Σκυθικός αμνός
μυθικό πλάσμα / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο σκυθικός αμνός (λατινικά: Agnus scythicus) ή το φυτικό αρνί της Ταρταρίας (λατινικά: Planta Tartarica Barometz) ήταν μυθικό φυτό της κεντρικής Ασίας, πάνω στο οποίο έως και τα τέλη του 17ου αιώνα θεωρούνταν πως φύτρωναν αρνιά ως οι καρποί του.[1] Τα αρνιά συνδέονταν με το φυτό μέσω του ομφάλιου λώρου τους και παράλληλα βοσκούσαν τη γη περιμετρικά του φυτού. Όταν δεν υπήρχε πλέον άλλη διαθέσιμη τροφή τριγύρω, το φυτό και τα αρνιά του πέθαιναν. Επρόκειτο για μια δοξασία η οποία είχε αποκτήσει ιδιαίτερο βάρος μετά από τις αναφορές του Αθανάσιου Κίρχερ, του Φράνσις Μπέικον και πολλών βοτανολόγων της εποχής, καθώς και είχε συμπεριληφθεί ως λήμμα βοτανολογίας στην πρώτη έκδοση της εγκυκλοπαίδειας του Ντενί Ντιντερό στα μέσα του 18ου αιώνα.
Ο μύθος στηρίζεται σε ένα πραγματικό φυτό, το Cibotium barometz (Κιβώτιον το Βαρομέτζειον[2]) το οποίο πρόκειται για φτέρη του γένους Cibotium.[1] Ήταν επίσης γνωστό με διάφορα ονόματα όπως σκυθικό αρνί, ή μπόρομετς/μπάρομετς/μπόραμετς κατά το Ρωσικό баране́ц (μπαραμέτς, αρνί).[3] Τα ριζώματα της φτέρης όταν καθαριστούν από τα φύλλα τους και αναποδογυριστούν μοιάζουν με τετράποδο ζώο με τα πόδια να είναι οι μισχοί της ρίζας.[1]