Φατσίνο Κάνε (διήγημα)
Διήγημα του Ονορέ ντε Μπαλζάκ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Φατσίνο Κάνε (γαλλικός τίτλος: Facino Cane) είναι διήγημα του Ονορέ ντε Μπαλζάκ που γράφτηκε στο Παρίσι τον Μάρτιο του 1836 και δημοσιεύθηκε το 1837. Εντάσσεται στις Σκηνές της Παρισινής ζωής της Ανθρώπινης κωμωδίας.[2]
Γρήγορες Πληροφορίες Συγγραφέας, Τίτλος ...
Πορτρέτο του Ονορέ ντε Μπαλζάκ | |
Συγγραφέας | Ονορέ ντε Μπαλζάκ |
---|---|
Τίτλος | Facino Cane |
Γλώσσα | Γαλλικά |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 1936[1] |
Μορφή | μυθιστόρημα νουβέλα |
Σειρά | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
Τόπος | Παρίσι |
Επόμενο | Σαραζίν |
Δημοσιεύθηκε στο | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Κλείσιμο
Το διήγημα αναφέρεται στην απίστευτη ιστορία της ζωής ενός τυφλού μουσικού, που ισχυρίζεται ότι είναι Βενετός ευγενής, προικισμένος με αλάνθαστο ένστικτο για χρυσό, ήρωας νεανικών περιπετειών, που σκότωσε έναν αντίζηλο, φυλακίσθηκε, δραπέτευσε από τη φυλακή και τελικά έχασε την περιουσία του όταν τυφλώθηκε.[3]
Παρουσιάζονται επίσης αυτοβιογραφικά στοιχεία του Μπαλζάκ, μια αναφορά στις δικές του ικανότητες ανάλυσης και παρατήρησης.