Οσφυονωτιαία παρακέντηση
From Wikipedia, the free encyclopedia
Η οσφυονωτιαία παρακέντηση είναι μια ιατρική διαδικασία στην οποία μια βελόνα εισάγεται στον υπαραχνοειδή χώρο συνήθως μεταξύ του τρίτου και του τέταρτου οσφυϊκού σπόνδυλου της κάτω σπονδυλικής στήλης για τη συλλογή του εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ΕΝΥ) για διαγνωστικό έλεγχο.[1] Ο κύριος λόγος για την οσφυονωτιαία παρακέντηση είναι να βοηθήσει στη διάγνωση ασθενειών του κεντρικού νευρικού συστήματος, συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου και της σπονδυλικής στήλης. Παραδείγματα αυτών των καταστάσεων περιλαμβάνουν την μηνιγγίτιδα και την υποαραχνοειδή αιμορραγία.[2] Άλλες ιατρικές παθήσεις που διαγιγνώσκονται είναι η εγκεφαλίτιδα, ορισμένες μορφές καρκίνου του εγκεφάλου ή της σπονδυλικής στήλης, η μυελίτιδα, η νευροσύφιλη, το σύνδρομο Γκιγιέν-Μπαρέ, οι πονοκέφαλοι άγνωστης αιτίας κ.α.[3] Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί θεραπευτικά σε ορισμένες καταστάσεις ή για τη μέτρηση της πίεσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού, αλλά και της ενδοκράνιας πίεσης.[2][3]
Οσφυονωτιαία παρακέντηση | |
---|---|
Η βελόνα εισέρχεται στον υπαραχνοειδή χώρο όπου κυκλοφορεί το εγκεφαλονωτιαίο υγρό για συλλογή δείγματος προς ανάλυση. | |
Ταξινόμηση | |
ICD-9 | 03.31 |
MeSH | D013129 |
Η αυξημένη ενδοκράνια πίεση (πίεση στο κρανίο) είναι αντένδειξη, λόγω του κινδύνου συμπίεσης και ώθησης της εγκεφαλικής ύλης προς τη σπονδυλική στήλη. Μερικές φορές, η οσφυονωτιαία παρακέντηση δεν μπορεί να εκτελεστεί με ασφάλεια (για παράδειγμα λόγω σοβαρής αιμορραγικής διάθεσης). Γενικά θεωρείται ως μια ασφαλής διαδικασία, αλλά ο πονοκέφαλος μετά τη νωτιαία διάτρηση είναι μια συχνή ανεπιθύμητη ενέργεια εάν δεν χρησιμοποιηθεί μια μικρή ατραυματική βελόνα.[2][4]
Η διαδικασία συνήθως εκτελείται με τοπική αναισθησία με αποστειρωμένη τεχνική. Μια υποδερμική βελόνα χρησιμοποιείται για την πρόσβαση στον υποαραχνοειδή χώρο για τη συλλογή υγρού. Το υγρό μπορεί να σταλεί για βιοχημική, μικροβιολογική και κυτταρολογική ανάλυση. Η χρήση υπερήχων μπορεί να αυξήσει την επιτυχή συλλογή του υγρού.[5][6]