![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f6/Honore_V_Monaco.gif/640px-Honore_V_Monaco.gif&w=640&q=50)
Ονώριος Ε΄ του Μονακό
Πρίγκιπας του Μονακό / From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ονώριος Ε΄ (γαλλικά: Honoré V) ήταν ο Πρίγκιπας του Μονακό από τις 16 Φεβρουαρίου 1819 μέχρι το θάνατό του στις 2 Οκτωβρίου 1841.[1][2] Το πλήρες όνομά του ήταν το Ονώριος Γαβριήλ Γκριμάλντι και γονείς του ήταν ο Πρίγκιπας Ονώριος Δ΄ του Μονακό και η Λουίζα του Ομόν.[1][2]
Ονώριος Ε΄ | |
---|---|
![]() | |
Περίοδος | 16 Φεβρουαρίου 1819 – 2 Οκτωβρίου 1841 |
Προκάτοχος | Ονώριος Δ΄ |
Διάδοχος | Φλορεστάνος Α΄ |
Γέννηση | 13 Μαΐου 1778 Παρίσι, Γαλλία |
Θάνατος | 2 Οκτωβρίου 1841 (63 ετών) Παρίσι, Γαλλία |
Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Μονακό |
Επίγονοι | Όσκαρ (ή Λουδοβίκος) |
Πλήρες όνομα | |
Ονώριος Γαβριήλ Γκριμάλντι | |
Οίκος | Γκριμάλντι |
Πατέρας | Ονώριος Δ΄ του Μονακό |
Μητέρα | Λουίζα του Ομόν |
Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολικισμός |
![]() | |
δεδομένα (π • σ • ε ) |
Σε ηλικία 20 ετών κατετάγη στο γαλλικό ιππικό.[1][2] Εκεί, ως αξιωματικός έγινε διαδοχικά υπασπιστής του Εμανουέλ ντε Γκρουσί και του Ζοακίμ Μυρά.[1] Με εντολή του τελευταίου ο Ονώριος έγινε στις 3 Ιουλίου 1807 λεγεωνάριος.[1][2] Έχοντας ακολουθήσει τον Μουρά στην Ισπανία έγινε αργότερα πρώτος σταβλάρχης της Αυτοκράτειρας Ιωσηφίνας.[1]
Από το 1815 είχε αναλάβει τα χρέη του πατέρα του στο Μονακό και τέσσερα χρόνια αργότερα τον διαδέχτηκε στο θρόνο.[3] Έχοντας νομικές γνώσεις θα υιοθετήσει έναν αστικό κώδικα, εμπνευσμένο από τον ναπολεόντειο κώδικα. Αυτός ο αστικός κώδικας αναθεωρήθηκε το 1818 και παρέμεινε σε ισχύ αμετάλλακτος μέχρι το 1880. [4]
Ο Ονώριος απέκτησε με την ερωμένη του, Φελισιτέ Προνό ντε Γκαμάς, έναν γιο, τον Όσκαρ (ή Λουδοβίκο) (1807-1894), ο οποίος ωστόσο δεν είχε δικαίωμα επί του μονεγασκικού θρόνου.[5][6][7][1][8] Με το θάνατο του Ονώριου Ε΄ το 1841, τον διαδέχτηκε ο αδελφός του Φλορεστάνος.[1]