Σοσιαλισμός της αγοράς
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο σοσιαλισμός της αγοράς είναι ένα είδος οικονομικού συστήματος που συμπεριλαμβάνει μια μορφή κοινωνικής ιδιοκτησίας των μέσων παραγωγής στο πλαίσιο μιας οικονομίας της αγοράς. Υπάρχουν διάφορα μοντέλα για ένα τέτοιο σύστημα, που συνήθως περιλαμβάνουν συνεταιριστικές επιχειρήσεις και μερικές φορές ένα μείγμα που περιλαμβάνει δημόσιες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις.[1][2] Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των ιστορικών σοσιαλιστικών οικονομιών, οι οποίες έχουν αντικαταστήσει τον μηχανισμό αγοράς για κάποια μορφή σχεδιασμένης οικονομίας, οι σοσιαλιστές της αγοράς επιθυμούν να διατηρήσουν τη χρήση των σημάτων προσφοράς και ζήτησης για να καθοδηγήσουν την κατανομή των κεφαλαίων αγαθών και των μέσων παραγωγής.[3][4][5] Σύμφωνα με ένα τέτοιο σύστημα, ανάλογα με το αν οι επιχειρήσεις που ανήκουν σε κοινωνικά συμφέροντα βρίσκονται υπό τον έλεγχο του κράτους ή λειτουργούν ως συνεταιρισμοί εργατών, τα κέρδη μπορούν να χρησιμοποιηθούν με διάφορους τρόπους για να αποζημιώσουν άμεσα τους εργαζόμενους, να αποκτηθούν από την κοινωνία ως πηγή δημόσιων οικονομικών ή να διανεμηθούν μεταξύ του πληθυσμού σε κοινωνικό μερίδιο.[6]
Ο σοσιαλισμός της αγοράς μπορεί να διαχωριστεί από την έννοια της μικτής οικονομίας, επειδή τα περισσότερα μοντέλα του σοσιαλισμού της αγοράς προτείνουν πλήρη και αυτορυθμιζόμενα συστήματα, σε αντίθεση με την μικτή οικονομία.[7] Ενώ η σοσιαλδημοκρατία έχει ως στόχο να επιτύχει μεγαλύτερη οικονομική σταθερότητα και ισότητα μέσω πολιτικών μέτρων όπως φόροι, επιδοτήσεις και προγράμματα κοινωνικής πρόνοιας, ο σοσιαλισμός της αγοράς έχει ως στόχος να επιτύξει παρόμοιους στόχους μέσω των μεταβαλλόμενων μοτίβων ιδιοκτησίας και διαχείρισης των επιχειρήσεων.[8]