Ορίζοντας γεγονότων
From Wikipedia, the free encyclopedia
Σύμφωνα με τη Γενική θεωρία της Σχετικότητας, ο ορίζοντας των γεγονότων (αγγλικά: Event horizon) είναι το σημείο στον χωροχρόνο εντός του οποίου τα γεγονότα δεν μπορούν να επηρεάσουν τον παρατηρητή, καθώς η βαρύτητα ισοδυναμεί με καμπύλωση του χωροχρόνου. Δηλαδή, είναι το "σημείο χωρίς επιστροφή", δηλαδή το σημείο στο οποίο η βαρυτική έλξη γίνεται τόσο δυνατή, ώστε κάθε διαφυγή να είναι αδύνατη, ακόμα και αυτή του φωτός. Ο ορίζοντας των γεγονότων σχετίζεται με τη μαύρη τρύπα.
Στις μαύρες τρύπες δημιουργείται μία σημειακή ιδιομορφία, το οποίο σημαίνει ότι υπάρχει περιοχή του χωροχρόνου, άρα του χώρου, στην οποία η ταχύτητα του φωτός είναι μικρότερη της ταχύτητας διαφυγής. Επομένως, αφού η ταχύτητα του φωτός είναι η μεγαλύτερη ταχύτητα του σύμπαντος, αν δεν γίνεται να ξεφύγει το φως, τότε δεν μπορεί να ξεφύγει τίποτα. Φως το οποίο τυχόν πηγάζει μέσα από τον ορίζοντα, δεν μπορεί να φτάσει ποτέ τον εξωτερικό παρατηρητή. Παρομοίως, οποιοδήποτε αντικείμενο το οποίο πλησιάζει τον ορίζοντα από την πλευρά του παρατηρητή, φαίνεται σαν να επιβραδύνεται, να μην μπορεί ποτέ να περάσει τον ορίζοντα και, με το πέρας του χρόνου, το χρώμα του να μετατοπίζεται προς το ερυθρό.[1] Το αντικείμενο που ταξιδεύει, ωστόσο, δεν αντιλαμβάνεται οποιαδήποτε περίεργη επιρροή, και στην ουσία, περνάει μέσα από τον ορίζοντα σε χρόνο ο οποίος μπορεί να οριστεί.
Παρόλα αυτά, υπάρχει μία οριακή περιοχή στην οποία το φως μόλις που θα ξεφεύγει, δηλαδή η ταχύτητα διαφυγής θα είναι ίση με την ταχύτητα του φωτός, αυτή η περιοχή ονομάζεται ορίζοντας γεγονότων. Δεν μπορεί να ξεφύγει φως μέσα από αυτόν τον ορίζοντα, άρα όλα τα γεγονότα που μπορούν να ειδωθούν βρίσκονται το πολύ μέχρι τον ορίζοντα, εξ ού και το όνομα.