Ντέιβ Μπρούμπεκ

Ο Ντέιβιντ Γουώρεν Μπρούμπεκ (αγγλικά: David Warren Brubeck‎‎) (6 Δεκεμβρίου 1920 – 5 Δεκεμβρίου 2012) ήταν Αμερικανός πιανίστας και συνθέτης της τζαζ. Συχνά θεωρείται ως ο κορυφαίος εκφραστής της κουλ τζαζ, με το έργο του να χαρακτηρίζεται από ασυνήθιστες χρονικές υπογραφές και αντιθέτους ρυθμούς, μέτρα και τόνους.

Ντέιβ Μπρούμπεκ
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Dave Brubeck (Αγγλικά) και David W. Brubeck (Αγγλικά)
Γέννηση	6  Δεκεμβρίου 1920[1][2][3] Κόνκορντ[4][5]
Θάνατος	5  Δεκεμβρίου 2012[1][2][3] Norwalk[6][7]
Αιτία θανάτου	έμφραγμα του μυοκαρδίου και καρδιακή ανεπάρκεια
Συνθήκες θανάτου	φυσικά αίτια
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[8]
Σπουδές	Ωδείο του Πανεπιστημίου Ειρηνικού, Πανεπιστήμιο του Ειρηνικού, Mills College at Northeastern και Shasta High School
Ιδιότητα	πιανίστας, συνθέτης[9][10], τραγουδοποιός, αρχηγός μουσικού συγκροτήματος[11][12][13], μουσικός της τζαζ, ενορχηστρωτής, μουσικός ηχογραφήσεων και μουσικός[9]
Σύζυγος	Iola Brubeck (από 1942)
Τέκνα	Darius Brubeck, Chris Brubeck και Matt Brubeck
Αδέλφια	Howard Brubeck
Όργανα	πιάνο[14], jazz piano, πληκτροφόρο και ηλεκτρονικά πλήκτρα[14]
Είδος τέχνης	τζαζ[15][16][17], West Coast jazz[18], Κουλ τζαζ[19][20] και third stream[21][22][23]
Βραβεύσεις	Εθνικό μετάλλιο των τεχνών, Βραβείο Grammy Συνολικής Προσφοράς (1996), Grammy Award for Best Classical Crossover Album (2009), βραβείο Κένεντι (2009), Ζωντανός Θρύλος (Οκτώβριος 2003)[24], California Hall of Fame (2008), μέλος στην Αμερικανική Ακαδημία Τεχνών και Επιστημών, honorary doctor of the University of Duisburg-Essen, επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Φρίμπουργκ, Laetare Medal (2006)[25], Αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας του Χόλιγουντ[26], NEA Jazz Masters, BBC Jazz Awards και Christopher Award
Ιστοσελίδα	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Γεννημένος στο Κόνκορντ της Καλιφόρνια, ο Μπρούμπεκ υπηρέτησε στον αμερικανικό στρατό, αλλά απέφυγε να πάρει μέρος σε πολεμικές επιχειρήσεις όταν μια παράσταση του Ερυθρού Σταυρού στην οποία είχε παίξει έγινε επιτυχία. Μέσα στον στρατό των ΗΠΑ, ο Μπρούμπεκ σχημάτισε ένα από τα πρώτα διαφυλετικά συγκροτήματα. Το 1951, ο Μπρούμπεκ δημιούργησε το Dave Brubeck Quartet, με την πιο επιτυχημένη —και παραγωγική— σύνθεση του κουαρτέτου να ήταν αυτή μεταξύ 1958 και 1968. Αυτή η σύνθεση, εκτός από τον Μπρούμπεκ, περιλάμβανε τον σαξοφωνίστα Πολ Ντέσμοντ, τον μπασίστα Εουτζίν Ράιτ και τον ντράμερ Τζο Μορέλο. Μια περιοδεία που χρηματοδοτήθηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ το 1958 με τη συμμετοχή του συγκροτήματος ενέπνευσε τον Μπρούμπεκ να ηχογραφήσει το άλμπουμ Time Out. Παρά το εσωτερικό του θέμα και τις αντίθετες χρονικές υπογραφές, το Time Out έγινε το άλμπουμ με τις υψηλότερες πωλήσεις του Μπρούμπεκ και το πρώτο άλμπουμ τζαζ που πούλησε πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Το βασικό single από το άλμπουμ, "Take Five", μια μελωδία που γράφτηκε από τον Ντέσμοντ, έγινε ομοίως το σινγκλ με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών.^[27][28][29] Το κουαρτέτο ακολούθησε το Time Out με τέσσερα άλλα άλμπουμ σε μη τυπικές χρονικές υπογραφές, και μερικά από τα άλλα τραγούδια αυτής της σειράς έγιναν επίσης επιτυχίες, συμπεριλαμβανομένου του "Blue Rondo à la Turk" και "Unsquare Dance". Ο Μπρούμπεκ συνέχισε να ηχογραφεί μουσική μέχρι τον θάνατό του το 2012.

