Πάπας Βενέδικτος ΙΔ΄
πάπας της καθολικής εκκλησίας μεταξύ 1740–1758 / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Πάπας Βενέδικτος ΙΔ ή Πρόσπερο-Λορέντσο Λαμπερτίνι (31 Μαρτίου 1675 - 3 Μαΐου 1758) ήταν αρχηγός στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και κυβερνήτης στα Παπικά Κράτη (17 Αυγούστου 1740 - 3 Μαΐου 1758).[1] Ο Βενέδικτος ΙΔ΄ στάθηκε ένας από τους πιο μορφωμένους Πάπες που έχουν περάσει με ιδιαίτερη εύνοια στις επιστήμες και τις τέχνες Μπαρόκ, αναγνωρίστηκε ο Θωμισμός και αναπτύχθηκαν οι Ανθρωπιστικές επιστήμες. Επανάφερε τις διατάξεις που αποφάσισε η Σύνοδος του Τρέντο, περιόρισε τις κοσμικότητες στα Ευρωπαικά δικαστήρια και έκανε τις τελετές μεγαλοπρεπέστερες. Στην εποχή του δημοσιεύτηκαν πλήθος από θρησκευτικές και εκκλησιαστικές πραγματείες και αυξήθηκε σημαντικά το εμπόριο με τα υπόλοιπα Παπικά Κράτη. Δημιούργησε τα Μουσεία Βατικανού, ασχολήθηκε εκτεταμένα με έργα που αφορούσαν την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία και τις μελέτες για το Ανθρώπινο σώμα. Στα τέλη της Παποσύνης του ξεκίνησε την εκδίωξη των Ιησουιτών της Πορτογαλίας ύστερα από εντολή που έδωσε ο Ιωσήφ Α΄ της Πορτογαλίας, οι διώξεις αυτές θεωρούνται σε κάποιον βαθμό αδικαιολόγητες. Ο Οράτιος Ουόλπολ τον περιγράφει "τον αγαπούν οι Παπικοί, τον εκτιμούν οι Προτεστάντες, ένας ιερέας χωρίς αυθάδεια, ένας πρίγκιπας χωρίς αντίπαλο, ένας πάπας χωρίς Νεποτισμό, δεν τον είχαν διαφθείρει ποτέ ούτε η εξυπνάδα ούτε οι εξουσίες του".[2]
επίσκοπος της Ρώμης Βενέδικτος ΙΔ΄ | |
---|---|
Από | 17 Αυγούστου 1740 |
Έως | 3 Μαΐου 1758 |
Προκάτοχος | Κλήμης ΙΒ΄ |
Διάδοχος | Κλήμης ΙΓ΄ |
Προσωπικά στοιχεία | |
Θυρεός |