Σιελογόνοι αδένες
From Wikipedia, the free encyclopedia
Οι σιελογόνοι αδένες είναι εξωκρινείς αδένες που βρίσκονται στην στοματική κοιλότητα των περισσότερων ζώων. Παράγουν έκκριμα το οποίο ονομάζεται σίελος (γνωστότερο ως «σάλιο»), του οποίου η σύσταση ποικίλλει ανάλογα με το είδος του ζώου. Στα περισσότερα σπονδυλωτά η σίελος αποτελείται μόνον από νερό και βλέννα και έχει ως σκοπό να μαλακώνει την τροφή κατά τη διαδικασία της μάσησης, ενώ σε άλλα, όπως στα θηλαστικά, μπορεί να περιέχει και ένζυμα. Η έκκριση σιέλου μπορεί να αυξάνει με τη σκέψη, την μυρωδιά ή την παρουσία τροφής αλλά μπορεί να προκληθεί επίσης και με την αύξηση της θερμοκρασίας περιβάλλοντος.[1]