![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7d/Ciprofloxacin.svg/langel-640px-Ciprofloxacin.svg.png&w=640&q=50)
Σιπροφλοξασίνη
αντιβιοτικό της κατηγορίας των κινολόνων και είναι κατάλληλο για τη θεραπεία λοιμώξεων ευρέως φάσματος / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η σιπροφλοξασίνη είναι αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία ορισμένων βακτηριακών λοιμώξεων.[3] Αυτό περιλαμβάνει λοιμώξεις των οστών και των αρθρώσεων, ενδοκοιλιακές λοιμώξεις, ορισμένους τύπους λοιμώδους διάρροιας, λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος, δερματικές λοιμώξεις, τυφοειδή πυρετό και λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Για ορισμένες λοιμώξεις χρησιμοποιείται μαζί με άλλα αντιβιοτικά. Μπορεί να ληφθεί από το στόμα, ως οφθαλμικές ή ωτικές σταγόνες ή ενδοφλεβίως.[4]
![]() | |
![]() | |
Ονομασία IUPAC | |
---|---|
1-cyclopropyl-6-fluoro-4-oxo-7-(piperazin-1-yl)-quinoline-3-carboxylic acid | |
Κλινικά δεδομένα | |
Εμπορικές ονομασίες | Ciloxan, Cipro, Neofloxin, άλλα |
AHFS/Drugs.com | monograph |
MedlinePlus | a688016 |
Δεδομένα άδειας |
|
Κατηγορία ασφαλείας κύησης | |
Οδοί χορήγησης | Από το στόμα, ενδοφλέβια, τοπικά (οφθαλμικές και ωτικές σταγόνες) |
Κυκλοφορία | |
Κυκλοφορία |
|
Φαρμακοκινητική | |
Βιοδιαθεσιμότητα | 70%[2] |
Πρωτεϊνική σύνδεση | 30%[2] |
Μεταβολισμός | Ήπαρ (συμπεριλαμβανομένου του CYP1A2) |
Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 3,5 ώρες[2] |
Απέκκριση | Νεφρά |
Κωδικοί | |
Αριθμός CAS | 85721-33-1 ![]() |
Κωδικός ATC | J01MA02 S01AE03 S02AA15 S03AA07 J01RA10 J01RA11 J01RA12 |
PubChem | CID 2764 |
DrugBank | DB00537 ![]() |
ChemSpider | 2662 ![]() |
UNII | 5E8K9I0O4U ![]() |
KEGG | D00186 ![]() |
ChEBI | CHEBI:100241 ![]() |
ChEMBL | CHEMBL8 ![]() |
NIAID ChemDB | 001992 |
Χημικά στοιχεία | |
Χημικός τύπος | C17H18FN3O3 |
Μοριακή μάζα | 331,35 g·mol−1 |
C1CC1N2C=C(C(=O)C3=CC(=C(C=C32)N4CCNCC4)F)C(=O)O | |
InChI=1S/C17H18FN3O3/c18-13-7-11-14(8-15(13)20-5-3-19-4-6-20)21(10-1-2-10)9-12(16(11)22)17(23)24/h7-10,19H,1-6H2,(H,23,24) ![]() Key:MYSWGUAQZAJSOK-UHFFFAOYSA-N ![]() | |
(verify) |
Συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν ναυτία, έμετο, διάρροια και εξάνθημα.[3] Σοβαρές παρενέργειες περιλαμβάνουν αυξημένο κίνδυνο ρήξης τένοντα, ψευδαισθήσεις και νευρική βλάβη. Σε άτομα με μυασθένεια gravis, υπάρχει επιδείνωση της μυϊκής αδυναμίας. Η συχνότητα ανεπιθύμητων ενεργειών φαίνεται να είναι υψηλότερη από ορισμένες ομάδες αντιβιοτικών όπως οι κεφαλοσπορίνες, αλλά χαμηλότερη από άλλα όπως η κλινδαμυκίνη.[5] Μελέτες σε άλλα ζώα εγείρουν ανησυχίες σχετικά με τη χρήση κατά την εγκυμοσύνη. Ωστόσο, δεν εντοπίστηκαν προβλήματα στα παιδιά ενός μικρού αριθμού γυναικών που έλαβαν το φάρμακο.[6] Φαίνεται να είναι ασφαλής κατά τη διάρκεια του θηλασμού. Είναι μια φθοροκινολόνη δεύτερης γενιάς με ευρύ φάσμα αντιβιοτικής δράσης που συνήθως οδηγεί στο θάνατο των βακτηρίων.[7][8]
Η σιπροφλοξασίνη κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1980 και εισήχθη το 1987.[9][10] Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.[11] Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κατατάσσει τη σιπροφλοξασίνη ως εξαιρετικά σημαντική για την ιατρική.[12] Διατίθεται ως γενόσημο φάρμακο.[3][13] Το 2017, ήταν η 107η πιο συχνά συνταγογραφούμενη φαρμακευτική αγωγή στις Ηνωμένες Πολιτείες, με περισσότερες από έξι εκατομμύρια συνταγές.[14][15]