Περίοδος Γιαγιόι
ιστορική περίοδος της Ιαπωνίας / From Wikipedia, the free encyclopedia
Η περίοδος Γιαγιόι (弥生時代, Yayoi jidai) ξεκίνησε στις αρχές της Νεολιθικής εποχής στην Ιαπωνία, συνεχίστηκε μέχρι την Εποχή του Χαλκού και προς το τέλος της συνέπεσε με την Εποχή του Σιδήρου. [1]
Από τη δεκαετία του 1980, οι μελετητές υποστήριξαν ότι μια περίοδος, που προηγουμένως είχε ταξινομηθεί ως μετάβαση από την περίοδο Τζόμον θα πρέπει να επαναταξινομηθεί ως Πρώιμη περίοδος Γιαγιόι.[2] Η ημερομηνία έναρξης αυτής της μετάβασης είναι αμφιλεγόμενη, με τις εκτιμήσεις να κυμαίνονται από τον 10ο έως τον 3ο αιώνα π.Χ.[1] [3]
Η περίοδος πήρε το όνομά της από τη γειτονιά του Τόκιο, όπου οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν για πρώτη φορά αντικείμενα και χαρακτηριστικά από εκείνη την εποχή στα τέλη του 19ου αιώνα. Τα διακριτικά χαρακτηριστικά της περιόδου Γιαγιόι περιλαμβάνουν την εμφάνιση νέων μορφών κεραμικής Γιαγιόι και την έναρξη της εντατικής καλλιέργειας ρυζιού σε ορυζώνες. Μια ιεραρχική δομή κοινωνικής τάξης χρονολογείται από αυτή την περίοδο και έχει την προέλευσή της στην Κίνα. Τεχνικές στη μεταλλουργία, που βασίζονται στη χρήση μπρούντζου και σιδήρου εισήχθησαν επίσης από την Κίνα μέσω Κορέας στην Ιαπωνία αυτή την περίοδο.[4]
Η περίοδος Γιαγιόι ακολούθησε την περίοδο Τζόμον και ο πολιτισμός Γιαγιόι άκμασε σε μια γεωγραφική περιοχή από το νότιο Κιούσου έως το βόρειο Χονσού. Τα αρχαιολογικά στοιχεία ενισχύουν την ιδέα ότι κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγινε εισροή αγροτών (λαός Γιαγιόι) από την Κορεατική Χερσόνησο στην Ιαπωνία που αναμείχθηκε με τον αυτόχθονα πληθυσμό κυρίως κυνηγών-τροφοσυλλεκτών (Τζόμον).