![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e0/Portrait_of_a_flamen%252C_Louvre_museum%252C_Paris%252C_Ma431.jpg/640px-Portrait_of_a_flamen%252C_Louvre_museum%252C_Paris%252C_Ma431.jpg&w=640&q=50)
Σύλλογος Ποντιφικών
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Σύλλογος των Ποντιφικών, λατιν.: Collegium Pontificum (βλέπε collegium), ήταν ένα σώμα τού αρχαίου ρωμαϊκού κράτους, μέλη τού οποίου ήταν οι υψηλόβαθμοι ιερείς της κρατικής θρησκείας. Ο σύλλογος αποτελούνταν από τον μέγιστο αρχιερέα (pontifex maximus) και τους άλλους αρχιερείς (pontifices), τον βασιλιά τού ιερού (rex sacrorum), τους δεκαπέντε ιερείς (flamens) και τις Εστιάδες. [1] Ο Σύλλογος των Ποντιφικών ήταν ένας από τους τέσσερεις μεγάλους ιερατικούς συλλόγους. Αρχικά η ευθύνη τους περιοριζόταν στην επίβλεψη τόσο των δημόσιων όσο και των ιδιωτικών θυσιών, αλλά όσο περνούσε ο καιρός οι ευθύνες τους αυξάνονταν. [2] Οι άλλοι σύλλογοι ήταν οι οιωνοσκόποι (augures, που ερμήνευαν τους οιωνούς), οι δεκαπέντε άνδρες των ιερών πράξεων (quindecimviri sacris faciundis) και οι επιμελητές των εορτών (epulones).
![Thumb image](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e0/Portrait_of_a_flamen%2C_Louvre_museum%2C_Paris%2C_Ma431.jpg/640px-Portrait_of_a_flamen%2C_Louvre_museum%2C_Paris%2C_Ma431.jpg)
Ο τίτλος pontifex προέρχεται από το λατινικό pontem aedificator (κατασκευαστής γεφυρών), μια πιθανή νύξη για έναν πολύ πρώιμο ρόλο στην κατευνασμό των θεών και των πνευμάτων που σχετίζονται με τον ποταμό Τίβερη, για παράδειγμα. [3] Επίσης, ο Βάρρων ερμηνεύει τον τίτλο ως «ικανός να κάνει». [4]
Ο μέγιστος αρχιερέας ήταν το πιο σημαντικό μέλος τού συλλόγου. Μέχρι το 104 π.Χ. ο μέγιστος αρχιερέας είχε την αποκλειστική εξουσία στο διορισμό μελών στα άλλα ιερατεία τού κολεγίου.
Οι ιερείς (flamen) ήταν υπεύθυνοι για δεκαπέντε επίσημες λατρείες της ρωμαϊκής θρησκείας, η καθεμία από τις οποίες ήταν αφιερωμένη σε έναν συγκεκριμένο θεό. Οι τρεις κύριοι ιερείς (flamines maiores) ήταν ο ιερέας τού Διός (flamen Dialis), o ιερέας τού Άρεως (flamen Martialis), και ο ιερέας τού Κουιρίνου (flamen Quirinalis). Οι λοιπές θεότητες που υπηρετούνταν από τους άλλους δώδεκα ιερείς ήταν οι: Καρμέντα, Κέρες, Φαλάκερ, Φλόρα, Φουρρίνα, Παλατούα, Πομόνα, Πορτούνος, Βολκάνος, Βολτούμους και δύο ακόμη, των οποίων τα ονόματα χάθηκαν.
Οι Εστιάδες Παρθένες (Vestal Virgines) ήταν οι μόνες γυναίκες μέλη τού συλλόγου. Ήταν υπεύθυνες για τη φύλαξη της ιερής εστίας της Ρώμης, διατηρώντας τη φλόγα αναμμένη μέσα στον Ναό της Εστίας (Vesta). Γύρω στην ηλικία των 6 έως 10 ετών, τα κορίτσια επιλέγονταν γι' αυτή τη θέση, και έπρεπε να εκτελούν τις ιεροτελεστίες και τις υποχρεώσεις για 30 χρόνια, συμπεριλαμβανομένης της διατήρησης της αγνότητας.