Μπαχαντούρ Σαχ Ζαφάρ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Μπαχαντούρ Σαχ Β΄, γεννημένος ως Μιρζά Αμπού Ζαφάρ Σιράτζ-ουντ-ντιν- Μουχαμάντ (24 Οκτωβρίου 1775 - 7 Νοεμβρίου 1862), συνήθως αναφέρεται με τον ποιητικό τίτλο του Μπαχαντούρ Σαχ Ζαφάρ (Ζαφάρ σημαίνει 'Νίκη'), ήταν ο 20ός και τελευταίος αυτοκράτορας των Μουγκάλ και ένας Ινδουϊστής ποιητής. Ήταν ο δεύτερος γιος και διάδοχος τού πατέρα του, Ακμπάρ Β ́, ο οποίος απεβίωσε το 1837.[7] Ήταν ένας τιτουλάριος αυτοκράτορας, καθώς η αυτοκρατορία των Μουγκάλ υπήρχε μόνο κατ' όνομα, και η εξουσία του περιοριοριζόταν μόνο στην οχυρωμένη πόλη του Παλαιού Δελχί (Σαχτζαχανμπάντ). Μετά τη συμμετοχή του στην Ινδική εξέγερση του 1857, οι Βρετανοί τον εκτόπισαν και τον εξόρισαν στο Ρανγκοόν της Βιρμανίας, που ελεγχόταν από τους Βρετανούς στα τέλη του 1858, αφού τον καταδίκασαν για διάφορες κατηγορίες. Ο τίτλος αυτοκράτορας της Ινδίας αναλήφθηκε στη συνέχεια από την βασίλισσα Βικτώρια.
Μπαχαντούρ Σαχ Ζαφάρ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | ابو ظفر سِراجُ الْدین محمد بُہادر شاہ ظفر (Ούρντου) |
Προφορά | |
Γέννηση | 24 Οκτωβρίου 1775[1][2][3] ή 1775 Δελχί |
Θάνατος | 7 Νοεμβρίου 1862[1][2][3] Γιανγκόν[4] |
Τόπος ταφής | Γιανγκόν |
Χώρα πολιτογράφησης | Μογγολική Αυτοκρατορία της Ινδίας |
Θρησκεία | Σουνιτισμός |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ουρντού |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ποιητής[5] μονάρχης συγγραφέας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Taj Mahal Begum Zeenat Mahal |
Τέκνα | Mirza Jawan Bakht Mirza Farkhunda Shah Mirza Dara Bakht Mirza Khizr Sultan |
Γονείς | Ακμπάρ Β΄[6] και Lal Bai Timurid Qudsia Begum Sahiba, Kallu Bai[6] |
Αδέλφια | Mirza Jahangir Mirza Jahan Shah Mirza Salim |
Οικογένεια | Timurid dynasty και Δυναστεία των Μουγκάλ |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Αυτοκράτορας των Μουγκάλ (1837–1857) |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Ο πατέρας τού Μπαχαντούρ Σαχ Ζαφάρ, Ακμπάρ Β΄, είχε φυλακιστεί από τους Βρετανούς, και δεν ήταν η προτιμώμενη επιλογή τού πατέρα του ως διάδοχός του. Μια από τις συζύγους του Ακμπάρ Β΄ τον πίεζε να ανακηρύξει τον γιο της, τη Μιρζά Τζαχανγκίρ, ως διάδοχό του. Ωστόσο, η Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών εξόρισε τον Τζαχανγκίρ, όταν αυτός επιτέθηκε στον κάτοχό τους στο Κόκκινο Οχυρό,[7] έτσι άνοιξε ο δρόμος για τον Μπαχαντούρ Σαχ να αναλάβει τον θρόνο.