Τηλέγραφος Κουκ - Ουίτστοουν
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο τηλέγραφος Cooke and Wheatstone ήταν ένα πρώιμο ηλεκτρικό τηλεγραφικό σύστημα που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1830 που εφευρέθηκε από τον Άγγλο εφευρέτη Ουίλιαμ Φόδεργκιλ Κουκ και τον Άγγλο επιστήμονα Τσαρλς Ουίτστοουν. Ήταν μια μορφή τηλεγράφου με βελόνα και το πρώτο τηλεγραφικό σύστημα που τέθηκε σε εμπορική υπηρεσία. Ο δέκτης αποτελούνταν από έναν αριθμό βελόνων που μπορούσαν να μετακινηθούν με ηλεκτρομαγνητικά πηνία για να δείχνουν γράμματα σε μια σανίδα. Αυτή η δυνατότητα άρεσε στους πρώτους χρήστες που δεν ήταν πρόθυμοι να μάθουν κωδικούς και στους εργοδότες που δεν ήθελαν να επενδύσουν στην εκπαίδευση του προσωπικού.
Σε μεταγενέστερα συστήματα ο πίνακας γραμμάτων δεν χρησιμοποιήθηκε και ο κώδικας διαβαζόταν απευθείας από την κίνηση των βελόνων. Αυτό προέκυψε επειδή ο αριθμός των βελόνων μειώθηκε, οδηγώντας σε πιο περίπλοκους κώδικες. Η αλλαγή υποκινήθηκε από την οικονομική ανάγκη να μειωθεί ο αριθμός των τηλεγραφικών καλωδίων που χρησιμοποιούνταν, ο οποίος σχετιζόταν με τον αριθμό των βελόνων. Η αλλαγή έγινε πιο επείγουσα καθώς η μόνωση ορισμένων από τις πρώιμες εγκαταστάσεων φθάρηκε, με αποτέλεσμα ορισμένα από τα αρχικά καλώδια να είναι άχρηστα. Το πιο επιτυχημένο σύστημα των Cooke και Wheatstone ήταν τελικά ένα σύστημα με μία βελόνα που συνέχισε να λειτουργεί μέχρι τη δεκαετία του 1930.
Ο τηλέγραφος του Κουκ και του Ουίτστοουν έπαιξε ρόλο στη σύλληψη του δολοφόνου Τζον Τάουελ. Μόλις έγινε γνωστό ότι ο Τάουελ είχε επιβιβαστεί σε ένα τρένο για το Λονδίνο, ο τηλέγραφος χρησιμοποιήθηκε για να δώσει σήμα στον τερματικό σταθμό στο Πάντινγκτον και να τον συλλάβουν εκεί. Η καινοτομία αυτής της χρήσης του τηλέγραφου στην καταπολέμηση του εγκλήματος προκάλεσε μεγάλη δημοσιότητα και οδήγησε σε αυξημένη αποδοχή και χρήση του τηλέγραφου από το κοινό.