Σερβική εξέγερση του 1848-1849
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Σερβική εξέγερση του 1848-1849, γνωστή επίσης ως Σερβική επανάσταση του 1848-1849 και Κίνημα του Σερβικού Λαού του 1848-49, έγινε στη Βοϊβοντίνα της Σερβίας και ήταν μέρος των επαναστάσεων του 1848 στην Αυστριακή Αυτοκρατορία. Κατά τη διάρκεια της Ουγγρικής Επανάστασης, οι Ούγγροι επέτυχαν σημαντικές στρατιωτικές επιτυχίες, αλλά ηττήθηκαν μετά από τη ρωσική παρέμβαση. Οι Σέρβοι διεξήγαγαν σκληρές μάχες εναντίον των Ούγγρων για αυτονομία ή συγχώνευση με τη βοήθεια εθελοντών από το Πριγκιπάτο της Σερβίας. Το αποτέλεσμα της εξέγερσης ήταν η ίδρυση της Σερβικής Βοϊβοντίνα (τότε Βοεβοδάτο της Σερβίας και Βανάτο του Τεμεσβάρ), μια ειδική αυτόνομη περιοχή υπό το Αυστριακό στέμμα. Ωστόσο, το Βοεβοδάτο απέτυχε να ικανοποιήσει ορισμένες προσδοκίες που είχαν εκφράσει οι Σέρβοι πατριώτες στη Συνέλευση του Μαΐου (1848). Οι Σέρβοι δεν αποτελούσαν την απόλυτη πλειοψηφία του πληθυσμού, ενώ η διοίκηση ήταν σε μεγάλο βαθμό στα χέρια των Γερμανών αξιωματούχων και αξιωματικών. Το Βοεβοδάτο καταργήθηκε το 1860, ωστόσο, ορισμένα δικαιώματα διατηρήθηκαν από την Σερβική κοινότητα. Το Σερβικό Πατριαρχείο ανανεώθηκε, ενώ η εξέγερση είχε αυξήσει την εθνική συνείδηση του σερβικού λαού βόρεια της Σάββα και του Δούναβη στον αγώνα για την ελευθερία.