Σαλάτ
θρησκευτικό τελετουργικό του ισλάμ / From Wikipedia, the free encyclopedia
Το σαλάχ ("Μουσουλμανική προσευχή", صلاة· ανεπίσημα προφέρεται ως ṣalāt, πληθ. صلوات ṣalawāt), γνωστή και ως ναμάζ (نَماز) σε μερικές γλώσσες, είναι ένας από τους Πέντε Πυλώνες της πίστης του Ισλάμ και ένα υποχρεωτικό θρησκευτικό καθήκον για κάθε Μουσουλμάνο. Είναι μια φυσική, ψυχική, και πνευματική πράξη λατρείας που τελεíται πέντε φορές κάθε μέρα σε προκαθορισμένες χρονικές στιγμές. Κατά τη διάρκεια αυτού του τελετουργικού, ο πιστός αρχικά στέκεται όρθιος, σκύβει, γονατίζει και καταλήγει να κάθεται στο έδαφος.[1] Σε κάθε στάση ο πιστός απαγγέλλει ή διαβάζει συγκεκριμένους στίχους, φράσεις και προσευχές. Η λέξη σαλάχ συνήθως μεταφράζεται ως "προσευχή", αλλά ο ορισμός αυτός μπορεί να δημιουργήσει σύγχυση. Οι μουσουλμάνοι χρησιμοποιούν τις λέξεις "ντούα" ή "ικεσία" όταν πρόκειται για τον κοινό ορισμό των προσευχών, ο οποίος δηλώνεται ως "ευσεβείς αναφορές που γίνονται προς τον Θεό".
Η τελετουργία της σαλάχ ακολουθεί την τελετουργική πλύση. Η σαλάχ αποτελείται από την επανάληψη μιας ενότητας που ονομάζεται ρακ'άχ (pl. ράκα'ατ) η οποία αποτελείται από συγκεκριμένες πράξεις και λόγια. Ο αριθμός των υποχρεωτικών (φαρντ) ράκα'ατ ποικίλλει από δύο έως τέσσερα, ανάλογα με την ώρα της ημέρας ή άλλες συνθήκες (όπως την ομαδική λατρεία της Παρασκευής, η οποία έχει δύο ρακάτ). Η προσευχή είναι υποχρεωτική για όλους τους Μουσουλμάνους, εκτός από εκείνους που είναι στην προεφηβεία, έχουν εμμηνόρροια ή έχουν αιμορραγία επί 40 ημέρες μετά τον τοκετό.[2] Κάθε κίνηση της σαλάτ συνοδεύεται από το τακμπίρ, εκτός από την όρθια θέση μεταξύ του ρουκού και του σουτζούντ, και η τελική κίνηση που αποτελεί μια έκφραση του μουσουλμανικού χαιρετισμού Ασσαλάμου αλαϊκούμ.[3]