![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e1/Python_add5_syntax.svg/langel-640px-Python_add5_syntax.svg.png&w=640&q=50)
Σύνταξη (γλώσσα προγραμματισμού)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Στην επιστήμη των υπολογιστών, η σύνταξη μιας γλώσσας προγραμματισμού είναι το σύνολο από κανόνες που ορίζουν τους συνδυασμούς συμβόλων που θεωρούνται σωστά δομημένα προγράμματα στη γλώσσα αυτή. Η σύνταξη μιας γλώσσας ορίζει τη φόρμα της όπως φαίνεται.[1] Οι γλώσσες προγραμματισμού που βασίζονται σε κείμενο, βασίζονται σε ακολουθίες χαρακτήρων, ενώ οι οπτικές γλώσσες προγραμματισμού βασίζονται στη χωρική διάταξη και στις συνδέσεις μεταξύ συμβόλων (που μπορούν να είναι κείμενο ή γραφικά).
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e1/Python_add5_syntax.svg/320px-Python_add5_syntax.svg.png)
Η λεκτική γραμματική μιας γλώσσας βασισμένης στο κείμενο ορίζει πώς οι χαρακτήρες ομαδοποιούνται μαζί σε λεκτικές μονάδες (tokens). Άλλοι κανόνες της σύνταξης ορίζουν τις επιτρεπτές ακολουθίες αυτών των λεκτικών μονάδων και η διαδικασία με την οποία ανατίθεται σε αυτές τις ακολουθίες κάποια σημασία, αποτελεί μέρος της σημασιολογίας.
Η συντακτική ανάλυση του πηγαίου κώδικα συνήθως αποτελείται από το μετασχηματισμό της γραμμικής ακολουθίας των λεκτικών μονάδων σε ένα ιεραρχικό συντακτικό δένδρο (με τα δένδρα αφηρημένης σύνταξης, τα "abstract syntax trees", να αποτελούν μια βολική μορφή συντακτικών δένδρων). Η διαδικασία αυτή ονομάζεται συντακτική ανάλυση (parsing), όπως η συντακτική ανάλυση της γλωσσολογίας. Έχουν γραφεί εργαλεία που δημιουργούν αυτόματα συντακτικούς αναλυτές από μια προδιαγραφή της γραμματικής της γλώσσας, γραμμένης σε μορφή Μπάκους-Νάουρ (Backus-Naur form), π.χ. ο Yacc.