Χρήστης:Aristo Class/πρόχειρο/draft VHF omnidirectional range (VOR)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Last update on 15 Sep. 2022
Αυτή η σελίδα είναι ένα πρόχειρο του Aristo Class. Εξυπηρετεί ως χώρος δοκιμών και ανάπτυξης σελίδων της Βικιπαίδειας και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα.
|
- Αφορά σελίδα "δύσκολου" (λόγω ορολογίας) λήμματος, στην οποία κατά καιρούς ανατρέχω και εμπλουτίζω ***
Η λέξη V.O.R. ή VOR είναι ένα σύνθετο ακρωνύμιο των λέξεων Very high frequency (VHF) Omnidirectional Range. Στην ελληνική γλώσσα ο όρος μεταφράζεται ως Πανκατευθυντικός (προς κάθε κατεύθυνση) Αεροναυτιλιακός Ραδιοφάρος πολύ υψηλής συχνότητας. Είναι ένα είδος συστήματος ραδιοπλοήγησης των αεροσκαφών μικρής εμβέλειας, που δίνει τη δυνατότητα στα αεροσκάφη με μία μονάδα λήψης, για να καθορίσουν τη θέση τους και να παραμείνουν στην πορεία με τη λήψη ραδιοφωνικών σημάτων που εκπέμπονται από ένα δίκτυο σταθερών ραδιοφάρων εδάφους. Χρησιμοποιεί συχνότητες στη ζώνη των πολύ υψηλών συχνοτήτων (VHF) 108 - 117,95 MHz. Παρόλο που η λειτουργία τους είναι ακριβώς ίδια, διακρίνονται σε VOR διαδρομής (en-route) και σε τερματικούς (terminal) VOR. Η διαφορά τους βρίσκεται στην ισχύ που εκπέμπουν. Οι "διαδρομής" εννοείται ότι χρησιμοποιούνται κατά τη διαδρομή του αεροσκάφους, από το αεροδρόμιο αναχώρησης στο αεροδρόμιο προορισμού, ενώ οι "τερματικοί" χρησιμοποιούνται κατά την προσέγγιση και κατά τη διαδικασία προσγείωσης (όπου τερματίζεται η πτήση) στο αεροδρόμιο προορισμού. Υπάρχει ένας σταθμός εδάφους, ο οποίος είναι συνήθως εγκατεστημένος σε χώρο εντός του αεροδρομίου [VOR τερματικός] ή εκτός, σε διάφορα επιλεγμένα σημεία (συνήθως ύψωμα, λόφο, βουνό) [VOR διαδρομής], ο οποίος εκπέμπει, κάποιες πληροφορίες σε ηλεκτρομαγνητική μορφή, όπως ένας ραδιοφωνικός σταθμός.
Κατασκευάστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, στις αρχές του 1937 και αναπτύχθηκε έως το 1946, το VOR είναι το πρότυπο σύστημα πλοήγησης αέρος στον κόσμο,[1][2] που χρησιμοποιείται τόσο από την εμπορική όσο και από τη γενική αεροπορία. Μέχρι το 2000 υπήρχαν περίπου 3000 σταθμοί VOR σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων 1033 στις ΗΠΑ, που μειώθηκαν το 2013, σε 967,[3] με περισσότερους σταθμούς που θα παροπλιστούν λόγω της ευρείας υιοθέτησης του GPS.
VHF Omni Directional Radio Range (VOR) is a type of short-range radio navigation system for aircraft, enabling aircraft with a receiving unit to determine their position and stay on course by receiving radio signals transmitted by a network of fixed ground radio beacons. It uses frequencies in the very high frequency (VHF) band from 108 to 117.95 MHz. Developed in the United States beginning in 1937 and deployed by 1946, VOR is the standard air navigational system in the world,[1][4] used by both commercial and general aviation. By 2000 there were about 3000 VOR stations around the world including 1033 in the US, reduced to 967 by 2013[5] with more stations being decommissioned with the widespread adoption of GPS.
