![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7d/Baron_ungern.ruem.jpg/640px-Baron_ungern.ruem.jpg&w=640&q=50)
Ρομάν φον Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο βαρώνος Ρόμπερτ Νικολάι Μαξιμίλιαν ή Ρομάν Φιόντοροβιτς φον Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ (γερμανικά: Nikolai Robert Max Baron von Ungern-Sternberg[1][2], 10 Ιανουαρίου 1886 – 15 Σεπτεμβρίου 1921) ήταν Γερμανός της Βαλτικής και αντι-μπολσεβίκος αντιστράτηγος κατά τη διάρκεια του Ρωσικού Εμφύλιου Πόλεμου και στη συνέχεια ανεξάρτητος πολέμαρχος, του οποίου η Ασιατική Μεραρχία Ιππικού απέσπασε τον έλεγχο της Μογγολίας μετά την κατάληψή της από τη Δημοκρατία της Κίνας το 1921.
Βαρώνος Ρομάν Φιόντοροβιτς φον Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ | |
---|---|
![]() Ο Ρομάν Φιόντοροβιτς φον Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ, το 1921, με μογγολική ενδυμασία ντεέλ και φέροντας το παράσημο του Ρωσικού Τάγματος του Αγίου Γεωργίου Δ΄ Τάξεως | |
Γέννηση | 10 Ιανουαρίου 1886 Γκρατς, Αυστροουγγαρία |
Θάνατος | 15 Σεπτεμβρίου 1921 (35 ετών) Νοβοσιμπίρσκ, Ρωσική Σοβιετική Ομοσπονδιακή Σοσιαλιστική Δημοκρατία |
Κλάδος |
|
Εν ενεργεία | 1906–1921 |
Βαθμός | Αντιστράτηγος |
Μάχες/πόλεμοι |
|
Τιμές |
|
![]() | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Η έλξη του Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ για τον Βαϊραγιάνα Βουδισμό, σε συνδυασμό με την ιδιαίτερη και σε πολλές περιπτώσεις βίαιη συμπεριφορά του απέναντι στους εχθρούς, καθώς και στους ίδιους τους στρατιώτες του του απέφεραν το παρατσούκλι του "Τρελού Βαρώνου" κατά τη διάρκεια του Ρωσικού Εμφύλιου Πόλεμου. Ήταν, επίσης, υπερσυντηρητικός φιλομοναρχικός, ο οποίος επιθυμούσε την παλινόρθωση της ρωσικής μοναρχίας υπό τον Μέγα Δούκα Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς της Ρωσίας και την αναβίωση της Μογγολικής Αυτοκρατορίας υπό την εξουσία του Μπογκντ Χαν. Κατά τη σύντομη διάρκειας πέντε μηνών κατοχής της Εξωτερικής Μογγολίας, ο Ούνγκερν-Στέρνμπεργκ επέβαλε την τάξη στην πρωτεύουσα Ιχ Χουρί μέσω του τρόμου, του εκφοβισμού και της ωμής βίας ενάντια στους αντιπάλους, ιδιαίτερα τους υποστηρικτές των Μπολσεβίκων.
Η εισβολή του στη Νότια Σιβηρία, η οποία ακολούθησε ως υποστήριξη σε εξεγέρσεις εναντίον των Μπολσεβίκων και προκειμένου να αντιμετωπίσει μια εισβολή του Κόκκινου Στρατού και Μογγόλων παρτιζάνων τον Ιούνιο του 1921, τελικώς οδήγησε στην ήττα του και την αιχμαλωσία του δύο μήνες αργότερα. Συνελήφθη αιχμάλωτος από τον Κόκκινο Στρατό και δικάστηκε για αντεπανάσταση στο Νοβονικολάεφσκ το 1921. Έπειτα από μια διάρκειας έξι ωρών παρωδία δίκης, κρίθηκε ένοχος και εκτελέστηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1921.