Μπόμπι Φίσερ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Ρόμπερτ Τζέιμς "Μπόμπι" Φίσερ (Robert James "Bobby" Fischer, 9 Μαρτίου 1943 - 17 Ιανουαρίου 2008) ήταν παγκόσμιος πρωταθλητής στο σκάκι, ο μοναδικός Αμερικανός που κέρδισε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της FIDE. [11][12][13] Έγινε παγκόσμιος πρωταθλητής την 1 Σεπτεμβρίου 1972 και έχασε τον τίτλο στις 3 Απριλίου 1975, όταν αρνήθηκε να τον υπερασπιστεί απέναντι στον Σοβιετικό Ανατόλι Κάρποφ, επειδή η σκακιστική ομοσπονδία απέρριψε τις καινοτομίες που ζητούσε για τη διοργάνωση.
Αυτό το λήμμα αποτελεί προσεγγιστική μετάφραση. |
Αυτό το λήμμα χρειάζεται επιμέλεια ώστε να ανταποκρίνεται σε υψηλότερες προδιαγραφές ορθογραφικής και συντακτικής ποιότητας ή μορφοποίησης. Αίτιο: περιοχές του κειμένου μοιάζουν με αυτόματη μετάφραση Για περαιτέρω βοήθεια, δείτε τα λήμματα πώς να επεξεργαστείτε μια σελίδα και τον οδηγό μορφοποίησης λημμάτων. |
Μπόμπι Φίσερ | |
---|---|
Ο Φίσερ το 1960 | |
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Robert James Fischer (Αγγλικά) |
Γέννηση | Ρόμπερτ Τζέιμς Μπόμπι Φίσερ 9 Μαρτίου 1943 Ιλινόι Σικάγο, ΗΠΑ |
Θάνατος | 17 Ιανουαρίου 2008 (64 ετών) Ρέικιαβικ Ισλανδία |
Αιτία θανάτου | νεφρική ανεπάρκεια[1] |
Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια[1] |
Τόπος ταφής | Σέλφος[2] |
Εθνικότητα | Αμερικανός |
Χώρα πολιτογράφησης | Ισλανδία (2005–2008) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (1943–2005) |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά[3][4] Ισλανδικά |
Σπουδές | Γυμνάσιο Έρασμους Χολ (έως 1958)[5][6][7] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | Σκακιστής |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Μιγιόκο Ουατάι[8] |
Γονείς | Paul Nemenyi[9] |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | world chess champion Σκακιστικό Όσκαρ (1970, 1971 και 1972)[10] |
Ιστότοπος | |
bobbyfischer | |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Ο Γκάρι Κασπάροφ έγραψε ότι από όλους τους παγκόσμιους πρωταθλητές στο σκάκι, το χάσμα μεταξύ του Φίσερ και των συγχρόνων του ήταν το μεγαλύτερο στην ιστορία. Ήταν επίσης διάσημος για την εκκεντρικότητά του, την αντισυμβατική του συμπεριφορά και τις αντισημιτικές πολιτικές του απόψεις. Παρά την παρατεταμένη απουσία του από το αγωνιστικό σκάκι, ή ίσως εξ αιτίας αυτής, ο Φίσερ βρισκόταν μέχρι τον θάνατό του ακόμα μεταξύ των καλύτερων σκακιστών στον κόσμο.
Στα 13 του ο Φίσερ κέρδισε ένα βραβείο ευφυΐας για ένα παιχνίδι το οποίο ο Hans Kmoch χαρακτήρισε ως Παιχνίδι του Αιώνα.[14] Ξεκινώντας σε ηλικία 14 ετών, ο Φίσερ έπαιξε σε οκτώ παγκόσμια πρωταθλήματα, κερδίζοντας κάθε ένα με τουλάχιστον ένα περιθώριο ενός-σημείου. Στην ηλικία των 15, ο Φίσερ έγινε ο νεότερος γκρανμαίτρ μέχρι εκείνη τη στιγμή και ο νεότερος υποψήφιος για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Στα 20 κέρδισε το Πρωτάθλημα των Η.Π.Α. 1963-64 με 11/11, το καλύτερο αποτέλεσμα στην ιστορία του τουρνουά. Το 1969, ο Φίσερ κυκλοφόρησε το έργο του My 60 Memorable Games, το οποίο παραμένει ένα σεβαστό έργο στην σκακιστική βιβλιογραφία.[15]
Το 1970, ο Φίσερ κυριάρχησε απέναντι στους υπόλοιπους σύγχρονους σκακιστές[16], με τη νίκη του στο τουρνουά Ιντερζονάλ (Interzonal) με διαφορά-ρεκόρ 3½ βαθμών, κερδίζοντας 20 συνεχόμενα παιχνίδια, συμπεριλαμβανομένων δύο πρωτοφανών 6-0.
Τον Ιούλιο του 1971, ήταν πρώτος στην Διεθνή Σκακιστική Ομοσπονδία (FIDE) και ήταν για 54 μήνες στην πρώτη θέση. Το 1972, κατέλαβε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκάκι από τον Μπορίς Σπάσκι (Boris Spassky) της ΕΣΣΔ, σε έναν αγώνα που διεξήχθη στο Ρέικιαβικ, Ισλανδία. Ο αγώνας, ο οποίος δημοσιοποιήθηκε ως μια αντιπαράθεση του Ψυχρού Πολέμου, προσέλκυσε περισσότερο παγκόσμιο ενδιαφέρον από οποιοδήποτε προηγούμενο ή επόμενο πρωτάθλημα σκακιού.[17]