Πρώτος Κρητικός Πόλεμος
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Πρώτος Κρητικός Πόλεμος ήταν πόλεμος μεταξύ του 205 και 200 π.Χ. που έφερε αντιμέτωπους τον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο Ε΄, την Αιτωλική Συμπολιτεία, πολυάριθμες πόλεις της Κρήτης (από τις οποίες οι πιο αξιόλογες ήταν οι πόλεις Ολούς και Ιεράπυτνα) και τη Σπάρτη από τη μία πλευρά, με τις δυνάμεις της Ρόδου από την άλλη, με την οποία αργότερα συμμάχησε ο Άτταλος Α΄ της Περγάμου, το Βυζάντιο, η Κύζικος, η Αθήνα και η Κνωσός.
Πρώτος Κρητικός Πόλεμος | |||
---|---|---|---|
Ιστορικός χάρτης της Ελλάδας, κατά το 200 π.Χ. | |||
Χρονολογία | 205 π.Χ. - 200 π.Χ. | ||
Τόπος | Κρήτη, Ρόδος, ηπειρωτική Ελλάδα, Μικρά Ασία και Αιγαίο Πέλαγος | ||
Έκβαση | Νίκη της Ρόδου | ||
Αντιμαχόμενοι | |||
Ηγετικά πρόσωπα | |||
Το 205 π.Χ., ολοκληρώθηκε ο Πρώτος Μακεδονικός Πόλεμος ενάντια στη Ρώμη. Επιθυμώντας να πάρει τον έλεγχο του συνόλου του ελληνικού κόσμου και επωφελούμενος του γεγονότος ότι οι Ρωμαίοι ήταν απασχολημένοι σε πόλεμο κατά της Καρχηδόνας, ο Φίλιππος συμμάχησε με την Αιτωλική Συμπολιτεία και τη Σπάρτη με στόχο την υποταγή της Ρόδου, της κυριότερης αντιπάλου του. Συμμάχησε επίσης και με αρκετές σημαντικές κρητικές πόλεις, ανάμεσα στις οποίες η Ιεράπυτνα και η Ολούς.[1] Με τον στόλο και την οικονομία των Ροδίων κατεστραμμένα από τη δραστηριότητα του σπαρτιατικού στόλου, ο Φίλιππος υπολόγιζε πως θα νικούσε εύκολα. Προκειμένου να επιτύχει ευκολότερα τους στόχους του, συμμάχησε επίσης με τον βασιλιά των Σελευκιδών, Αντίοχο Γ΄ τον Μέγα, ενάντια στον βασιλιά της πτολεμαϊκής Αιγύπτου, Πτολεμαίο Ε΄. Έχοντας ολοκληρώσει τις προετοιμασίες αυτές, ο Φίλιππος επιτέθηκε κατά πόλεων της Θράκης και της Προποντίδα που ήταν σύμμαχοι της Ρόδου και του Πτολεμαίου. Το 202 π.Χ., η Ρόδος και οι σύμμαχοί της, Πέργαμος, Κύζικος και Βυζάντιο, ένωσαν τους στόλους τους και νίκησαν τον Φίλιππο στη Ναυμαχία της Χίου. Λίγους μήνες μετά, ο μακεδονικός στόλος με τη σειρά του αναδείχτηκε νικητής στη Ναυμαχία της Λάδης. Όσο όμως ο Φίλιππος ήταν απασχολημένος με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στα εδάφη της Περγάμου, ο βασιλιάς της, Άτταλος Α΄, μετέβη στην Αθήνα προκειμένου να προκαλέσει αντιπερισπασμό. Πέτυχε να έρθει σε συμφωνία με τους Αθηναίους, οι οποίοι κήρυξαν αμέσως τον πόλεμο στον Φίλιππο, ο οποίος επιτέθηκε κατά της Αθήνας με τον στόλο και το πεζικό του. Στο μεταξύ, οι Ρωμαίοι τον προειδοποίησαν πως αν δεν απέσυρε τις δυνάμεις του θα εμπλέκονταν και πάλι στη διαμάχη. Ο Φίλιππος γνώρισε νέα ήττα από τον συνασπισμένο στόλο των Ροδίων και της Περγάμου, αφού όμως πρώτα κατέλαβε την Άβυδο, πόλη του Ελλησπόντου. Η πόλη έπεσε μετά από μακρά πολιορκία και η πλειονότητα των κατοίκων της αυτοκτόνησε.
Επιτιθέμενος και πάλι κατά της Αθήνας το 200 π.Χ., ο Φίλιππος απέρριψε de facto το τελεσίγραφο των Ρωμαίων που τον προειδοποιούσε να σταματήσει να επιτίθεται κατά των πόλεων της νότιας Ελλάδας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα την είσοδο της Ρώμης στον πόλεμο την ίδια χρονιά. Με τον τρόπο αυτό ο Κρητικός Πόλεμος φτάνει στο τέλος του, παραχωρώντας τη θέση του στον Δεύτερο Μακεδονικό Πόλεμο, ο οποίος ολοκληρώθηκε το 197 π.Χ. με τη συντριπτική νίκη των Ρωμαίων στις Κυνός Κεφαλές. Οι όροι της Συνθήκης των Τεμπών ήταν ιδιαίτερα αυστηροί, καθώς ο Φίλιππος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει όλες τις πόλεις της νότιας Ελλάδας που είχε υπό την κατοχή του, να παραδώσει ολόκληρο τον στόλο του, να αποστείλει τον γιο του, Δημήτριο, στη Ρώμη ως όμηρο και να πληρώσει μια τεράστια πολεμική αποζημίωση.