Χλωραμίνη
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η χλωραμίνη ή (μονο)χλωραμίδιο (αγγλικά: chloramine) είναι είναι ανόργανη χημική ένωση, που περιέχει άζωτο, υδρογόνο και χλώριο, με μοριακό τύπο NH2Cl. Μπορεί να θεωρηθεί ότι παράγεται από την αμμωνία (NH3), αν αντικατασταθεί ένα από τα άτομα υδρογόνου της από ένα άτομο χλωρίου. Η χλωραμίνη είναι πολύ ασταθής όταν βρίσκεται σε πυκνή μορφή, και στο σημείο τήξης της, δηλαδή σε θερμοκρασία -66°C και υπό πίεση 1 atm, είναι ασταθές άχρωμο υγρό. Συνήθως χρησιμοποιείται σε μορφή αραιού υδατικού της διαλύματος, οπότε χρησιμεύει ως απολυμαντικό. Ο όρος «χλωραμίνη» επεκτείνεται επίσης και σε μια σειρά χλωριωμένες ανόργανες και οργανικές αμίνες. Πιο συγκεκριμένα, στις χλωραμίνες ανήκουν, εκτός από τη («μητρική») χλωραμίνη, η διχλωραμίνη (NHCl2), το τριχλωριούχο άζωτο (NCl3)[1], καθώς επίσης και ενώσεις των γενικών τύπων R2NCl και RNCl2, όπου τα R, που δεν είναι απαραίτητα ίδια, μπορεί να είναι μια μονοσθενής ανόργανη ή οργανική ομάδα. Επίσης, τα δυο (2) R του πρώτου τύπου (R2NCl), μπορούν να αντικατασταθούν από μια δισθενή ομάδα, σχηματίζοντας μια ετεροκυκλική ένωση.
Χλωραμίνη | |||
---|---|---|---|
Γενικά | |||
Όνομα IUPAC | Χλωραμίνη | ||
Άλλες ονομασίες | Χλωραμίδιο | ||
Χημικά αναγνωριστικά | |||
Χημικός τύπος | ΝΗ2Cl | ||
Μοριακή μάζα | 51,476 amu | ||
Αριθμός CAS | 10599-90-3 | ||
SMILES | ClN | ||
Αριθμός EINECS | 234-217-9 | ||
PubChem CID | 25423 | ||
ChemSpider ID | 23735 | ||
Δομή | |||
Μοριακή γεωμετρία | τριγωνική πυραμιδική | ||
Φυσικές ιδιότητες | |||
Σημείο τήξης | −66°C | ||
Χημικές ιδιότητες | |||
pKa | 14 | ||
Επικινδυνότητα | |||
Εκτός αν σημειώνεται διαφορετικά, τα δεδομένα αφορούν υλικά υπό κανονικές συνθήκες περιβάλλοντος (25°C, 100 kPa). |