![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e1/%25D0%259F%25D0%25B0%25D0%25B8%25D1%2581%25D0%25B8%25D0%25B9_%25D0%25A5%25D0%25B8%25D0%25BB%25D0%25B5%25D0%25BD%25D0%25B4%25D0%25B0%25D1%2580%25D1%2581%25D0%25BA%25D0%25B8.jpg/640px-%25D0%259F%25D0%25B0%25D0%25B8%25D1%2581%25D0%25B8%25D0%25B9_%25D0%25A5%25D0%25B8%25D0%25BB%25D0%25B5%25D0%25BD%25D0%25B4%25D0%25B0%25D1%2580%25D1%2581%25D0%25BA%25D0%25B8.jpg&w=640&q=50)
Παΐσιος του Χιλανδαρίου
Βούλγαρος Ορθόδοξος μοναχός και άγιος / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Άγιος Παΐσιος του Χιλανδαρίου (βουλγαρικά: Свети Паисий Хилендарски, 1722–1773) ήταν Βούλγαρος μοναχός της Μονής Χιλανδαρίου, του Αγίου Όρους ο οποίος αποτέλεσε σημαντική μορφή της Βουλγαρικής Εθνικής Αναγέννησης. Είναι κυρίως γνωστός ως ο συγγραφέας του έργου Σλαβοβουλγαρική ιστορία (История славяноболгарская) που αποτέλεσε το δεύτερο βουλγαρικό ιστορικό έργο της νεότερης εποχής μετά την Ιστορία της Βουλγαρίας του 1667 του Πέταρ Μπόγκνταν Μπάξεβ.[4] Οι ιδέες της εθνικής αναγέννησης και απελευθέρωσης του βουλγαρικού λαού από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, που εκφράζονται στο έργο του, οδήγησαν πολλούς μελετητές να τον αναφέρουν ως τον ιδρυτή της βουλγαρικής αναγέννησης. Η κατάταξή του ως Αγίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας πραγματοποιήθηκε από την Βουλγαρικής Ορθόδοξης Εκκλησία στις 26 Ιουνίου 1962.[5]
Άγιος Παΐσιος του Χιλανδαρίου | |
---|---|
![]() | |
Γέννηση | 1722[1][2][3] Μπάνσκο, Οθωμανική Αυτοκρατορία, (σήμερα Βουλγαρία) |
Κοίμηση | 1773 (52 ετών) Στενήμαχος, Οθωμανική Αυτοκρατορία, (σήμερα Βουλγαρία) |
Αναγνώριση | Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία |
Τιμάται από | Ορθόδοξη Εκκλησία |
Αγιοκατάταξη | 26 Ιουνίου 1962 |
Εορτασμός | 19 Ιουνίου |
δεδομένα (π • σ • ε ) |