Μέι - Μπριτ Μόζερ

Η Μέι - Μπριτ Μόζερ (νορβ.:May-Britt Moser, γεν. 4 Ιανουαρίου 1963) είναι Νορβηγίδα ψυχολόγος και νευροεπιστήμονας, καθηγήτρια ψυχολογίας και νευροεπιστήμης στο Πανεπιστήμιο Επιστημών και Τεχνολογίας της Νορβηγίας. Η ίδια και ο τότε σύζυγός της, Edvard Moser, μοιράστηκαν το Νόμπελ Φυσιολογίας ή Ιατρικής 2014, για το έργο τους στα κύτταρα του ενδορρινικού φλοιού καθώς και για τη μελέτη τους σε κύτταρα που καθορίζουν τη λειτουργία τους στον εγκέφαλο. Μαζί με τον Μόζερ ίδρυσε το ερευνητικό περιβάλλον Μόζερ στο Πανεπιστήμιο Επιστημών και Τεχνολογίας της Νορβηγίας, στο οποίο ήταν διευθυντές. Από το 2012 διευθύνει το Κέντρο για τους Νευρωνικούς Υπολογισμούς.

Μέι - Μπριτ Μόζερ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	4  Ιανουαρίου 1963[1][2][3] Fosnavåg
Κατοικία	Τρόντχαϊμ
Χώρα πολιτογράφησης	Νορβηγία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλική[4] Νορβηγική γλώσσα[5]
Εκπαίδευση	Candidate of Psychology
Σπουδές	Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου Πανεπιστήμιο του Όσλο (έως 1995)[6]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	καθηγήτρια πανεπιστημίου νευροεπιστήμονας ψυχολόγος ερευνητής
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο επιστημών και τεχνολογίας της Νορβηγίας Πανεπιστήμιο του Όσλο
Οικογένεια
Σύζυγος	Έντβαρντ Μόζερ (1985–2016)
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	καθηγητής πανεπιστημίου
Βραβεύσεις	βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (2014)[7][8] βραβείο Λουίζα Γκρος Χόρβιτς (2013)[9] Βραβείο αριστείας Φρίντγιοφ Νάνσεν, κατηγορία μαθηματικά-φυσική (2013) Årets trønder (2014) Ευρωπαϊκό βραβείο επιστημών Κέρμπερ (2014) βραβείο Κάρλ Σπένσερ Λάσλευ (2014)[10] Perl-UNC Prize (2012) W. Alden Spencer Award (2005) Eric K. Fernströms Nordiska Pris (2008)[11] prix Liliane-Bettencourt pour les sciences du vivant (2006) Louis-Jeantet Prize for Medicine (2011)[12] βραβείο Έρνα Χάμπουργκερ (2016) Ιπποτικός Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Αγίου Όλαφ (21  Φεβρουαρίου 2018)[13]
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η Μόζερ σπούδασε στο Τμήμα Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο του Όσλο και έλαβε διδακτορικό στη νευρολογία από το Τμήμα Ιατρικής το 1995 . Το 1996 έγινε αναπληρώτρια καθηγήτρια ψυχολογίας της βιολογίας στο Τμήμα Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Επιστημών και Τεχνολογίας στη Νορβηγία και έγινε επίκουρη καθηγήτρια νευροεπιστήμης το 2000. Το 2002 η ερευνητική ομάδα της έλαβε την επωνυμία ενός ξεχωριστού "κέντρου αριστείας".

