Ποζιτάνο
δήμος της Ιταλίας From Wikipedia, the free encyclopedia
To Ποζιτάνο (ιταλικά: Positano) είναι πόλη και δήμος στην επαρχία Σαλέρνο, Καμπανία, στη νότια Ιταλία. Το 2022 είχε 3.758 κατοίκους. Είναι κτισμένο στις ακτές του κόλπου του Σαλέρνο και αποτελεί τμήμα της ακτής του Αμάλφι, η οποία ανακηρύχθηκε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO το 1997.[1]
| Ποζιτάνο Comune | |
|---|---|
| Comune di Positano | |
 | |
| Διοικητικές πληροφορίες | |
| Χώρα |  Ιταλία |
| Περιφέρεια | Καμπανία |
| Επαρχία | Σαλέρνο |
| Περιοχή | |
| Υψόμετρο | 30 μ. |
| Έκταση | 8,65 χλμ² |
| Πληθυσμός | 3.758 |
| Άλλες πληροφορίες | |
| Ταχυδρομικός κώδικας | 84017 |
| Ζώνη ώρας | UTC+1 |
| Πολιούχος | Άγιος Βίτος |
| Τοποθεσία | |
  Ποζιτάνο | |
 | |
| Επίσημος ιστότοπος | |
Τα παλαιότερα ίχνη κατοίκησης στο Ποζιτάνο χρονολογούνται από την Ανώτερη Παλαιολιθική περίοδο, στη μικρή σπηλιά Λα Πόρτα. Κατά την ανασκαφή το 1955 βρέθηκαν διάφορα απολιθώματα από μαλάκια και κατάλοιπα ζώων όπως αγριογούρουνα, ελάφια και ψάρια, τα οποία χρονολογήθηκαν στη μεσολιθική εποχή.[2][3]
Τα επόμενα ίχνη κατοίκησης είναι τους αρχαίους Ρωμαίους, οι οποίοι άρχισαν να κτίζουν επαύλεις στη χερσόνησο του Σορρέντο τον 1ο αιώνα π.Χ.. Στην περιοχή του Ποζιτάνο έχουν εντοπιστεί δύο βίλες. Είναι πιθανόν ότι μια από αυτές μπορεί να ανήκε στον Ποσίδη, ένα ελευθερωμένο σλάβο του αυτοκράτορα Κλαύδιου, από τον οποίο, σύμφωνα με μία εκδοχή, πήρε το όνομά της η περιοχή.[4] Η περιοχή επλήγη το 79 μ.Χ. από την έκρηξη του Βεζούβιου, ο οποίος βρίσκεται περίπου 20 χιλιόμετρα βόρεια, καλύπτοντάς την με στάχτη και κίσσηρη που έφτασαν σε πάχος τα δύο μέτρα. Καθώς οι εναποθέσεις πάνω στις πλαγιές ήταν ασταθείς, προκλήθηκε κατολίσθηση η οποία κατέστρεψε την παραθαλάσσια βίλα.[5]
Τα επόμενα ίχνη κατοίκησης στο Ποζιτάνο χρονολογούνται από τον 10ο αιώνα, όταν στην περιοχή βρισκόταν αββαείο των Βενεδεκτίνων, το οποίο συνέχισε να υπάρχει μέχρι τον 18ο αιώνα. Οι Ανδεγαυοί και έπειτα οι Αραγώνες οχύρωσαν την περιοχή, κατασκευάζοντας πύργους. Η περιοχή άκμασε κατά τον 18ο αιώνα, όταν πολλοί κάτοικοί της έγιναν πλοιοκτήτες και έμποροι και με τον πλούτο τους κατασκεύασαν μπαρόκ επαύλεις.
Το 1860 έγινε τμήμα της ενοποιημένης Ιταλίας. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο Ποζιτάνο βρήκαν καταφύγιο πολλοί ζωγράφοι και ποιητές.
- Η ενοριακή εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Ανάληψη της Θεοτόκου. Η σημερινή της πρόσοψη χρονολογείται από το 1777-1782. Ο τρούλος της είναι καλυμμένος με πλακάκια μαγιόλικα. Στο εσωτερικό της βρίσκεται βυζαντινή εικόνα του 13ου αιώνα της μαύρης Παναγίας.[6]
- Η εκκλησία της Σάντα Μαρία ντέλε Γκράτσιε κτίστηκε στη θέση παλαιότερου ναού του 11ου αιώνα και απέκτησε τη σημερινή της μορφή τον 18ο αιώνα.
- Η εκκλησία του Σαν Τζακόμο, με το χαρακτηριστικό καμπαναριό με πλακάκια μαγιόλικα.
- Οι μεσαιωνικοί πύργοι κατά μήκος των ακτών.
- Το ρωμαϊκό αρχαιολογικό μουσείο του Ποζιτάνο, όπου είναι επισκέψιμες δύο κρύπτες και ένα δωμάτιο ρωμαϊκής έπαυλης με τοιχογραφίες που χαρακτηρίζονται από τα έντονά χρώματά τους. Βρίσκεται κάτω από την ενοριακή εκκλησία.[7]
Το Ποζιτάνο έχει εμφανιστεί σε πολλές ταινίες, όπως οι Μόνο για σένα (1994) και Ηλιόλουστος έρωτας (2003), και αναφέρθηκε στη μουσική ταινία του 2009 Εννέα στο τραγούδι «Cinema Italiano». Η φανταστική πόλη «Μογκιμπέλλο» στο μυθιστόρημα του 1955 Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ βασίζεται στο Ποζιτάνο. Η πόλη και διάφορα χωριά στα νησιά Ίσκια και Προτσίντα χρησιμοποιήθηκαν για να αναπαραστήσουν το Μογκιμπέλλο στην ταινία του 1999 που βασιζόταν στο μυθιστόρημα.[8]
Το Ποζιτάνο έχει επίσης φιλοξενήσει το ετήσιο Φεστιβάλ Cartoons on the Bay (Καρτούν στον Κόλπο), στο οποίο παρουσιάζονται τα Βραβεία Pulcinella για την αριστεία στα κινούμενα σχέδια.[9]
Το Ποζιτάνο έχει αδελφοποιηθεί με:[10]
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
