενες γέφυρες.
Με θέμα της μια ζούγκλα. Ο σχεδιασμός του επιπέδου χαρακτηρίζεται από επικίνδυνα σημεία platforming και καρφιά.
Με θέμα της έναν βυθισμένο ναό. Το επίπεδο χαρακτηρίζεται από έμφαση σε ποικίλων μορφών παγίδες, ενώ, για να επιβιώσει κάτω από το νερό, ο Sonic καλείται να συλλέγει φυσαλίδες οξυγόνου.
Με θέμα της μια βιομηχανική περιοχή. Η πίστα χαρακτηρίζεται από γενικότερη έμφαση στις μηχανικές παγίδες.
Με διπλή θεματολογία, ο κόσμος αυτός είναι ο τελευταίος του παιχνιδιού και η βάση του Dr. Robotnik. Το θέμα της πρώτης πίστας είναι αυτό ενός κέντρου παραγωγής ενέργειας, με τον σχεδιασμό της πίστας να χαρακτηρίζεται από επικίνδυνα σημεία platforming, σειρές επιτιθεμένων κανονιών και κύματα ηλεκτρικού ρεύματος που καλείται να αποφύγει ο Sonic.
Η δεύτερη πίστα, λαμβάνει χώρα επάνω στο αερόπλοιο του Dr. Robotnik και το επίπεδο χαρακτηρίζεται από ομάδες επιτιθεμένων κανονιών, προπέλες, βόμβες και καρφιά. Χαρακτηριστικό είναι ότι στην επικείμενη πίστα δεν υπάρχει ούτε ένα δαχτυλίδι.
Το παιχνίδι είναι το ίδιο και στις δυο κονσόλες, οι δυο εκδόσεις ωστόσο παρουσιάζουν μερικές μικροδιαφορές μεταξύ τους.
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, στην 8-bit έκδοση του Sonic The Hedgehog, ο ρόλος των πιστών bonus περιορίζεται στην συλλογή επιπλέον ζωών και continues. Όσον αφορά τον σχεδιασμό τους, αυτός είναι τελείως διαφορετικός από τον αντίστοιχο της έκδοσης για Mega Drive. Εδώ, οι πίστες bonus αποτελούνται από τεράστια δωμάτια γεμάτα με δαχτυλίδια, γιγαντιαίους μηχανισμούς αναπήδησης, και σειρές από ελατήρια. Κάθε ελατήριο έχει διαφορετική δυναμική. Στην έκδοση Master System αυτό είναι ορατό από το χρώμα του εκάστοτε ελατηρίου, αντίθετα η Game Gear έκδοση βασίζεται στη λογική «δοκιμής» (trial & error).
Μέσα στα bonus υπάρχουν διαθέσιμα continues και επιπλέον ζωές προς απόκτηση, οτιδήποτε όμως κι αν πάρει ο Sonic μέσα στο bonus (εκτός από τις επιπλέον ζωές ανά 100 δαχτυλίδια) δεν επικυρώνεται μέχρις ότου επιτυχημένης εξέλιξης του bonus, μέσα στο διαθέσιμο χρονικό περιθώριο. Εάν καταφέρει ο Sonic να φτάσει μέχρι το τέλος της πίστας bonus, οτιδήποτε απέκτησε κατά τη διάρκειά του επικυρώνεται, ενώ και ο αριθμός των δαχτυλιδιών που συνέλεξε πολλαπλασιάζεται επί 100, με το τελικό άθροισμα να προστίθεται στο συνολικό σκορ.
Η μουσική επένδυση του Sonic The Hedgehog για τα Master System και Game Gear είναι τελείως διαφορετική από την αντίστοιχη για το Mega Drive (με μοναδική εξαίρεση το κομμάτι της Green Hill Zone). Για τις απαιτήσεις της 8-bit έκδοσης έγινε χρήση ενός εξολοκλήρου νέου soundtrack στο οποίο συνέβαλε και ο γνωστός, στον χώρο των βιντεοπαιχνιδιών, συνθέτης Yuzo Koshiro. Το soundtrack της 8-bit έκδοσης, αν και λιγότερο γνωστό στο ευρύ κοινό σε σχέση με το αντίστοιχο του Mega Drive, θεωρείται ένα από το κορυφαία στην ιστορία της σειράς.
Η 8-bit έκδοση του Sonic The Hedgehog κυκλοφόρησε και σε άλλα συστήματα, κυρίως με τη μορφή συλλογών. Ο τίτλος ήταν διαθέσιμος στην συλλογή Sonic Mega Collection και Sonic Mega Collection Plus που κυκλοφόρησε για GameCube και PlayStation 2 / Xbox αντίστοιχα (έκδοση Game Gear), ενώ από το 2008 είναι διαθέσιμος και στο Wii μέσω της υπηρεσίας *Virtual Console (έκδοση Master System).
Η 8-bit έκδοση του Sonic The Hedgehog έτυχε εξαιρετικής αποδοχής από τους απανταχού παίκτες. Παρά το γεγονός ότι ο τίτλος παρουσιάζει διαφορές ως προς τον τρόπο παιχνιδιού του σε σχέση με τις 16-bit κυκλοφορίες, σήμερα θεωρείται ένας από τους κορυφαίους τίτλους τόσο των Master System / Game Gear όσο και της 8-bit εποχής γενικότερα. Ενστάσεις ωστόσο εκφέρει μερίδα σκληροπυρηνικών οπαδών της σειράς, η οποία και χρεώνει στον τίτλο το γεγονός ότι δεν ακολουθεί τόσο τη λογική του franchise και παίζεται περισσότερο σαν συμβατική πλατφόρμα.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
