Ρέγκιναλντ Α΄ του Χέλρε

Ο Ρέγκιναλντ Α΄, ολλανδ.: Reginald I van Gerle (1255 - Μονφόρ, 9 Οκτωβρίου 1326) από τον Οίκο του Βάσενμπεργκ ήταν κόμης του Γκέλρε από τις 10 Ιανουαρίου 1271 μέχρι το τέλος του.

Ρέγκιναλντ Α΄ του Χέλρε
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1255
Θάνατος	9  Οκτωβρίου 1326[1] Μόντφορτ
Τόπος ταφής	Kloster Graefenthal
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Μαργαρίτα της Φλάνδρας (από 1286)[2] Ερμενγάρδη του Λίμπουργκ (από 1276) Ερμενγάρδη του Λίμπουργκ (από 1275)[2]
Τέκνα	Ρέγκιναλντ Β΄ του Χέλρε Isabella van Gelre[3] Philippa van Gelre[3] Margaretha van Gelre[3]
Γονείς	Όθων Β΄ του Χέλρε και Φιλίππη του Νταμαρτέν
Οικογένεια	Οίκος του Βάσενμπεργκ
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Βιογραφία

Ήταν γιος του Όθωνα Β΄ κόμη του Χέλρε και της Φιλίππης των Νταμαρτίν, κόρης του Σίμωνα κόμη του Ωμάλ.

Το 1276 νυμφεύτηκε την Ερμενγάρδη του Λίμπουργκ, μόνο τέκνο και κληρονόμο του Βάλεραν Δ΄ δούκα του Λίμπουργκ. Το 1279 έγινε δούκας του Λίμπουργκ και όταν η Ερμενγάρδη απεβίωσε χωρίς παιδιά το 1283, έγινε ο μόνος κυβερνήτης του δουκάτου του Λίμπουργκ. Έχασε αυτόν τον τίτλο, όταν ηττήθηκε στη μάχη του Βέρινγκεν το 1288.

Το 1286 νυμφεύτηκε τη Μαργαρίτα των Νταμπιέρ (1272–1331), κόρη του Γκυ κόμη της Φλάνδρας από τον δεύτερο γάμο του με την Iσαβέλλα του Λουξεμβούργου. Είχαν 5 παιδιά:

• Ρέγκιναλντ Β΄ (1295–1343), κόμης του Χέλρε.
• Μαργαρίτα, παντρεύτηκε τον Ντήτριχ Η΄ κόμη της Κλέβης.
• Γκυ, κόμης της Κλέβης.
• Ελισάβετ (απεβ. 1354), ηγουμένη στο αβαείο της Κολωνίας.
• Φιλίππα, μοναχή στην Κολωνία.

Επειδή καταστράφηκε οικονομικά μετά τη μάχη του Βέρινγκεν, οι Γκέρλε ήρθαν υπό την επιρροή του πεθερού του, του κόμη της Φλάνδρας. Από το 1318 αντικαταστάθηκε από τον γιο του, ο οποίος φυλάκισε τον πατέρα του το 1320 στο κάστρο του Μονφόρ. Ο Ρέγκιναλντ Α΄ απεβίωσε εκεί 6 χρόνια αργότερα.

Παραπομπές σε πηγές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
2. p10782.htm#i107811. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
3. Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.