Ρωσο-Ουκρανικός πόλεμος
εκτεταμένη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2014 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η Ρωσο-ουκρανική σύγκρουση (Ουκρανικά: російсько-український конфлікт / Ρωσικά: российско-украинский конфликт) είναι μια συνεχής και παρατεταμένη σύγκρουση μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2014 και κλιμακώθηκε τον Φεβρουάριο του 2022 με την στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.[9][10] Ο πόλεμος επικεντρώθηκε στο καθεστώς της Κριμαίας και των τμημάτων του Ντονμπάς, που αναγνωρίζονται διεθνώς ως τμήμα της Ουκρανίας.
Αυτό το λήμμα περιέχει πληροφορίες σχετικά με ένα τρέχον γεγονός. Μπορεί να μην περιλαμβάνει πληροφορίες για την εξέλιξη ή να περιλαμβάνει πληροφορίες που έχουν τη μορφή εικασίας, οπότε το περιεχόμενό του μπορεί να αλλάξει δραματικά ως το πέρας του εν λόγω γεγονότος. |
Ρωσικο-ουκρανική διαμάχη | |||
---|---|---|---|
Μέρος της Ουκρανικής κρίσης | |||
Χάρτης των συγκρούσεων στο έδαφος της Ουκρανίας στις 23 Μαΐου 2024 Περιοχές υπό τον έλεγχο της Ουκρανίας. Περιοχές που κατέχουν οι αυτονομιστές και η Ρωσία. | |||
Χρονολογία | 20 Φεβρουαρίου 2014 - σήμερα | ||
Τόπος | Ουκρανία, Ρωσία, Λευκορωσία, Μαύρη Θάλασσα και Θάλασσα του Αζόφ | ||
Έκβαση | Σε εξέλιξη
| ||
Αντιμαχόμενοι | |||
| |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
Δυνάμεις | |||
| |||
Απολογισμός | |||
Εδαφικές απώλειες |
|
Μετά τις διαδηλώσεις του Euromaidan και την επακόλουθη απομάκρυνση του ρωσόφιλου Ουκρανού προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς στις 22 Φεβρουαρίου και εν μέσω φιλορωσικών αναταραχών στην Ουκρανία, Ρώσοι στρατιώτες χωρίς διακριτικά ανέλαβαν τον έλεγχο στρατηγικών θέσεων και υποδομών εντός του ουκρανικού εδάφους της Κριμαίας. Την 1η Μαρτίου 2014, το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο της Ρωσικής Ομοσπονδίας ενέκρινε ομόφωνα ψήφισμα, το οποίο ζητούσε από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν να χρησιμοποιήσει στρατιωτική δύναμη στην Ουκρανία. [11] Το ψήφισμα εγκρίθηκε αρκετές ημέρες αργότερα, μετά την έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης για την «Επιστροφή της Κριμαίας». Στη συνέχεια, η Ρωσία προσάρτησε την Κριμαία μετά από ένα τοπικό δημοψήφισμα που διοργάνωσε η Ρωσία μετά την κατάληψη του Κοινοβουλίου της Κριμαίας στο οποίο ο πληθυσμός της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Κριμαίας ψήφισε υπέρ της προσχώρησης στη Ρωσική Ομοσπονδία.[12][13][14][15] Τον Απρίλιο, οι διαδηλώσεις από φιλορωσικές ομάδες στην περιοχή Ντονμπάς της Ουκρανίας κλιμακώθηκαν σε πόλεμο μεταξύ της ουκρανικής κυβέρνησης και των υποστηριζόμενων από τη Ρωσία αυτονομιστικών δυνάμεων των αυτοαποκαλούμενων Λαϊκών Δημοκρατιών Ντόνετσκ και Λουγκάνσκ. Τον Αύγουστο, ρωσικά στρατιωτικά οχήματα διέσχισαν τα σύνορα σε διάφορες τοποθεσίες της Περιφέρειας του Ντόνετσκ. [16][17][18][19][20] Η εισβολή του ρωσικού στρατού θεωρήθηκε ως υπεύθυνη για την ήττα των ουκρανικών δυνάμεων στις αρχές Σεπτεμβρίου. [21][22]
Τον Νοέμβριο του 2014, ο ουκρανικός στρατός ανέφερε έντονη μετακίνηση στρατευμάτων και εξοπλισμού από τη Ρωσία στα ελεγχόμενα από τους αυτονομιστές περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας. [23] Το Associated Press ανέφερε 40 στρατιωτικά οχήματα χωρίς διακριτικά να κινούνται σε περιοχές που ελέγχονται από τους αντάρτες. [24] Παρατηρητές από τον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) ανέφεραν νηοπομπές βαρέων όπλων και τανκς σε ελεγχόμενη από τη ΛΔΔ έδαφος χωρίς διακριτικά. [25] Οι παρατηρητές του ΟΑΣΕ δήλωσαν περαιτέρω ότι παρατήρησαν οχήματα που μετέφεραν πυρομαχικά και πτώματα στρατιωτών να περνούν τα ρωσο-ουκρανικά σύνορα υπό το πρόσχημα των νηοπομπών ανθρωπιστικής βοήθειας . [26] Από τις αρχές Αυγούστου 2015, ο ΟΑΣΕ παρατήρησε πάνω από 21 τέτοια οχήματα που φέρουν τον ρωσικό στρατιωτικό κώδικα να μεταφέρουν στρατιώτες που σκοτώθηκαν στη μάχη. [27] Σύμφωνα με τους The Moscow Times, η Ρωσία προσπάθησε να εκφοβίσει και να φιμώσει τους εργαζόμενους σε ΜΚΟ που συζητούσαν για τους θανάτους Ρώσων στρατιωτών στη σύγκρουση. [28] Ο ΟΑΣΕ έχει επανειλημμένα αναφέρει ότι απαγορεύτηκε στους παρατηρητές του η πρόσβαση στις περιοχές που ελέγχονται από "συνδυασμένες ρωσικές-αποσχιστικές δυνάμεις". [29] Η πλειοψηφία των μελών της διεθνούς κοινότητας [30][31][32] και οργανισμών όπως η Διεθνής Αμνηστία [33] έχουν καταδικάσει τη Ρωσία για τις ενέργειές της στη μεταεπαναστατική Ουκρανία, κατηγορώντας την για παραβίαση του διεθνούς δικαίου και παραβίαση της ουκρανικής κυριαρχίας. Πολλές χώρες επέβαλαν οικονομικές κυρώσεις κατά της Ρωσίας, Ρώσων ατόμων ή εταιρειών.[34]
Τον Δεκέμβριο του 2015, ο Πρόεδρος της Ρωσικής Ομοσπονδίας Βλαντίμιρ Πούτιν παραδέχτηκε ότι Ρώσοι αξιωματικοί των στρατιωτικών πληροφοριών δρούσαν στην Ουκρανία, επιμένοντας ωστόσο ότι δεν ήταν το ίδιο με τα τακτικά στρατεύματα. [35] Από τον Φεβρουάριο του 2019, το 7% του εδάφους της Ουκρανίας βρίσκεται υπό κατοχή.[36]