![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f8/Pilocarpine.svg/langel-640px-Pilocarpine.svg.png&w=640&q=50)
Πιλοκαρπίνη
χημική ένωση / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η πιλοκαρπίνη είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για τη μείωση της πίεσης στο εσωτερικό των ματιών και τη θεραπεία της ξηροστομίας.[2] Ως οφθαλμικές σταγόνες χρησιμοποιείται για τη διαχείριση γλαυκώματος κλειστής γωνίας έως ότου μπορεί να πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση, την οφθαλμική υπέρταση, το πρωτογενές γλαύκωμα ανοικτής γωνίας και για να προκαλέσει συστολή της κόρης μετά τη διαστολή του.[3][4] Ωστόσο, λόγω των παρενεργειών του, δεν χρησιμοποιείται πλέον συνήθως στη μακροπρόθεσμη διαχείριση.[5] Η έναρξη της επιδράσης των σταγόνων είναι συνήθως εντός μίας ώρας και διαρκεί έως και μια ημέρα.[6] Από το στόμα χρησιμοποιείται για την ξηροστομία ως αποτέλεσμα του συνδρόμου Sjögren ή της ακτινοθεραπείας.[7]
![]() | |
![]() | |
Ονομασία IUPAC | |
---|---|
(3S,4R)-3-Ethyl-4-((1-methyl-1H-imidazol-5-yl)methyl)dihydrofuran-2(3H)-one | |
Κλινικά δεδομένα | |
Εμπορικές ονομασίες | Isopto Carpine, Salagen, άλλες |
AHFS/Drugs.com | monograph |
MedlinePlus | a608039 |
Κατηγορία ασφαλείας κύησης |
|
Οδοί χορήγησης | Τοπικές σταγόνες, από το στόμα |
Κυκλοφορία | |
Κυκλοφορία |
|
Φαρμακοκινητική | |
Βιολογικός χρόνος ημιζωής | 0,76 ώρες (5 mg), 1,35 ώρες (10 mg)[1] |
Απέκκριση | ούρα |
Κωδικοί | |
Αριθμός CAS | 92-13-7 ![]() 54-71-7 (hydrochloride) |
Κωδικός ATC | N07AX01 S01EB01 |
PubChem | CID 5910 |
IUPHAR/BPS | 305 |
DrugBank | DB01085 ![]() |
ChemSpider | 5699 ![]() |
UNII | 01MI4Q9DI3 ![]() |
KEGG | D00525 ![]() |
ChEBI | CHEBI:8207 ![]() |
ChEMBL | CHEMBL550 ![]() |
Χημικά στοιχεία | |
Χημικός τύπος | C11H16N2O2 |
Μοριακή μάζα | 208,26 g·mol−1 |
O=C2OC[C@H](Cc1n(cnc1)C)[C@@H]2CC | |
InChI=1S/C11H16N2O2/c1-3-10-8(6-15-11(10)14)4-9-5-12-7-13(9)2/h5,7-8,10H,3-4,6H2,1-2H3/t8-,10-/m0/s1 ![]() Key:QCHFTSOMWOSFHM-WPRPVWTQSA-N ![]() | |
(verify) |
Συχνές παρενέργειες των οφθαλμικών σταγόνων περιλαμβάνουν ερεθισμό του οφθαλμού, αυξημένη δακρύρροια, πονοκέφαλο και θολή όραση.[6] Άλλες ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν αλλεργικές αντιδράσεις και αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς. Η χρήση γενικά δεν συνιστάται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.[8] Η πιλοκαρπίνη ανήκει στην οικογένεια των χολινεργικών φαρμάκων.[9] Λειτουργεί ενεργοποιώντας χολινεργικούς υποδοχείς μουσκαρινικού τύπου που προκαλούν το άνοιγμα του δισκοειδούς πλέγματος και την αποστράγγιση του υδάτωδους υγρού από το μάτι.
Η πιλοκαρπίνη απομονώθηκε το 1874 από τους Hardy και Gerrard και έχει χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία του γλαυκώματος για περισσότερα από 100 χρόνια.[10][11][12] Συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο των βασικών φαρμάκων του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας.[13] Παρασκευάστηκε αρχικά από το φυτό της Νότιας Αμερικής Pilocarpus.