Ριγόρ Μπαραντούλιν

Ο Ρύχορ Ιβάναβιτς Μπαραντούλιν (Λευκορωσικά: Рыгор Іванавіч Барадулін; 24 Φεβρουαρίου 1935 – 2 Μαρτίου 2014) ήταν της Λευκορωσίας, ποιητής, δοκιμιογράφος και μεταφραστής.

Ριγόρ Μπαράντουλιν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Рыгор Іванавіч Барадулін (Λευκορωσικά)
Γέννηση	24  Φεβρουαρίου 1935[1] d:Q107352024
Θάνατος	2  Μαρτίου 2014 Μινσκ
Αιτία θανάτου	καρδιακή ανεπάρκεια
Τόπος ταφής	Ushachy
Χώρα πολιτογράφησης	Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών Λευκορωσία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Λευκορωσικά
Σπουδές	Φιλολογική σχολή του Βασκιρικού Κρατικού Πανεπιστημίου
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	δοκιμιογράφος[2] μεταφραστής συγγραφέας[2] ποιητής συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας κριτικός λογοτεχνίας
Εργοδότης	Sovetskaya Belorussiya – Belarus' Segodnya[3] d:Q13028880[3] Polymia[4] Belarus[4] Mastatskaya Litaratura[4]
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	BPF Party
Οικογένεια
Σύζυγος	d:Q15905006
Τέκνα	Ilona Baradulina
Γονείς	Ivan Baradulin και Kulina Baradulina
Αξιώματα και βραβεύσεις
Βραβεύσεις	τάγμα του Παράσημου της Τιμής Τάγμα των Τριών Αστέρων Τάγμα της Φιλίας των Λαών Order of Honor μετάλλιο Φραγκίσκος Σκάρινα The People’s Poet of Belarus (1992) d:Q13031332 (1976) d:Q42307834 (1976)
Ιστότοπος
www.baradulin.by
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Ο Ρύχορ Μπαραντούλιν γεννήθηκε το 1935 στην Βεράσοβκα (Λευκορωσικά: Верасоўка, Werasoŭka), στην επαρχία Ουσάτσι, γιος των Ιβάν και Κουλίνα Μπαραντούλιν.^[5] Αποφοίτησε από το ένα σχολείο στο Ουσάτσι το 1954, και συνέχισε τις σπουδές του στο Κρατικό Πανεπιστήμιο της Λευκορωσίας στο Μινσκ, από το οποίο αποφοίτησε το 1959.

Εργάστηκε ως συντάκτης σε διάφορα έντυπα (συμπεριλαμβανομένης μιας εφημερίδας, την Σοβιετική Λευκορωσία και περιοδικά όπως τα Μπιάροζκα και Πόλιμυα). Εργάστηκε σε ορισμένους εκδοτικούς οργανισμούς, όπως το Μπελαρούς και Μαστάτσκαγια Λιταρατούρα. Ο Μπαραντούλιν ήταν μέλος της Ένωσης Συγγραφέων της Λευκορωσίας και του λευκορωσικού κέντρου ΠΕΝ (ήταν Πρόεδρος του κέντρου κατά τη διάρκεια του 1990-1999) και μέλος του κόμματος ΛΛΜ.

Λειτουργεί

Ο Μπαραντούλιν ήταν ο τελευταίος λευκορώσος που έλαβε τον τίτλο του λαϊκού Ποιητή (1992). Έλαβε κάποια άλλα σημαντικά βραβεία για διάφορα βιβλία με ποιήματα και μεταφράσεις. Άρχισε να δημοσιεύει τα έργα του το 1953.^[6]

Τα πρώτα του ποιήματα δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα Τσιρβόναγια ζμιένα. Το πρώτο βιβλίο του με ποιήματα, το "Μαλάντζικ ναντ στέπαμ", εμφανίστηκε το 1959. Συνολικά, ο Ρύχορ Μπαραντούλιν δημοσίευσε περίπου 70 βιβλία με ποιήματα (συμπεριλαμβανομένων ποιημάτων για παιδιά, σατιρικά και χιουμοριστικά ποιήματα, άρθρα, δοκίμια, μεταφράσεις. Το 2006, ο Μπαραντούλιν ήταν υποψήφιος για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το βιβλίο με ποιήματα που ονομάζεται Κστι.^[7]

Θάνατος

Ο Μπαραντούλιν πέθανε το 2014 από φυσικά αίτια σε ηλικία 79 ετών.

Παραπομπές

1. «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 27  Σεπτεμβρίου 2015.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 25  Ιουνίου 2015.
3. Ανακτήθηκε στις 29  Δεκεμβρίου 2021.
4. Ανακτήθηκε στις 29  Δεκεμβρίου 2021.
5. «Барадулін Рыгор». Slounik.org (στα Ρωσικά). Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2017.
6. «ABM - Ryhor Baradulin (Rygor Borodulin)». Belarus-misc.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουνίου 2010. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2017.
7. «Svetlana Aleksievich and Ryhor Baradulin nominated for Nobel Prize». 11 Ιουλίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2017.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Επίσημη ιστοσελίδα (Λευκορωσικά)
• Επιλεγμένα ποιήματα από τον Μπαραντούλιν (Ρωσικά) (Λευκορωσικά)