Το στυλ του Μπρούμπεκ κυμαινόταν από εκλεπτυσμένο έως βομβαρδιστικό, αντανακλώντας τόσο την κλασική εκπαίδευση της μητέρας του όσο και τις δικές του δεξιότητες αυτοσχεδιασμού. Εξέφρασε στοιχεία ατονικότητας και φούγκας. Ο Μπρούμπεκ, με τον Ντέσμοντ, χρησιμοποίησαν στοιχεία της τζαζ της Δυτικής Ακτής κοντά στο απόγειο της δημοτικότητάς της, συνδυάζοντάς τα με τις ανορθόδοξες χρονικές υπογραφές που εμφανίζονται στο Time Out. Όπως πολλοί από τους συγχρόνους του, ο Μπρούμπεκ έπαιξε στο στυλ του Γάλλου συνθέτη Νταρίους Μιγιό, ειδικά των προηγούμενων έργων του, συμπεριλαμβανομένων των "Serenade Suite" και "Playland-At-The-Beach". Η συγχώνευση της κλασικής μουσικής και της τζαζ του Μπρούμπεκ θα γίνει γνωστή ως «τρίτο ρεύμα», αν και η χρήση του τρίτου ρεύματος από τον Μπρούμπεκ θα προϋπήρχε της δημιουργίας του όρου. Ο Τζον Φόρντχαμ της εφημερίδας The Guardian σχολίασε: Το πραγματικό επίτευγμα του Μπρούμπεκ ήταν να συνδυάζει ευρωπαϊκές συνθετικές ιδέες, πολύ απαιτητικές ρυθμικές δομές, φόρμες τζαζ τραγουδιών και αυτοσχεδιασμό με εκφραστικούς και προσιτούς τρόπους.^[30]

Ο Μπρούμπεκ ήταν αποδέκτης πολλών μουσικών βραβείων και διακρίσεων σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Το 1996, ο Μπρούμπεκ έλαβε ένα βραβείο Γκράμμι Συνολικής Προσφοράς. Το 2008, εισήχθη στο Hall of Fame της Καλιφόρνια και ένα χρόνο αργότερα, αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας μουσικής από το Μουσικό Κολέγιο Μπέρκλι. Το άλμπουμ του Μπρούμπεκ Time Out προστέθηκε στο Εθνικό Μητρώο Ηχογραφήσεων της Βιβλιοθήκης του Κογκρέσου το 2005.

Σημειωμένος ως ένας από τους πρώτους αστέρες της ποπ της Τζαζ από τους Los Angeles Times, ο Μπρούμπεκ απέρριψε τη φήμη του και ένιωσε άβολα με το περιοδικό Time όταν τον παρουσίαζε στο εξώφυλλο πριν από τον Ντιουκ Έλινγκτον.^[31]

Παραπομπές

1. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 26  Απριλίου 2014.
2. Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb13891916x. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
3. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Dave-Brubeck. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
4. www.telegraph.co.uk/news/obituaries/9725214/Dave-Brubeck.html.
5. (Αγγλικά) maniadb. 119858.
6. archive.org/search.php?query=subject%3A%22Dave+Brubeck%22.
7. www.npr.org/2012/12/07/131972176/dave-brubeck-on-piano-jazz.
8. www.nytimes.com/2012/12/06/arts/music/dave-brubeck-jazz-musician-dies-at-91.html?pagewanted=all.
9. The Fine Art Archive. cs.isabart.org/person/132228. Ανακτήθηκε στις 1  Απριλίου 2021.
10. «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) EBchecked/topic/314879/Kennedy-Center-for-the-Performing-Arts.
11. www.bloomberg.com/news/2010-12-03/dave-brubeck-nears-90-driven-by-passion-for-rhythm-interview.html.
12. www.businessweek.com/news/2010-12-02/dave-brubeck-nears-90-driven-by-passion-for-rhythm-interview.html.
13. www.todayszaman.com/news-229113-at-90-dave-brubeck-still-driven-by-passion-for-rhythm.html.
14. Montreux Jazz Festival Database. 1833. Ανακτήθηκε στις 25  Σεπτεμβρίου 2020.
15. su.fi/dave-brubeck-time-out.htm.
16. www.abc.net.au/am/content/2012/s3648511.htm.
17. www.dailyrecord.co.uk/lifestyle/motoring/peter-vardy-carstore-celebrates-first-4712919.
18. www.nytimes.com/2001/05/13/arts/miles-davis-the-chameleon-of-cool-an-innovator-with-dueling-ambitions.html.
19. www.discogs.com/Dave-Brubeck-Summit-Sessions/release/2476745.
20. www.discogs.com/Dave-Brubeck-Summit-Sessions/release/472058.
21. www.music.lt/lt/grupe/Dave-Brubeck/11077/.
22. www.jwpepper.com/Take-Five/2381705.item.
23. www.jwpepper.com/2381705E.item.
24. www.loc.gov/about/awards-and-honors/living-legends/dave-brubeck/.
25. laetare.nd.edu/recipients/#info2006.
26. Ανακτήθηκε στις 6  Ιουνίου 2021.
27. «Reception honors Concord native son, jazz great Dave Brubeck». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2007., ci.concord.ca.us. Retrieved September 28, 2007.
28. «Jazz Music – Jazz Artists – Jazz News». Jazz.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Μαΐου 2012.
29. Russonello, Giovanni (December 7, 2020). «'Take Five' Is Impeccable. 'Time Outtakes' Shows How Dave Brubeck Made It. - An album of previously unheard recordings from the "Time Out" sessions in 1959 reveals the making of a masterpiece.». The New York Times. https://www.nytimes.com/2020/12/07/arts/music/dave-brubeck-time-outtakes-review.html. Ανακτήθηκε στις December 9, 2020.
30. Fordham, John (5 Δεκεμβρίου 2012). «Dave Brubeck obituary». The Guardian. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2012.
31. Brown, August (5 Δεκεμβρίου 2012). «Jazz great Dave Brubeck dies at 91». Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2012.