Στέφανος της Αγγλίας
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Στέφανος της Αγγλίας ή Στέφανος του Μπλουά (γαλλικά: Étienne de Blois, 1092/1096 - 25 Οκτωβρίου 1154) ήταν βασιλιάς της Αγγλίας (1135 - 1154), κόμης της Βουλώνης (1125 - 1147) και δούκας της Νορμανδίας (1135 - 1144). Η βασιλεία του Στέφανου έμεινε γνωστή ως "Αναρχία", ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στον ίδιο και στην ξαδέλφη του Ματθίλδη αλλά τελικά τον διαδέχθηκε ο γιος της Ματθίλδης Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας ο πρώτος βασιλιάς της Αγγλίας από τη δυναστεία των Ανδεγαυών. Ο Στέφανος γεννήθηκε στην κομητεία του Μπλουά στην κεντρική Γαλλία, ο πατέρας του Στέφανος Β΄ του Μπλουά πέθανε όταν ήταν ακόμα μικρός, τον μεγάλωσε η μητέρα του Αδέλα κόρη του Γουλιέλμου του Κατακτητή και της Ματθίλδης της Φλάνδρας. Ο θείος του Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας του παραχώρησε μεγάλη περιουσία και εδάφη, με τον γάμο του με τη Ματθίλδη Α΄ της Βουλώνης πήρε μεγάλη προίκα στο Κεντ και στη Βουλώνη και έγινε ένας από τους πλουσιότερους άντρες στην Αγγλία. Ο γιος και διάδοχος του Ερρίκου Α΄ Γουλιέλμος Άντελιν πέθανε στο ναυάγιο του "Λευκού πλοίου" (1120) αφήνοντας ανοιχτό το θέμα της διαδοχής. Όταν πέθανε ο Ερρίκος Α΄ (1135) ο Στέφανος διέσχισε αμέσως τη Μάγχη και κατέλαβε τον Αγγλικό θρόνο με τη βοήθεια του αδελφού του Ερρίκου του Μπλουά ενός ισχυρού επισκόπου παρά τους όρκους που είχε δώσει ότι θα αναγνωρίσει τη Ματθίλδη και τον σύζυγο της Γοδεφρείδο Πλανταγενέτη.
Στέφανος | |
---|---|
![]() | |
Περίοδος | 22 Δεκεμβρίου 1135 - 25 Οκτωβρίου 1154 |
Στέψη | 22 Δεκεμβρίου 1135 |
Προκάτοχος | Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας ή αυτοκράτειρα Ματθίλδη (αμφισβητούμενη) |
Διάδοχος | Ερρίκος Β΄ της Αγγλίας |
Γέννηση | 1092 Μπλουά, Γαλλία |
Θάνατος | 25 Οκτωβρίου 1154 (62 ετών) Ντόβερ, Κεντ, Αγγλία |
Τόπος ταφής | Κεντ, Αγγλία |
Σύζυγος | Ματθίλδη Α΄ της Βουλώνης |
Επίγονοι | Ευστάθιος Δ΄ της Βουλώνης Μαρία Α΄ της Βουλώνης Γουλιέλμος Α΄ του Μπλουά |
Οίκος | Οίκος του Μπλουά |
Πατέρας | Στέφανος Β΄ του Μπλουά |
Μητέρα | Αδελαΐδα της Νορμανδίας |
![]() | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του Στέφανου ήταν εξαιρετικά πετυχημένα παρά το γεγονός ότι δέχθηκε επιθέσεις από τον Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας, Ουαλούς επαναστάτες, την αυτοκράτειρα Ματθίλδη και τον σύζυγο της Γοδεφρείδο Πλανταγενέτη. Ο ετεροθαλής αδελφός της αυτοκράτειρας Ροβέρτος του Γκλόστερ επαναστάτησε εναντίον του απειλώντας εμφύλιο πόλεμο (1138). Ο Στέφανος μαζί με τον πιο στενό του σύμβουλο Βαλεράν του Μπόμοντ ανέλαβε να υπερασπιστεί τον θρόνο του συλλαμβάνοντας μια ισχυρή οικογένεια επισκόπων. Η Αυτοκράτειρα και ο Ροβέρτος επιτέθηκαν ξανά (1139), ο Στέφανος στάθηκε ανίκανος να διαλύσει γρήγορα την επανάσταση και πήρε τον έλεγχο στα νοτιοδυτικά της Αγγλίας. Ο Στέφανος συνελήφθη στη μάχη του Λίνκολν (1141), εγκαταλείφτηκε από τους περισσότερους οπαδούς του και έχασε τον έλεγχο στη Νορμανδία, ελευθερώθηκε όταν η σύζυγος του και ο στρατηγός του Γουλιέλμος του Υπρ συνέλαβαν τον Ροβέρτο στο Ουίντσεστερ αλλά ο πόλεμος συνεχίστηκε για πολλά χρόνια χωρίς νικητή. Ο Στέφανος σταδιακά άρχισε να ενδιαφέρεται να τον διαδεχτεί στον θρόνο της Αγγλίας ο γιος του Ευστάθιος Δ΄ της Βουλώνης. Ο βασιλιάς προσπάθησε να πείσει την εκκλησία να στέψει συμβασιλέα τον Ευστάθιο αλλά ο Πάπας Ευγένιος Γ΄ το αρνήθηκε με αποτέλεσμα να αυξηθούν τα προβλήματα του με τον ανώτερο κλήρο. Ο γιος της αυτοκράτειρας Ερρίκος επιτέθηκε στην Αγγλία (1153) και προσπάθησε να δημιουργήσει μια συμμαχία με ισχυρούς βαρόνους για να εξασφαλίσει τα κληρονομικά του δικαιώματα. Οι δυο στρατοί συναντήθηκαν στο Γουόλινγκφορντ αλλά καμιά από τις δυο ομάδες των βαρόνων δεν ανέλαβε την πρωτοβουλία να ξεκινήσει τον πόλεμο, ο Στέφανος σκέφτηκε να ξεκινήσει τις διαπραγματεύσεις για ειρήνη και οι διαδικασίες εξελίχτηκαν ταχύτατα λόγω του πρόωρου θανάτου του Ευσταθίου. Ο Στέφανος συμφώνησε να αναγνωρίσει τον Ερρίκο διάδοχο του στον θρόνο με αντάλλαγμα την ειρήνη παρακάμπτοντας τον δεύτερο γιο του Γουλιέλμο του Μπλουά, ο Στέφανος πέθανε το επόμενο έτος. Οι ιστορικοί έχουν εξετάσει λεπτομερώς την περίοδο της βασιλείας του Στεφάνου και τις αδυναμίες του οι οποίες έφεραν μακρόχρονο εμφύλιο πόλεμο που εξασθένησαν σημαντικά το Αγγλικό βασίλειο.