Σάντα Σαμπίνα
ιστορική εκκλησία επί του Αβεντινού Λόφου / From Wikipedia, the free encyclopedia
H βασιλική της Σάντα Σαμπίνα, ιταλ. basilica Sanctae Sainae all'Aventino, εξελληνισμένα της Αγίας Σαβίνας, είναι μία ιστορική εκκλησία στον Αβεντίνο λόφο της Ρώμης. Είναι επίτιμη (titular), δηλ. έχει καρδινάλιο-ιερέα, έναν από τους 28 της Ρώμης, και είναι η μητρική εκκλησία του Ρωμαιο-Καθολικού Τάγματος των Ιεροκηρύκων, πιο γνωστών ως Δομινικανών. Ο ναός βρίσκεται νότια του Τίβερη, αρκετά υψηλότερά του, και δυτικά του Μεγάλου Ιπποδρόμου. Είναι απέναντι του μικρού, δημόσιου πάρκου Κήπος των Πορτοκαλιών (Giardino degli Aranci), που διαθέτει μία γραφική βεράντα με θέα τη Ρώμη. Βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τους Ιππότες της Μάλτας.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Σάντα Σαμπίνα | |
---|---|
basilica di Santa Sabina | |
Είδος | ελάσσονα βασιλική |
Αρχιτεκτονική | παλαιοχριστιανική αρχιτεκτονική |
Γεωγραφικές συντεταγμένες | 41°53′4″N 12°28′47″E |
Θρήσκευμα | Καθολικισμός[1] |
Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα των Δομινικανών |
Θρησκευτική υπαγωγή | ρωμαιοκαθολική επισκοπή της Ρώμης |
Διοικητική υπαγωγή | Ρώμη |
Τοποθεσία | Ripa |
Χώρα | Ιταλία[2] |
Έναρξη κατασκευής | 5ος αιώνας |
Γενικές διαστάσεις | 68 μέτρα × 30 μέτρα και 17 μέτρα |
Ιστότοπος | |
Επίσημος ιστότοπος | |
Πολυμέσα | |
δεδομένα (π) |
Η Σάντα Σαμπίνα είναι η παλαιότερη σωζόμενη βασιλική της Ρώμης, που διατηρεί τις αρχικές της κιονοστοιχίες και τον αρχιτεκτονικό της ρυθμό. Οι διακοσμήσεις της αποκαταστάθηκαν στο αρχικό, λιτό τους σχέδιο. Άλλες βασιλικές, όπως η Σάντα Μαρία Ματζόρε, έχουν συχνά βαριά και πολύ διακοσμηθεί. Λόγω της απλότητάς της η Σάντα Σαμπίνα αναπαριστά το πέρασμα, από μία με δίριχτη στέγη αγορά, στις εκκλησίες της Χριστιανοσύνης. Είναι ιδιαίτερα διάσημη για τις σκαλιστές, ξύλινες θύρες (του 5ου αι.) με μία σειρά Χριστιανικών σκηνών, από τις οποίες σώζονται 18 σκηνές· είναι οι πιο παλιές θύρες που επέζησαν.
Κάθε πρώτη Τετάρτη της Τεσσαρακοστής (Τετάρτη της Στάχτης) μία πομπή με τον πάπα αρχίζει από την εκκλησία του Αγ. Ανσέλμου και καταλήγει εδώ στη Σάντα Σαμπίνα, όπου ο πάπας βάζει στάχτη στο κεφάλι του και στα κεφάλια των άλλων σε ένδειξη μετάνοιας.