Σχολή του Φονταινεμπλώ
Καλλιτεχνικό κίνημα της Γαλλικής Αναγέννησης στο Φονταινεμπλώ (π. 1530-1610) / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Σχολή του Φονταινεμπλώ (γαλλικά: L'École de Fontainebleau) αναφέρεται σε δύο περιόδους καλλιτεχνικής παραγωγής στη Γαλλία κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Αναγέννησης. [1]Επικεντρώθηκε στο ανάκτορο του Φονταινεμπλώ από ζωγράφους που ασχολήθηκαν κυρίως με τη διακόσμηση του ανακτόρου κατά παραγγελία των βασιλέων της Γαλλίας, χαρακτηρίζεται από μια μετρημένη γαλλική εφαρμογή του Μανιερισμού και κυριάρχησε στη γαλλική καλλιτεχνική δημιουργία τον 16ο και 17ο αιώνα. Ήταν από τα πιο επιτυχημένα κέντρα αναγεννησιακής τέχνης στη Γαλλία και αναδείχθηκε σε ένα από τα πιο ακμαία του ευρωπαϊκού Μανιερισμού.
Κατ 'επέκταση, αυτός ο όρος έχει εφαρμοστεί σε όλες τις μορφές τέχνης που άνθισαν στο Φονταινεμπλώ, και λίγο αργότερα, με την ίδια τεχνοτροπία, στο Παρίσι.
Το όνομα που δόθηκε σ' αυτό το καλλιτεχνικό κίνημα χρονολογείται από τον 19ο αιώνα, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1818 από τον ιστορικό Άνταμ Μπαρτς (1757-1821) στο έργο του Περί χαρακτικής (1803-1821), για να προσδιορίσει τις εκτυπώσεις που έκανε μια ομάδα καλλιτεχνών τη δεκαετία του 1540, υπό τη διεύθυνση δύο Ιταλών καλλιτεχνών που εργάζονταν στο ανάκτορο του Φονταινεμπλώ: του Ρόσσο Φιορεντίνο και του Φραντσέσκο Πριματίτσο, που θεωρούνται οι πρωτεργάτες της Σχολής.[2]