Βραβεία

• 1999: Prize for young scientists awarded by the Royal Norwegian Society of Sciences and Letters
• 2005: 28th annual W. Alden Spencer Award (College of Physicians and Surgeons of Columbia University)
• 2006: 14th Betty and David Koetser Award for Brain Research (University of Zürich)
• 2006: 10th Prix "Liliane Bettencourt pour les Sciences du Vivant" 2006 (Fondation Bettencourt, Paris)
• 2008: 30th Eric K. Fernström’s Great Nordic Prize (Fernström Foundation, University of Lund)
• 2011: Louis-Jeantet Prize for Medicine
• 2011: Anders Jahre Award^[14] (with Edvard Moser)
• 2012: Perl-UNC Neuroscience Prize (with Edvard Moser)^[15]
• 2013: Louisa Gross Horwitz Prize (with Edvard Moser and John O'Keefe)^[16]
• 2014: Karl Spencer Lashley Award (with Edvard Moser)^[17]
• 2014: Körber European Science Prize
• 2014: Nobel Prize in Physiology or Medicine (with Edvard Moser and John O'Keefe)^[18]
• 2016: Erna Hamburger Prize, EPFL, WISH Foundation, Lausanne, Switzerland
• 2018: Grand Cross of the Order of St. Olav^[19]

Επιλεγμένες εκδόσεις

• Brun, V.H., Otnæss, M.K., Molden, S., Steffenach, H.-A., Witter, M.P., Moser, M.-B., Moser, E.I. (2002). "Place cells and place representation maintained by direct entorhinal-hippocampal circuitry". Science, 296, 2089–2284.
• Fyhn, M., Molden, S., Witter, M.P., Moser, E.I. and Moser, M.-B. (2004). "Spatial representation in the entorhinal cortex". Science, 305, 1258–1264 Αρχειοθετήθηκε 2012-02-17 στο Wayback Machine..
• Leutgeb, S., Leutgeb, J.K., Treves, A., Moser, M.-B. and Moser, E.I. (2004). "Distinct ensemble codes in hippocampal areas CA3 and CA1". Science, 305, 1295–1298.
• Leutgeb, S., Leutgeb, J.K., Barnes, C.A., Moser, E.I., McNaughton, B.L., and Moser, M.-B (2005). "Independent codes for spatial and episodic memory in the hippocampus". Science, 309, 619–623 Αρχειοθετήθηκε 2012-02-17 στο Wayback Machine..
• Hafting, T., Fyhn, M., Molden, S., Moser, M.-B., and Moser, E.I. (2005). "Microstructure of a spatial map in the entorhinal cortex". Nature, 436, 801–806.
• Sargolini, F., Fyhn, M., Hafting, T., McNaughton, B.L., Witter, M.P., Moser, M.-B., and Moser, E.I. (2006). "Conjunctive representation of position, direction and velocity in entorhinal cortex". Science, 312, 754–758.
• Leutgeb, J.K., Leutgeb, S., Moser, M.-B., and Moser, E.I. (2007). "Pattern separation in dentate gyrus and CA3 of the hippocampus". Science, 315, 961–966.
• Fyhn, M., Hafting, T., Treves, A., Moser, M.-B. and Moser, E.I. (2007). "Hippocampal remapping and grid realignment in entorhinal cortex". Nature, 446, 190–194.
• Hafting, T., Fyhn, M., Bonnevie, T., Moser, M.-B. and Moser, E.I. (2008). "Hippocampus-independent phase precession in entorhinal grid cells". Nature 453, 1248–1252.
• Kjelstrup, K.B., Solstad, T., Brun, V.H., Hafting, T., Leutgeb, S., Witter, M.P., Moser, E.I. and Moser, M.-B. (2008). "Finite scales of spatial representation in the hippocampus". Science 321, 140–143.
• Solstad, T., Boccara, C.N., Kropff, E., Moser, M.-B. and Moser, E.I. (2008). "Representation of geometric borders in the entorhinal cortex". Science, 322, 1865–1868.
• Moser, E.I., Moser, M.-B. (2011). "Crystals of the brain". EMBO Mol. Med. 3, 1-4.
• Moser, E.I., Moser, M.-B. (2011). "Seeing into the future". Nature, 469, 303–304
• Jezek, K., Henriksen, EJ., Treves, A., Moser, E.I. and Moser, M.-B. (2011). "Theta-paced flickering between place-cell maps in the hippocampus". Nature, 478, 246–249.
• Giocomo, LM., Moser, E.I., Moser, M.-B. (2011) "Grid cells use HCN1 channels for spatial scaling". Cell, 147, 1159–1170.