Ισπανός ποιητής From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Χεράρδο Ντιέγο Θεντόγια (ισπανική γλώσσα: Gerardo Diego Cendoya - Σανταντέρ, 3 Οκτωβρίου 1896 – Μαδρίτη, 8 Ιουλίου 1987) ήταν σημαντικός Ισπανός ποιητής και συγγραφέας της ονομαστής γενιάς του '27 και του κινήματος του Ουλτρισμού.
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Χεράρδο Ντιέγο | |
|---|---|
 | |
| Γέννηση | 3 Οκτωβρίου 1896[1][2][3] Σανταντέρ[4] |
| Θάνατος | 8 Ιουλίου 1987[1][3][5] Μαδρίτη[6] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ισπανία |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο του Ντεούστο και Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα |
| Ιδιότητα | ποιητής και συγγραφέας |
| Όργανα | Πίκολο |
| Είδος τέχνης | ποίηση |
| Βραβεύσεις | βραβείο Μιγκέλ ντε Θερβάντες (1979), Μεγαλόσταυρος του Τάγματος της Ισαβέλλας της Καθολικής (1964)[7], Premio Nacional de Poesía (1925) και Μεγαλόσταυρος του Αστικού Τάγματος του Αλφόνσου Ι΄ του Σοφού (1967)[8] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χεράρδο Ντιέγο είδε το πρώτο φως το 1896 στο Σανταντέρ. Σπούδασε στο πανεπιστήμιο του Ντέουστο φιλοσοφία και φιλολογία, όπου και γνωρίστηκε και συνδέθηκε με στενή φιλία με τον κορυφαίο Ισπανό ποιητή της αβάν-γκαρντ Χουάν Λαρρέα. Εκπόνησε το διδακτορικό του στη Μαδρίτη. Από το 1920 κατείχε την έδρα Γλωσσολογίας και Λογοτεχνίας κατά σειρά στα πανεπιστήμια της Σόρια, της Χιχόν, του Σανταντέρ και της Μαδρίτης. Στο Σανταντέρ συνέγραψε δύο από τα σπουδαιότερα έργα της γενιάς του '27, τη «Λόλα» και την «Κάρμεν». Υπήρξε από τους πρωτοπόρους και χαρισματικούς σκαπανείς της νέας ισπανικής ποίησης. Αποκορύφωμα της συνεισφοράς του στα ισπανικά γράμματα ήταν η απονομή το 1925 του Κρατικού Βραβείου Ποίησης και Λογοτεχνίας. Εργάστηκε με ζήλο για τη συγγραφή της περίφημης «Ανθολογίας» ποίησης όπου παρουσίαζε τους λογοτέχνες της γενιάς του '27. Ως καθηγητής έδωσε μαθήματα και διαλέξεις για όλο τον κόσμο. Υπήρξε επίσης κριτικός λογοτεχνίας, μουσικής και θεάτρου σε ποικίλα περιοδικά.
Όταν ξέσπασε ο Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος βρισκόταν σε διακοπές στη Σανταρέιγ της Γαλλίας. Αντίθετα με πολλούς συντρόφους του, εντάχθηκε στο στρατόπεδο των εθνικιστών του στρατηγού Φρανθίσκο Φράνκο και παρέμεινε στην Ισπανία μέχρι και τη λήξη της αιματηρής σύρραξης. Με το τέλος του πολέμου, εργάστηκε ως καθηγητής στο Ινστιτούτο Μπεατρίθ Γκαλίντο της Μαδρίτης, όπου παρέμεινε μέχρι τη συνταξιοδότησή του. Κατά τη διάρκεια του πολέμου και στα χρόνια που ακολούθησαν έγραψε πλήθος πολιτικών ποιημάτων υπερασπιζόμενος τους εθνικιστές και τους φαλλαγγίτες-εθελοντές της Γαλάζιας Μεραρχίας (División Azul- Μεραρχία Αθούλ, ονομαστή ισπανική μεραρχία αποτελούμενη από φασίστες εθελοντές, που έστειλε ο Φράνκο να πολεμήσει στο πλευρό των Ναζί στο Ανατολικό Μέτωπο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου) και διακρίθηκε για το αξιόμαχο και τη γενναιότητα των ανδρών της αποσπώντας ιδιαίτερη εύφημο μνεία από τον ίδιο τον Χίτλερ).
Το 1947 έγινε μέλος της Βασιλικής Ισπανικής Ακαδημίας ενώ το 1979 του απονεμήθηκε το Βραβείο Λογοτεχνίας Θερβάντες, το οποίο μάλιστα εκείνη τη χρονιά δόθηκε για μία και μοναδική φορά σε δύο συγγραφείς (ο έτερος ήταν ο σπουδαίος αργεντινός συγγραφέας Χόρχε Λουίς Μπόρχες. Ο Χεράρδο Ντιέγο πέθανε το 1987 σε ηλικία 90 ετών στη Μαδρίτη.
Εισήγαγε στην ποίηση το ιδεώδες της γενιάς του '27 συνθέτοντας με περισσή επιδεξιότητα την παραδοσιακή ποίηση με το νέο ποιητικό ρεύμα, κατορθώνοντας έτσι να ξεχωρίσει ως ένας από τους σπουδαιότερους λογοτέχνες της δεκαετίας του '20.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
