Σχέδιο Πείνας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Σχέδιο Πείνας ( γερμανικά: der Hungerplan; der Backe-Plan) ήταν μια στρατηγική, που αναπτύχθηκε από τους Ναζί γραφειοκράτες κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου για την αρπαγή τροφίμων από τη Σοβιετική Ένωση και τη χορήγησή τους σε Γερμανούς στρατιώτες και πολίτες.
Το σχέδιο είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο εκατομμυρίων Σλάβων μετά την Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα, την εισβολή του 1941 στη Σοβιετική Ένωση. Η υπόθεση πίσω από το Σχέδιο Πείνας ήταν ότι η Γερμανία δεν ήταν αυτάρκης σε προμήθειες τροφίμων. Για να διατηρηθεί ο πόλεμος και να διατηρηθεί το ηθικό του εσωτερικού, χρειαζόταν να αποκτήσει τροφή από κατακτημένες χώρες με οποιοδήποτε κόστος. Ήταν ένας τεχνητός λιμός, σχεδιασμένος και υλοποιημένος ως πολιτική πράξη.
Αυτό το σχέδιο αναπτύχθηκε πριν από την εισβολή της Βέρμαχτ και προέβλεπε την εκτροπή των ουκρανικών τροφίμων από την κεντρική και βόρεια Ρωσία και την ανακατεύθυνσή τους προς όφελος του στρατού εισβολής και του πληθυσμού στη Γερμανία. Το σχέδιο είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων[1]. Το σχέδιο ως μέσο μαζικής δολοφονίας περιγράφηκε σε πολλά έγγραφα.