Ένας επίγειος σταθμός VOR στέλνει ένα πανκατευθυντήριο κύριο σήμα και ένα υψηλό κατευθυνόμενο δεύτερο σήμα μεταδίδεται από συγχρονισμένες συστοιχίες κεραιών και περιστρέφεται δεξιόστροφα σε διαστήματα 30 φορές το δευτερόλεπτο. Αυτό το σήμα είναι χρονομετρημένο έτσι ώστε η φάση του (σε σύγκριση με το κύριο σήμα) να μεταβάλλεται καθώς το δευτερεύον σήμα περιστρέφεται και αυτή η διαφορά φάσης είναι η ίδια με την γωνιακή διεύθυνση του 'περιστρεφόμενου' σήματος, (έτσι ώστε όταν το σήμα αποστέλλεται 90 μοίρες δεξιόστροφα από το βορρά, το σήμα είναι 90 μοίρες εκτός φάσης με το κύριο σήμα). Συγκρίνοντας τη φάση του δευτερεύοντος σήματος με το κύριο σήμα, μπορεί να προσδιοριστεί η γωνία (έδρανο πλοήγησης) προς το αεροσκάφος από το σταθμό. Αυτό το έδρανο εμφανίζεται τότε στο πιλοτήριο του αεροσκάφους και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να λάβει μια θέση προσδιορισμού όπως σε προηγούμενα επίγεια συστήματα ανεύρεσης ράδιο διεύθυνσης (radio direction finding (RDF)). Αυτή η γραμμή της θέσης ονομάζεται "ακτινική" από το VOR. Η τομή των δύο ακτινικών, από διαφορετικούς σταθμούς VOR σε ένα γράφημα δίνει τη θέση του αεροσκάφους. Οι σταθμοί VOR έχουν αρκετά μικρή εμβέλεια: τα σήματα είναι χρήσιμα για μέχρι 200 μίλια. Οι σταθμοί VOR μεταδίδουν ένα σύνθετο VHF ραδιοφωνικό σήμα, συμπεριλαμβανομένου του σήματος πλοήγησης, το αναγνωριστικό του σταθμού και φωνή, αν είναι έτσι εξοπλισμένο. Το σήμα πλοήγησης επιτρέπει στον εναέριο εξοπλισμό λήψης να καθορίσει ένα έδρανο πλοήγησης από το σταθμό προς το αεροσκάφος (κατεύθυνση από το σταθμό VOR σε σχέση με το μαγνητικό Βορρά). Το αναγνωριστικό του σταθμού είναι συνήθως μια σειρά τριών γραμμάτων του κώδικα Μορς. Το σήμα φωνής, εάν χρησιμοποιηθεί, είναι συνήθως το όνομα του σταθμού, οι κατά την πτήση καταγραφόμενες ενημερώσεις ή ζωντανές μεταδόσεις των υπηρεσιών της πτήσης. Σε ορισμένες περιοχές, αυτό το σήμα ομιλίας είναι μια συνεχής καταγραφόμενη εκπομπή της "Εν πτήση Συμβουλευτικής Υπηρεσίας Επικίνδυνου Καιρού" (Hazardous Inflight Weather Advisory Service (HIWAS)).
A VOR ground station sends out an omnidirectional master signal, and a highly directional second signal is propagated by a phased antenna array and rotates clockwise in space 30 times a second. This signal is timed so that its phase (compared to the master) varies as the secondary signal rotates, and this phase difference is the same as the angular direction of the 'spinning' signal, (so that when the signal is being sent 90 degrees clockwise from north, the signal is 90 degrees out of phase with the master). By comparing the phase of the secondary signal with the master, the angle (bearing) to the aircraft from the station can be determined. This bearing is then displayed in the cockpit of the aircraft, and can be used to take a fix as in earlier ground-based radio direction finding (RDF) systems. This line of position is called the "radial" from the VOR. The intersection of two radials from different VOR stations on a chart gives the position of the aircraft. VOR stations are fairly short range: the signals are useful for up to 200 miles. VOR stations broadcast a VHF radio composite signal including the navigation signal, station's identifier and voice, if so equipped. The navigation signal allows the airborne receiving equipment to determine a bearing from the station to the aircraft (direction from the VOR station in relation to Magnetic North). The station's identifier is typically a three-letter string in Morse code. The voice signal, if used, is usually the station name, in-flight recorded advisories, or live flight service broadcasts. At some locations, this voice signal is a continuous recorded broadcast of Hazardous Inflight Weather Advisory Service or HIWAS.