Χρήστης:Eleni Tziafa/Hélène Cixous
From Wikipedia, the free encyclopedia
{{Infobox Biographie2|charte=écrivain}}
Ελέν Σιξού | |
---|---|
Η Ελέν Σιξού το 2011. | |
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 5 Ιουνίου 1937 (84 ετών) Οράν, Αλγερία |
Χώρα πολιτογράφησης | Αλγερία, Γαλλία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Ποιήτρια, δοκιμιογράφος, φεμινίστρια, συγγραφέας, φιλόσοφος, κριτικός λογοτεχνίας |
δεδομένα |
Αυτή η σελίδα είναι ένα «πρόχειρο χρήστη» του Eleni Tziafa. Ένα «πρόχειρο χρήστη» είναι υποσελίδα της προσωπικής σελίδας του χρήστη στη Βικιπαίδεια. Εξυπηρετεί ως χώρος πειραματισμών και ανάπτυξης σελίδων και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα. Επεξεργαστείτε ή δημιουργήστε το δικό σας πρόχειρο εδώ ή κάνετε δοκιμές στο κοινόχρηστο Πρόχειρο Βικιπαίδειας. |
H Ελέν Σιξού γεννήθηκε στις 5 Ιουνίου 1937 στο Οράν στην Αλγερία [1], είναι Γαλλίδα συγγραφέας, φιλόσοφος και φεμινίστρια. Το 1968 δημοσίευσε τη διδακτορική της διατριβή στις εκδόσεις Grasset με τίτλο L'Exil de James Joyce ou L'art du remplacement (Η Εξορία του Τζέιμς Τζόυς ή Η τέχνη του εκτοπισμού), που γνώρισε μεγάλη επιτυχία, και το αυτοβιογραφικό μυθιστόρημα Dedans (Μέσα) (1969), για το οποίο της απονεμήθηκε το βραβείο Médicis .
Η Ελέν Σιξού είναι συγγραφέας πολλών θεατρικών έργων που γράφτηκαν για το Théâtre du Soleil και η συνεργασία της με την Αριάν Μνουσκίν ξεκίνησε από το 1984. Συνιδρύτρια του Πειραματικού Πανεπιστημιακού Κέντρου της Βενσέν, το 1974 δημιούργησε εκεί το πρώτο κέντρο γυναικείων σπουδών σε ευρωπαϊκό πανεπιστήμιο. Το δοκίμιό της Le Rire de la Méduse (Το γέλιο της Μέδουσας) (1975) αποτέλεσε ορόσημο για τον σύγχρονο φεμινισμό [2] .
« | Συμμετείχε σε όλους τους "απελευθερωτικούς αγώνες": εκείνον της Αλγερίας, της χώρας στην οποία γεννήθηκε, εκείνον του πανεπιστημίου, που τον υπομόνευε ο συντηρητισμός, εκείνον των γυναικών, που βρίσκονταν τότε κάτω από τον ανδρικό ζυγό. Να ήσουν νέα σ' εκείνη τη δεκαετία, έλεγε, ήταν μεγάλη τύχη...[3] | » |