![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4e/BalzacMagicSkin01.jpg/640px-BalzacMagicSkin01.jpg&w=640&q=50)
Το δέρμα της λύπης
μυθιστόρημα του Ονορέ ντε Μπαλζάκ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το μυθιστόρημα Το δέρμα της λύπης (γαλλ. La Peau de chagrin) γράφτηκε το 1831 από τον Γάλλο Ονορέ ντε Μπαλζάκ (1799-1850). Η υπόθεση εκτυλίσσεται στο Παρίσι των αρχών του 19ου αι., όπου ένας νέος άνδρας βρίσκει ένα μαγικό ανάγλυφο δέρμα, που εκπληρώνει κάθε επιθυμία του. Όμως για κάθε ευχή που ικανοποιείται, το δέρμα μικραίνει και καταναλώνει ένα μέρος της φυσικής ενέργειας του νέου. Το δέρμα της λύπης ανήκει στην ομάδα των Φιλοσοφικών σπουδών της σειράς μυθιστορημάτων τού Μπαλζάκ Η ανθρώπινη κωμωδία.
![]() |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
![]() | |
Συγγραφέας | Ονορέ ντε Μπαλζάκ |
---|---|
Τίτλος | La Peau de chagrin |
Γλώσσα | Γαλλικά |
Ημερομηνία δημιουργίας | 1830 |
Ημερομηνία δημοσίευσης | 1831 |
Πολιτιστικό κίνημα | Ρεαλισμός |
Μορφή | μυθιστόρημα |
Σειρά | Η Ανθρώπινη κωμωδία |
Χαρακτήρες | Raphaël de Valentin, Eugène de Rastignac και Comtesse Fœdora |
Τόπος | Παρίσι |
Πρώτη έκδοση | Charles Gosselin Urbain Canel |
Προηγούμενο | Το κρίνο στην κοιλάδα |
Επόμενο | Ο Ιησούς Χριστός στη Φλάνδρα |
![]() | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Πριν ολοκληρωθεί το έργο, ο Μπαλζάκ δημιούργησε ενθουσιασμό γι'αυτό, με την έκδοση μίας σειράς άρθρων και τμημάτων της υπόθεσης σε αρκετές Παριζιάνικες εφημερίδες. Αν και καθυστέρησε πέντε μήνες την παράδοση του χειρογράφου, επέτυχε να δημιουργήσει αρκετό ενδιαφέρον, ώστε το έργο να εξαντληθεί αμέσως μετά την έκδοσή του. Μία δεύτερη έκδοση, που περιελάμβανε μία σειρά από 12 άλλες φιλοσοφικές διηγήσεις, έγινε έναν μήνα μετά.
Αν και το μυθιστόρημα χρησιμοποιεί φανταστικά στοιχεία, εστιάζεται κυρίως στο να περιγράψει ρεαλιστικά τις υπερβολές του αστικού υλισμού. Η διάσημη προσοχή του Μπαλζάκ στη λεπτομέρεια χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα σπίτι τζόγου, ένα παλαιοπωλείο, ένα βασιλικό συμπόσιο και άλλα μέρη. Επίσης περιλαμβάνει λεπτομέρειες της προσωπικής του ζωής, ως συγγραφέα που αγωνίζεται, βάζοντας τον πρωταγωνιστή σε ένα σπίτι όμοιο με αυτό που είχε ο Μπαλζάκ στην αρχή της συγγραφικής σταδιοδρομίας του. Το κύριο θέμα του δέρματος της λύπης είναι η σύγκρουση ανάμεσα στην επιθυμία και στη μακροζωία. Το μαγικό δέρμα αναπαριστά τη δύναμη του ιδιοκτήτη του για ζωή, που εξαντλείται με κάθε έκφραση της θέλησης, ειδικά όταν εφαρμόζεται για την απόκτηση δύναμης. Αγνοώντας την προειδοποίηση του καταστηματάρχη που προσέφερε το δέρμα, ο άπληστος πρωταγωνιστής περιβάλλεται από πλούτο, μόνο και μόνο για να βρει τον εαυτό του άθλιο και εξαντλημένο στο τέλος της ιστορίας. Ο Μπαλζάκ κάνει στο δέρμα λογοπαίγνιο με τις λέξεις sagreen (ανάγλυφο) και sagrin (της λύπης).
Το δέρμα της λύπης καθιέρωσε τον Μπαλζάκ ως συγγραφέα αξιώσεων στη Γαλλία. Ο κοινωνικός του κύκλος διευρύνθηκε σημαντικά και τον αναζητούσαν οι εκδότες για μελλοντικά έργα. Το βιβλίο έγινε η αφορμή για μία σειρά από επιστολές, που αντάλλαξε με την Πολωνή βαρόνη Εβελίνα Χάνσκα, η οποία αργότερα έγινε σύζυγός του. Επίσης ενέπνευσε στον Γκίζελχερ Κλέμπε την όπερα Οι θανατηφόρες επιθυμίες.