![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/24/Phil_Spector_2000.jpg/640px-Phil_Spector_2000.jpg&w=640&q=50)
Φιλ Σπέκτορ
Αμερικανός μουσικός παραγωγός, στιχουργός / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Χάρβεϊ Φίλιπ Σπέκτορ (αγγλικά: Harvey Phillip Spector, 26 Δεκεμβρίου 1939 - 16 Ιανουαρίου 2021), πιο γνωστός ως Φιλ Σπέκτορ, ήταν ένας Αμερικανός μουσικός παραγωγός και τραγουδοποιός, γνωστός για τις καινοτόμες πρακτικές ηχογράφησης και την επιχειρηματικότητά του στη δεκαετία του 1960 καθώς και για τις δύο δίκες και για την καταδίκη του για φόνο τη δεκαετία του 2000. Ο Σπέκτορ ανέπτυξε το Wall of Sound, ένα στιλ παραγωγής που χαρακτηρίζεται από τη διάχυση των τονικών χρωμάτων και τον πυκνό ορχηστρικό ήχο, το οποίο περιέγραφε ως "βαγκνερική" προσέγγιση στο ροκ εντ ρολ. Θεωρείται ευρέως μία από τις πιο επιδραστικές προσωπικότητες στην ιστορία της ποπ μουσικής[11][12] και ένας από τους πιο επιτυχημένους παραγωγούς της δεκαετίας του 1960.[13]
Φιλ Σπέκτορ | |
---|---|
![]() Ο Σπέκτορ το 2000 | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Phil Spector (Αγγλικά) |
Γέννηση | 26 Δεκεμβρίου 1939[1][2][3] Μπρονξ Νέα Υόρκη[4] |
Θάνατος | 16 Ιανουαρίου 2021[5][6] Στόκτον[7] |
Αιτία θανάτου | COVID-19[7] |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια[7] |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Σπουδές | Fairfax High School[8] |
Ιδιότητα | μουσικός παραγωγός, συνθέτης και τραγουδοποιός |
Σύζυγος | Ronnie Spector (1968–1972) |
Όργανα | κιθάρα και πιάνο |
Είδος τέχνης | ποπ μουσική και ροκ |
Βραβεύσεις | Ειδικό Βραβείο Επιτροπής Γκράμι (2000), Grammy Hall of Fame (1998), Rock and Roll Hall of Fame (2011)[9] και Rock and Roll Hall of Fame (1989)[10] |
Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
![]() | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Γεννημένος στο Μπρονξ, ο Σπέκτορ μετακόμισε στο Λος Άντζελες ως έφηβος και ξεκίνησε την καριέρα του το 1958, ως ιδρυτικό μέλος των The Teddy Bears, για τους οποίους έγραψε το "To Know Him Is to Love Him", που έγινε νούμερο ένα επιτυχία στις ΗΠΑ. Το 1960, αφού μαθήτευσε δίπλα στους Τζέρι Λάιμπερ και Μάικ Στόλερ, ο Σπέκτορ συνίδρυσε την Philles Records και έγινε, στην ηλικία των 21 ετών, ο νεότερος ιδιοκτήτης δισκογραφικής εταιρείας στις ΗΠΑ εκείνη την εποχή.[14] Πρόβαλε καλλιτέχνες όπως οι Ronettes, οι Crystals και οι Άικ και Τίνα Τέρνερ, ενώ συνεργάστηκε και με τον ενορχηστρωτή Τζαν Νίτσε και τον μηχανικό Λάρι Λιβάιν.
Στις αρχές της δεκαετίας του 1970, ο Σπέκτορ έκανε την παραγωγή στο άλμπουμ Let It Be των Beatles και σε πολλά σόλο άλμπουμ τω Τζον Λένον και Τζορτζ Χάρισον. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, ο Σπέκτορ είχε 18 αμερικανικά Top 10 σινγκλ με διάφορους καλλιτέχνες. Τα πρώτε του τραγούδια ήταν τα "You've Lost That Lovin' Feelin'" των Righteous Brothers, "The Long and Winding Road" των Beatles και "My Sweet Lord" του Χάρισον. Ο Σπέκτορ βοήθησε να καθιερωθεί ο ρόλος του στούντιο ως οργάνου,[15] η ένταξη της αισθητικής της ποπ τέχνης στη μουσική,[16] και τα είδη αρτ ροκ[17] και ντριμ ποπ.[18] Κέρδισε Βραβείο Γκράμι το 1973 για το άλμπουμ της χρονιάς, για συνπαραγωγή στο Concert for Bangladesh του Χάρισον, ενώ το 1989 εισήχθη στο Rock and Roll Hall of Fame και το 1997 στο Songwriters Hall of Fame.[19] Το 2004, ο Σπέκτορ κατατάχθηκε σε 63η θέση στον κατάλογο των μεγαλύτερων καλλιτεχνών της ιστορίας του περιοδικού Rolling Stone.[20]
Μετά από τις παραγωγές του για τους Λέοναρντ Κόεν (Death of a Ladies' Man), Ντιον Ντιμούτσι (Born to Be with You) και Ramones (End of the Century), τη δεκαετία του 1980, ο Σπέκτορ παρέμεινε σε μεγάλο βαθμό ανενεργός, ζώντας στην απομόνωση, κάνοντας χρήση ναρκωτικών και παρουσιάζοντας αυξανόμενα ασταθή συμπεριφορά.[21][22] Το 2009, μετά από δύο δεκαετίες κατά τις οποίες είχε σχεδόν αποσυρθεί, καταδικάστηκε για τη δολοφονία της ηθοποιού Λάνα Κλάρκσον το 2003 σε φυλάκειση από 19 χρόνια έως ισόβια. Πέθανε στη φυλακή το 2021.