From Wikipedia, the free encyclopedia
Η παρωδία έργου είναι μια λογοτεχνική σύνθεση ή ένα θέαμα (επιθεώρηση, πρόζα, χορός, μουσική, κινηματογραφική ταινία) που το θέμα της μιμείται ή παραποιεί με κωμική και σκωπτική διάθεση ένα άλλο κείμενο ή θέαμα[1][2]. Για να είναι η παρωδία άμεσα αντιληπτή και να προκαλεί ενδιαφέρον και γέλιο, το αρχικό κείμενο ή θέαμα πρέπει να είναι σοβαρό και αρκετά γνωστό στο ευρύ κοινό[2].
Αυτή η σελίδα είναι ένα «πρόχειρο χρήστη» του PapaJohnWp. Ένα «πρόχειρο χρήστη» είναι υποσελίδα της προσωπικής σελίδας του χρήστη στη Βικιπαίδεια. Εξυπηρετεί ως χώρος πειραματισμών και ανάπτυξης σελίδων και δεν είναι εγκυκλοπαιδικό λήμμα. Επεξεργαστείτε ή δημιουργήστε το δικό σας πρόχειρο εδώ ή κάνετε δοκιμές στο κοινόχρηστο Πρόχειρο Βικιπαίδειας. |
Ο όρος «παρωδία» χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσουμε ένα πολύ συγκεκριμένο είδος «έργων», που στην ουσία συνιστούν απομιμήσεις άλλων έργων, με στόχο τη διακωμώδηση ή και τη γελοιοποίησή τους. Φυσικά, μέσα απ' την παρωδία ενός συγκεκριμένου ποιήματος, διακωμωδείται ενδεχομένως και ο συγγραφέας του, η γενιά ή η σχολή στην οποία ανήκει.
Η παρωδία είναι μια ιδιάζουσα μορφή λογοτεχνικής δημιουργίας και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι προϋποθέτει αρκετό ταλέντο. Ας μην ξεχνάμε ότι μια παρωδία πρέπει συνεχώς να κινείται ανάμεσα στη στενή ομοιότητα με το κείμενο που διακωμωδεί (ώστε το τελευταίο να μπορεί να αναγνωριστεί πίσω από την απομίμηση), και στην επιτυχημένη διαστρέβλωσή του, ώστε εκτός των άλλων να προκαλεί και το γέλιο. Στην ουσία, πρόκειται για μια πολύ έντεχνη παραποίηση του αρχικού έργου και πιο συγκεκριμένα των μορφολογικών του στοιχείων, των λέξεων, στίχων ή φράσεων, του ύφους και του τόνου του, των θεμάτων και των ιδεών του.
Η παρωδία αναπτύχθηκε από τους Αρχαίους Έλληνες ήδη από τους ??κλασσικούς?? χρόνους και ως χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρεται η "Βατραχομυομαχία" που παρωδεί την Ιλιάδα του Ομήρου και τους ήρωές της[2]. O Ηγήμων ο Θάσιος που έζησε τον 5ο αι. π.Χ., αναφέρεται από τον Αριστοτέλη ότι καθιέρωσε την παρωδία ως θεατρικό είδος[3]. Ο Αριστοφάνης υπήρξε πολύ μεγάλος παρωδός, αφού σε συγκεκριμένα χωρία των έργων του παρωδούσε πολλές φορές τις τραγωδίες του Ευριπίδη και των άλλων τραγικών ποιητών.
Στη νεοελληνική λογοτεχνία, το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, αρκετοί λογοτέχνες ασχολήθηκαν με την παρωδία, συνήθως σε νεανική ηλικία. Είναι γνωστές οι παρωδίες των ρομαντικών ποιημάτων την περίοδο που ο ρομαντισμός ήταν σε παρακμή. Σκοπός τους ήταν να διακωμωδήσουν την υπερβολή και τον συναισθηματισμό των ρομαντικών ποιημάτων της εποχής. Στον 20ό αιώνα, παρωδίες έγραφε ο ποιητής Κώστας Βάρναλης και είναι ακόμα γνωστές οι παρωδίες των ποιημάτων του Κωσταντίνου Καβάφη και του Καρυωτάκη. Γενικά η παρωδία εντοπίζεται περισσότερο στην ποίηση παρά στην πεζογραφία[4].
Η παρωδία στο θέατρο ξεκινά τον 5ο π.Χ. αι. με τις παρωδίες της επικής ποίησης και μορφοποιείται σαν είδος στο τέλος του 17ου σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, όπως η Γαλλία (αναφέρεται ως parodie), Αγγλία (burlesque), Ισπανία (comedia burlescas), Ιταλία και Ρωσία.
Στην Ελλάδα θεατρικές παρωδίες αναφέρονται το θεατρικό - φιλολογικό κέιμενο του Ιακωβάκη Ρίζου Κορακιστικά που παρωδεί τη γλώσσα του Αδαμάντιου Κοραή και η Βαβυλωνία του Δημητρίου Βυζάντιου (1836) που σαν σκοπό είχε να ... τα τοπικά ιδιώματα της .... και γλωσσών της επαναστατικής Ελλάδας.
Στη σύγχρονη εποχή η παρωδία είναι δημοφιλής τόσο στον κινηματογράφο όσο και την τηλεόραση. Αρκετοί ηθοποιοί ή κινηματρογραφικές ομάδες όπως ο Τσάρλι Τσάπλιν, οι Μόντι Πάιθονς είναι πασίγνωστοι για τις ταινίες ........[5].
Άλλα είδη παρωδίας θεάματος εμφανίστηκαν στο τσίρκο και στη χορογραφία. Αναφέρεται η γνωστή παρωδία του μουσικού δοσμένη από τον Ελβετό κλόουν Γκροκ, αλλά και μπαλέτου με τίτλο "The Concert" του Αμερικανού χορογράφου Τζερόμ Ρόμπινς η οποία παρωδεί τον κλασικό χορό[2].
Υπάρχει ακόμα και παρωδία τραγουδιών και μουσικών έργων
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.